Piekielna miłość

Los nigdy nie oszczędzał Nicole, ale wygląda na to, że najgorsze ma dopiero nastąpić. Dziewczyna po traumatycznym porodzie, w nieludzkich warunkach, zostaje odseparowana od syna i wywieziona do meksykańskiego domu publicznego, gdzie wkrótce ma rozpocząć pracę. Tęsknota, ból i rozpacz są nie do opisania, jedynym ukojeniem stają się narkotyki. Wszystko wskazuje na to, iż nie ma dla niej już żadnego ratunku, jednak zdruzgotany Marcus poruszy niebo i ziemię, byle odnaleźć ukochaną.



Tylko czy bezwzględny, gangsterski świat to odpowiednie miejsce na miłość?



Do czego jest w stanie posunąć się Aleksander, byle zemścić się na Marcusie?



Czy uczucie, które zaczyna doszczętnie wyniszczać, ma jakiekolwiek szanse przetrwać?



„Czasem jedna chwila już na zawsze odmienia nasze życie. Kto powiedział jednak, że powinniśmy poddawać się temu, co przyniósł nam los? Dlaczego nie możemy się zbuntować, powiedzieć dość i zrobić wszystko po swojemu? Może dlatego, że nie mamy na to sił?”









Zapewne doskonale pamiętacie, jak ogromne wrażenie wywarła na mnie pierwsza część Serii Mafijnej. Z niecierpliwością wyczekiwałam kontynuacji, niepewne losy Nicole i Markusa śniły mi się po nocach, a skrajne uczucia, wywołane prze autorkę, co chwilę powracały, by pozostawić mnie w totalnej rozsypce. Muszę przyznać, że z jednej strony obawiałam się, iż moje serce może okazać się zbyt słabe na taki kolejny emocjonalny rollercoaster, z drugiej jednak trzymałam kciuki, by następny tom okazał się równie angażującą, porywającą i obezwładniającą historią, od której nie sposób się oderwać. Kasia Haner jak zwykle nie zawiodła moich oczekiwań, otrzymałam totalną petardę, jaka dosłownie rozgniotła mnie psychicznie.



„Nie potrafię go objąć, ale czuję jego zapach. Kocham ten zapach. Drżę. On także drży i prawie się łamię, by dać mu jednak malutką szansę, ale przypominam sobie tamten dzień. Wszystko sobie przypominam. Śmierć Flawii, porwanie, poród i to całe piekło, które działo się potem. To dla mnie za wiele.”



Autorka jest mistrzynią grania na czytelniczych emocjach, a wszystko dlatego, że potrafi w fenomenalny sposób nakreślić niebezpiecznie skrajne uczucie, które zarazem wyniszcza, jak i jest największym darem. Jeśli dotychczas wątpiliście, że można zarówno kogoś kochać, jak i nienawidzić, koniecznie sięgnijcie po powieści K. Haner, bo tylko ona potrafi to ukazać w tak obrazowy i jak najbardziej przekonujący sposób. Więź między bohaterami staje się prawdziwym przekleństwem, od którego nie ma ucieczki, z zapartym tchem śledzimy ich losy, przeżywamy wszelkie rozterki, jak swoje własne, kibicujemy im i w napięciu oczekujemy dalszego ciągu.



Fabuła jednak nie oszczędza postaci ani trochę, dlatego czytelników czeka wyjątkowo emocjonująca, niebezpieczna przygoda, która doprowadzi niejednokrotnie do załamania nerwowego, po to, by za chwilę otumanić szczyptą nadziei, po czym ponownie brutalnie zmiażdży i wywoła morze łez.



Akcja powieści jest niesłychanie wartka, niebezpieczeństwo bije niemal z każdej strony, dlatego czytający tak naprawdę nie ma ani chwili wytchnienia. Ta książka wciąga na tyle mocno, ze na czas lektury otaczająca nas rzeczywistość w ogóle nie istnieje, całą duszą przebywamy w mafijnym świecie, tuż obok Nikole, Marcusa oraz innych postaci. Co ciekawsze, nie sposób jednoznacznie określić, kto jest przyjacielem, a kto wrogiem, boimy się zaufać komukolwiek, niepewność i podejrzliwość towarzyszą nam notorycznie.



Fundamentem tej książki są wyraziste, genialnie nakreślone postacie, które albo się kocha, albo nienawidzi, na pewno nie można przejść obok nich obojętnie. Na uwagę zasługuje również mafijny świat, nakreślony przez pisarkę. Jest brutalny, bezwzględny, nie sposób się z niego wyrwać, to piętno, jakie prześladuje człowieka do samego końca. Ryzyko jest tym większe, że każda słabość może zostać okrutnie wykorzystana przez wroga, dlatego zdecydowanie nie jest to odpowiednie miejsce na miłość.



„Słyszę głos Marcusa, ale już zamknęłam oczy. Chciałabym wybaczyć mu wszystko, ale chyba nie potrafię zrobić tego po raz kolejny. Marcus podarował mi nowe życie, ale także odebrał mi nadzieję i wiarę w to, że mogę być szczęśliwa i bezpieczna. Tego się nie wybacza, bo najgorsze jest rozpalić w kimś nadzieję, a potem brutalnie mu ją odebrać.”



„Piekielna miłość” nie jest zwykłą powieścią dla kobiet, to lektura silnie uzależniająca, wręcz otumaniająca czytelniczki. Emocjonalny, sięgający skrajności koktajl, który nie tylko funduje ekscytującą, namiętną, nieprzewidywalną przygodę, ale zarazem miażdży psychicznie i pozostawia po sobie ślad w sercu już na zawsze. Gdy miłość przeplata się z nienawiścią i staje się prawdziwym przekleństwem bohaterów, czytelnik nie tylko staje się naocznym świadkiem tragedii, ale jego dusza również trafia w sam środek piekła. Jeśli wasze serca są gotowe odwiedzić dno czeluści piekielnych, koniecznie sięgnijcie po tę fenomenalną książkę Królowej Dramatów! Polecam gorąco!

Czy miłość zawsze zwycięża? Czy los może być aż taki okrutny? Nicole i Marcus przeszli wiele by odnaleźć siebie nawzajem, a jednak czy to wystarczy? Marcusa przeszłość dopadnie ich w najmniej odpowiednim momencie i sprawi, że to, co tak długo tworzyli może już nigdy nie wrócić. Jaki będzie finał mafijnej miłości?


Po zdarzeniach z końcówki Zakazanej miłości, Nicole jest zrozpaczona, tak samo jak Marcus. Obydwoje muszę walczyć o wolność, honor, swoje uczucia i ich największy skarb. Po skończeniu pierwszej części nie mogłam uwierzyć, że Kasia mogła coś takiego zrobić! Długo czekałam na kontynuacje, aż w końcu wpadła w moje łapki! Tylko czy przebiła pierwszy tom?

Szczerze powiem, że nie... Tak jak było w Koszmarze Morfeusza z każdym kolejnym tomem było coraz lepiej i lepiej. Nie mogłam wytrzymać z emocji, a końcówka mnie zniszczyła. Niestety, tutaj mi czegoś zabrakło... Jednak już tłumaczę o co mi chodzi, bo może to tylko takie są moje odczucia.

Co do fabuły to nie mam się do czego przyczepić. Akcja gna od pierwszych stron. Nie ma chwili wytchnienia i po prostu akcja popędza akcje. Jest mnóstwo ucieczek, pościgów, miłości i pogoni za zemstą. Mimo że, książka nie jest gruba, to jest w niej poruszonych wiele wątków, które wyjaśniają się na końcu.

Za to bohaterowie... Marcus naprawdę bardziej mi się spodobał w tym tomie. Po tym co się wydarzyło, zachowywał się jak powinien. Naprawdę zazdroszczę bohaterce takiego faceta, bo jak to się mówi "łobuz kocha najbardziej". Marcus był dla tej dziewczyny gotowy zrobić wszystko. Co do Nicole mam mieszane uczucia. Z jednej strony rozumiałam jej zachowanie, zwłaszcza po tym co przeżyła. Z drugiej zaś strony czasami przesadzała i wręcz denerwowała. Pojawia się też jeszcze jeden nowy bohater, który bardzo mnie irytował i mimo że zrobił kilka dobrych i ważnych rzeczy, to i tak jakoś nie przypadł mi do gustu.

A co mnie najbardziej irytowało? Chodzi mi o to, że wcześniej Nicole jakoś nie była wielkim obiektem pożądania. Po tym jak trafiła do Marcus, nagle wszyscy chcieli ją mieć. W tym tomie jest to widać o wiele bardziej. Każdy facet co się przewinie chciałby ją posiadać. Traktowali ją przedmiotowo i przerzucali z rąk do rąk. To mnie bardzo irytowało, bo zostało to pokazane, jakby ona była jakimś bóstwem. Strasznie się przez to denerwowałam, od kiedy jedna dziewczyna jest pożądana przez tylu facetów naraz?!

Nie licząc tego mojego małego doczepialstwa to książka nie jest wcale zła. To moje zarzucenie to tylko moje odczucie, które mnie irytowało, jednak nie powodowało, że nagle będę hejtować tę powieść gdzie się tylko da. Naprawdę uważam, że warto przeczytać ten tom, jak i całą dylogię. Historia jest cudowna i potrafi wycisnąć tyle łez, że szok! Po jedna z tych historii, których szybko się nie zapomina i pozostają w pamięci naprawdę długo!

Pierwszy tom serii mafijnej okazała się niezwykle emocjonującą i angażującą lekturą, której zakończenie wbija w fotel pozostawiając czytelnika w szoku i ogromnej niepewności. K.N. Haner pokazuje, że ma wiele pomysłów jak zmienić życie bohaterów w koszmar, a Piekielna miłość doskonale to potwierdza.

Nicole ma już za sobą wiele traumatycznych przeżyć, ale los nie jest dla niej łaskawy i właśnie szykuje nowy horror. Dziewczyna trafiła do domu publicznego w Meksyku, gdzie jest faszerowana tabletkami od których się szybko uzależnia, bowiem pozwalają jej zapomnieć oraz zagłuszyć ból i smutek. Jej nowo narodzonego dziecka przy niej nie ma i nie wie co się z nim dzieje. Natomiast Marcus nie poprzestaje w poszukiwaniach Nicole. Poruszy niebo i ziemię, aby odnaleźć ukochaną. Wie, że za tymi całymi podłościami stoi Alexander i nie ma zamiaru mu odpuścić. Czy w pozbawionej zasad mafijnej rzeczywistości jest miejsce na zaznanie odrobiny szczęścia? Czy Nicole odnajdzie swojego syna? I najważniejsze, czy miłość tej dwójki ma szansę przetrwać w tym okrutnym świecie?

Piekielna miłość to istny wulkan pod względem emocji i dramatycznych momentów. Niezwykle ekscytujące, seksowne, ale także brutalne i mroczne zakończenie historii Nicole i Marcusa. Autorka już niejednokrotnie pokazała, że nie oszczędza swoich bohaterów gotując im prawdziwe piekło na ziemi. I tym razem nie było inaczej. Fabuła naszpikowana jest mnóstwem wydarzeń przyspieszających bicie serca oraz zaskakującymi zwrotami akcji. Do samego końca nie wiadomo, czy dane będzie Marcusowi i Nicole spędzić w spokoju razem resztę życia. Poza świetnie trzymającym napięcie wątkiem mafijnym Piekielna miłość to również spora dawka erotyki i miłosnych dylematów. Tak jak miało to miejsce w pierwszym tomie, tak i tutaj, trzeba być przygotowanym na to, że pisarka nie owija w bawełnę, a wszystkie intymne sceny opisuje pikantnie, ostro, nie szczędząc wulgaryzmów. To nie jest na pewno książka dla każdego, ale fani mocnych wrażeń mają tutaj czego szukać. Czasami można mieć pewne wątpliwości co ogólnej realności fabuły; za dużo trochę cudownych zbiegów okoliczności, a wyjście z opresji przychodzi zbyt gładko, jednak lekko przymykając na to oko można cieszyć się szalenie wciągającą lekturą.

Kreacje bohaterów stanowią niewątpliwie znaczący element powieści. Szybko można wyczuć, że K.N. Haner stawia przede wszystkim na uczucia, wewnętrzne dylematy oraz moralne rozterki. Pierwszoosobowa narracja oczami Nicole i Marcusa, a także sporadycznie innych bohaterów, pozwala dogłębnie wniknąć w ich umysły i poznać wszystkie pragnienia, obawy, lęki, cele czy fantazje. A jest co poznawać, bowiem autorka nie szczędzi w opisach myśli i emocji. Dużo tutaj wewnętrznym monologów i osobistych rozważań. Portret psychologiczny Nicole wzbudza na pewno najwięcej kontrowersji. Mimo że dziewczyna przeszła dużo złego, to trudno jej współczuć. Aż chce się powiedzieć 'dobrze Ci tak, skoro jesteś tak głupia', bo niestety tak durną i niemądrą bohaterkę nie często się spotyka. Nie raz chce się nią potrząsnąć, aby się obudziła i zmądrzała. Dużo za to nadrabia postać Markusa. Pisarka dała mu szansę pokazać swoje prawdziwe oblicze, zmienić się i zacząć kierować innymi priorytetami. Ich miłość jest niczym przejażdżka na rollercoasterze. Mnóstwo zakrętów, zawirowań i niepewności o to, co czeka za skrętem. Miłość niezwykle namiętna i ognista. Po prostu piekielna miłość.

Finałowy tom serii mafijnej to wyśmienite zwieńczenie historii Nicole i Magnusa. K.N. Haner zabiera czytelnika w zmysłową podróż do gangsterskiego świata, gdzie uczucia i miłość nie mają racji bytu. Będzie pikantnie, brutalnie i szalenie niebezpiecznie. Jeśli Zakazany układ skradł Wasze serca musicie koniecznie dać szansę kontynuacji, bowiem było to dopiero preludium koszmaru, który autorka stworzyła dla swoich bohaterów. Aż strach pomyśleć czego doczekamy w kolejnych książkach pisarki.