W pułapce zemsty

Jestem chora, brakuje mi siły, a mimo to nie mogłam się od niej oderwać na tyle, że zapomniałam o śnie. Poważnie, to tak autentyczna książka, tak po ludzku napisana, że równie dobrze mogłaby dotyczyć większości osób na świecie. Po pierwsze, mamy tutaj temat opieki nad chorą osobą z rodziny, gdzie niekiedy jej zachowanie potrafiło doprowadzać do szewskiej pasji. Główna bohaterka wykazała się tutaj wielką wyrozumiałością. Po śmierci kobiety odziedziczyła jej połowę spadku, który mógł zagwarantować jej dostatnie życie. Po drugie, widzimy jak ludzie są łasi na czyjeś pieniądze. Są w stanie omotać swoją ofiarę na tyle, by jak najszybciej odebrać wszystko, co posiada. Po trzecie, jeśli ktoś jest sam i faktycznie nie wiedzie mu się najlepiej w sferze uczuciowej, to nie oznacza, że należy jej poszukać pierwszego lepszego, żeby mógł nią rządzić, gdyż wygląda jako osoba nie potrafiąca sobie poradzić ze swoim życiem. Niektórzy ludzie bardzo długo są samotni z tego względu, że właśnie nie chcą być z kimkolwiek. Pragnął miłości, ale nie za wszelką cenę. Te fakty podlegały tutaj jako literatura obyczajowa, ale już nie dałam się zwodzić, bo zauważyłam, że to, co wygląda niepozornie, wcale takie nie jest. Po tych bowiem wydarzeniach zauważamy, że komuś nasza postać przeszkadza i to dosłownie. Zostaje popchnięta przez kogoś pod koła samochodu i nie da się nawet określić płci sprawcy. Kolejne sprawy się nawarstwiają, dlatego aby odetchnąć, Kobieta chce wyjechać i odpocząć. Niestety podkreślone jest, że ktoś jeszcze usłyszał całą dokładną rozmowę, więc domyślamy się, że wciąż jej życie jest zagrożone. I aby nie było zwyczajnie, jedzie ona do miejsca oznaczonego jakąś tragedią z przeszłości. Długo nie wiemy o co chodzi, gdyż sekrety w tej książce wpierw się piętrzą, a później z wolna zostają ujawnione. I kiedy w końcu Celinka odczuwa, że pojawił się ktoś do kogo zaczyna czuć coś więcej, świat zaczyna wchodzić na wyższy level niebezpieczeństw! No i jak tu pójść spać, kiedy totalnie nie spodziewamy się wroga z książki?
Poważnie, to historia, której nie da się odłożyć na bok. Mamy tu ogrom wrażeń, pragnień, kłamstwa, bólu i niekiedy niesprawiedliwości. Jedyne, co z niej wywnioskowałam, to, to, że naiwność i dobro nie są cechami pożądanymi w tym świecie. Przekonajcie się sami:-)