Wybór

http://nie-oceniam-po-okladkach.blogspot.com/2017/07/73-wybor-samantha-king-recenzja.html

Wyobraźcie sobie, że musicie zdecydować, które z Waszych dzieci ma umrzeć, a które ma żyć. Jesteście sobie to w stanie wyobrazić? Spróbujcie poczuć, że ktoś nieznajomy przystawia Wam do skroni pistole, i tak po prostu każe wybierać pomiędzy dwojgiem dzieci. W debiutanckiej powieści Samanthy King pt. Wybór – główna bohaterka Madeline Hartley musiała podjąć decyzję, które z jej bliźniaków – Aidan (uległy i wrażliwy syn) czy Annabel (niezależna i buntownicza córka), ma zostać skazane na śmierć. W dniu ich dziesiątych urodzin zamaskowany i tajemniczy mężczyzna, przychodzi do domu Madeline i wymusza na niej wykonanie polecenia, jeśli tego nie zrobi to zginie zarówno Aidan, jak i Annabel. Główna bohaterka wybiera, a zaraz potem pada strzał, który na zawsze szarżuje i obciąża jej sumienie...

Kiedy kobieta po trzech miesiącach budzi się w szpitalu nic już nie jest takie same. Skrupulatnie próbuje poukładać kolejność zdarzeń, które miały miejsce w dniu dziesiątych urodzin jej pociech. Dąży także do tego, aby znaleźć jasne i klarowne usprawiedliwienie swojego druzgocącego wyboru. Jednak to nie do końca jest takie proste. Pamięć zawodzi... Nieustannie nasuwa kobiecie coraz to inne, często bardzo sprzeczne i niewyjaśnione obrazy, a wspomnienia chwytają Madeline w swoje szpony i porywają w przeszłość. Co tak naprawdę wydarzyło się tego dnia? Kim jest mężczyzna, który wymusza na Madeline wybranie jednego dziecka, by zaraz potem skazać je na śmierć?

***

Emocjonujący prolog, zabiera czytelnika w intrygujący przebieg zdarzeń. Cała książka podzielona jest na trzy część, podczas który zagłębiamy się w umysł zdruzgotanej i załamanej kobiety. Dzięki pierwszoosobowej narracji, główna bohaterka staje się czytelnikowi bliższa. Dzięki takowemu zabiegowi, pomiędzy bohaterką a czytelnikiem tworzy się silna, a także intymna więź. Wówczas możemy bardziej wczuć się w sytuację, w której aktualnie znajduje się bohater.

***

Z nieustającym zaciekawieniem śledziłam przebieg traumy, którą doświadcza Maddie. Głowna bohaterka została postawiona przed naprawdę drastycznym wyborem. Przypomnienie sobie zdarzeń z tamtego dnia, graniczy z cudem. Umysł zatarł część decydujących wspomnieć Madalinie. Lecz z czasem Maddie stopniowo odzyskuje utracone elementy pamięci, klarownie coraz to więcej powątpiewań kształtuje się w wyrazistą całość. Pojawiają się także kolejne pytania, na które ciężko Maddie znaleźć jednoznaczne odpowiedzi. Co tak naprawdę jest zgodne z rzeczywistością? Co wydarzyło się tego dnia?

***

Mimo, iż większość książki stanowią wspomnienia głównej bohaterki, to nie sposób się oderwać. Czytam, zagłębiamy się w każde słowo, zdanie, stronę aby w rezultacie poznać prawdę. Mimo, iż zakończenie jest trochę przewidywalne to i tak Autorka manipuluje czytelnikiem do tego stopnia, by wciągnąć do w wir mrożących wydarzeń.

***

Warto również zwrócić uwagę ta no iż, Wybór jest, debiutancką powieścią Samanty King. Lekkie pióro autorki, bardzo dobrze wykreowani bohaterowie – w szczególności główna bohaterka, rosnące napięcie to szczególne atuty tej publikacji. Myślę, że to dobre argumenty aby zatracić się w tej lekturze. Dodatkowo całą treść książki przyswaja się bardzo łatwo, a także czyta się płynnie i szybko. Jeśli jesteście zainteresowani tym tytułem, to serdecznie polecam.

Wyobraźcie sobie taką sytuację. Jesteście matką/ojcem bliźniąt. Są ich urodziny. Ktoś puka do Waszych drzwi. Otwieracie i widzicie uzbrojonego człowieka, który każe Wam wybrać jedno z nich. Drugie zostanie zamordowane. Od tego dnia dzień urodzin tego, które przeżyło, będzie rocznicą śmierci zmarłego bliźniaka. Taka sytuacja przytrafiła się Madeleine, matce Annabel i Aidana. Do końca życia będzie żyła ze świadomością swojej decyzji. Ona dokonuje wyboru, pada strzał. Trzy miesiące później kobieta budzi się w szpitalu. Próbuje przypomnieć sobie to, co wydarzyło się tamtego dnia, jednak jej pamięć jest zawodna. Czy uda jej się ustalić, co jest prawdą, a co tylko wytworem wyobraźni?

To była jedna z tych powieści, przy których przepadłam na dobre. Wybór zrobił mi z mózgu papkę i czytając go, nie mogłam zorientować się, co jest prawdą, a co wytworem wyobraźni pogrążonej w rozpaczy matki. I w żadnym przypadku nie traktujcie tego jako zarzut. Wręcz przeciwnie, uważam, że to był świetny zabieg.

Madeleine budzi się w szpitalu. Próbuje poukładać w głowie wydarzenia z tamtego tragicznego dnia. Nie jest to takie proste. Samantha King wykreowała genialny portret kobiety zmagającej się z amnezją. Mocno zarysowany jest także jej mąż, którego mamy okazję bardzo dobrze poznać w drugiej części powieści.

Książka utrzymuje w napięciu. Jest ono stopniowo budowane. Nie udało mi się przewidzieć zakończenia, nie myślałam, że taki będzie finał, ale nie czuję się rozczarowana. Nie spodziewałam się pewnego zwrotu akcji, po którym dość długo zbierałam szczękę z podłogi i nie mogłam uwierzyć w to, co właśnie się stało. Autorka mocno mnie tym zaskoczyła.

Z tego, co wiem, to debiut literacki autorki. Jak dla mnie bardzo udany. Skupiamy się przede wszystkim wokół Madeleine, ale sporo miejsca poświęcono jej mężowi. Trudno jest mówić o tej książce, nie zdradzając zbyt dużo z tego, co się w niej działo, lecz urzekło mnie to, w jaki sposób autorka opisała poszczególne etapy małżeństwa Madeleine i Nicka. Możemy zobaczyć, jak było na początku. Widzimy też, jak wpłynęły na nich proza życia oraz tragedia, do jakiej doszło.

Podejrzewam, że w trakcie lektury zdarzy się, że będziecie czuć się skołowani i nie będziecie mieli pojęcia, co jest prawdą, a co nie. Dla mnie w tym przypadku to nie było nic złego. Udało mi się dzięki temu wczuć w sytuację Madeleine, która była totalnie skołowana. Akcja powieści toczy się właściwie na kilku torach, ale ja nie miałam większego problemu z tym, by wczuć się w klimat. Wręcz przeciwnie. Z napięciem wyczekiwałam tego, co się wydarzy. Nie przypominam sobie powieści podobnej do tej.

Trudno mi powiedzieć, czy książka przypadnie Wam do gustu. Jest specyficzna, ale zasługuje na uwagę. Myślę, że jeśli lubicie czytać powieści psychologiczne, powinniście sięgnąć po tę książkę. Samantha King wykonała kawał dobrej roboty i mam nadzieję, że uda Wam się choć w najmniejszym stopniu wczuć się w sytuację Madeleine. Będę czekać z niecierpliwością na kolejne powieści autorki. Ma potencjał i liczę na to, że go nie zmarnuje.