Z zagadnień prawnej instytucjonalizacji partii

Radykalizm zmiany ustrojowej, jaka dokonała się w Polsce, może zostać dobrze zobrazowany zmianami, które zaszły w prawnym położeniu partii politycznych. W tym czasie przebyliśmy bowiem drogę od stanu, w którym partia traktowana była w najlepszym razie jako podmiot niepoddający się regulacji prawnej, po stan, który obecnie charakteryzuje się coraz bardziej drobiazgową reglamentacją prawną różnych aspektów funkcjonowania partii politycznych.
Przesłanki, jakimi kierował się autor w doborze zagadnień omawianych w pracy były dwojakiego charakteru.
Po pierwsze, stawiając sobie zadanie zobrazowania ewolucji poszczególnych rozwiązań normatywnych, kierował się ich występowaniem zarówno w ustawie z 1990, jak i z 1997 r. Po drugie, dokonując oceny ewolucji poszczególnych zagadnień składających się na status prawny partii politycznych, autor sugerował się powszechnością regulacji tych zagadnień występującą w ustawodawstwie partyjnym innych państw. W ten sposób pragnął także ukazać swoisty kontrapunkt, inne spojrzenie na problematykę normowaną przez polskie ustawodawstwo partyjne.
Wreszcie, praca ma zasadniczo charakter konstytucyjnoprawny, stąd niektóre zagadnienia o mniejszym znaczeniu z tego punktu widzenia jak choćby gospodarka finansowa partii czy zarządzanie jej mieniem zostały potraktowane marginalnie.