Złoto. Poszukiwacze tajemnic III Rzeszy

„ZŁOTO” nie jest typową powieścią. Czytający do końca nie wie czego może się spodziewać, gdy czyta kolejne strony. Sensacja i historia splata się tu z kulisami współczesnej polityki. Aż trudno uwierzyć, że dzieje się to tu i teraz w naszym kraju. Autor zarzeka się,że jest to całkowita fikcja, ale kto w to uwierzy, gdy przeczyta ostatnią stronę. Swoje wywody i oceny popiera sporą dawką faktów i wniosków, które są do zweryfikowania. Jak na debiutanta, to autor pokazał, że ma to „coś” i pewnie w niedługim czasie usłyszymy o jego pisaniu znacznie więcej. To dobra powieść sensacyjna z faktami historycznymi, rozsądnie poprzekładanych dobrze dopracowaną fikcją. Tworzą narrację od której trudno się oderwać.
Zapewne zamiarem autora było sprowokować czytelnika do pewnego zastanowienia się i to mu się udało. Czytelnik zaczyna się zastanawiać o co tak naprawdę w tym wszystkim chodzi. Zaczyna szukać drugiego dna.
Wygląda na to, że przygotowuje się do rzucenia rękawicy dotychczasowym utartym opiniom i schematom. Nie dopisuje do nie tak dawnej historii jakichś wymyślnych teorii spiskowych. Po prostu widzi je w dotychczasowych niedopowiedzeniach i tajemnicach, a później uruchamia szare komórki i wyciąga wnioski.
Nie wiem czy wszyscy będą zadowoleni, że autor zakłada określony stopień inteligencji u czytelnika i w widoczny sposób preferuje samodzielne myślenie. Panie też pewnie nie będą zachwycone – w wyraźny sposób brakuje wątku miłosnego. No, ale podobno wszystko przed nami.

Bohater - jak u Forsytha! Przygoda i zagadka - jak u Cusslera! Międzynarodowa intryga - jak u Ludluma! Na dodatek polski autor. Łyknąłem w jeden dzień. Warte polecenia to za mało powiedziane. Gdzie i kiedy można kupić drugą część!?