Skazany na trening. Zaprawa więzienna

Skazany na trening – Paul Wade

Paul Wade był skazany na trening. Gdy odbywał karę więzienną w zakładach karnych na terenie USA, sam ćwiczył i pomagał innym więziom w treningu. Zebrał setki notatek na temat treningu w „domowych” warunkach, które postanowił opublikować w „Skazanym na trening”. Jego porady stały się tak popularne, że w kolejnych latach wydał kolejne książki treningowe.

Kalistenika w Skazanym na trening

Paul Wade nazywa zaprawę więzienną jako zaawansowaną formę kalisteniki, opracowaną w celu maksymalizacji siły i sprawności sportowej. Kalistenika jest to bowiem sztuka wykorzystywania masy własnego ciała w celu poprawy sprawności, siły i zdrowia. Już w starożytności, wojownicy trenowali w oparciu o swoje ciało. Tzw. stara szkoła kalistenika mówi o tym, że metody ćwiczeń masą ciała stopniowo wyrabiają niewiarygodną siłę i moc. Zostały one niemal wyparte przez nową szkołę ćwiczeń na siłowni. Jednak nie do końca.

Ćwiczenia w zaprawie więziennej

W „Skazanym na trening” znajduje się wiele ćwiczeń opartych o własną masę ciała. Wade opracował system „wielkiej szóstki” – najefektywniejszych ćwiczeń na wszystkie partie mięśni. Są to różnego rodzaju pompki (wzmacniające klatkę piersiową i tricepsy), przysiady na wzmocnienie mięśni nóg, podciąganie na drążku na mięście szerokie placów, wznosy nóg na zbudowanie sześcioraka na brzuchu, mostek poprawiający postawę i kręgosłup oraz pompki w staniu na rękach na zdrowe i silne barki. Każde z nich obejmuje różne techniki, dlatego warto sięgnąć po książkę i zacząć trenować.

Fragment książki

Istnieje multum ćwiczeń na nogi. Wiele z nich izoluje poszczególne mięśnie w udach. Wyprosty nóg i „syzyfki” izolują mięśnie czworogłowe; uginanie nóg izoluje mięśnie dwugłowe, przeprosty koncentrują się na mięśniach pośladkowych. Są dziesiątki maszyn i ćwiczeń wyciągami, które oddziałują na konkretne mięśnie czy ich grupy. Ta rozmaitość nowoczesnych technik treningowych nie jest jednak dla zawodnika błogosławieństwem. W większości wypadków działa wręcz na jego niekorzyść. Jest tak właśnie z tego powodu, że wiele nowych ćwiczeń opracowano w celu wyizolowania określonych grup mięśni. Praktyka taka może być użyteczna dla zawodowego kulturysty, który chce podkreślić pewne rejony ciała, ale czyni bardzo niewiele z punktu widzenia ogólnej masy mięśniowej czy siły funkcjonalnej, ponieważ mięśnie nóg wyewoluowały do tego, by pracować jako spójny system, a nie jako osobne części. Najlepszym sposobem na wyrobienie sobie naprawdę mocnych, atletycznych nóg jest stosowanie jak najmniejszej liczby ćwiczeń, pod warunkiem że oddziałują one na jak najwięcej mięśni nóg.