Wiatry nadziei

Książka Szczepana Kutrowskiego poszukuje odpowiedzi [na pytanie], czym żyje „współcześniak”, który usadowiony jest na styku platform urządzonego już świata i tego stającego się na nowo, kiedy podejmuje się on próby zderzenia czy scalania (?) prawd, wartości, kodów, tego, co zewnętrzne, z tym, co jest wewnętrznym odbiciem świata, w osobistych przeżyciach ludzi. […] owe analizy Autora to ważny pedagogiczny zabieg. […] Dylematem pozostaje […], czy stawiać na pierwszym miejscu swoje życie, czy wspólnotowość? [...] Autor znajduje „dylematy humanistyczne” dające o sobie znać jako skomplikowane splatania czy subtelne wiązanie np. spraw codziennych z metafizyką, tj. nagromadzonej mądrości życiowej, rozumności, z bezrozumnością np. wobec zwierząt i roślin, z bezrozumnością ludzi w roli konsumentów. […] Autorski namysł książki Szczepana Kutrowskiego Wiatry nadziei […] oscyluje między językiem filozofii, literatury naukowej […], potocznego doświadczenia […], stanowiąc niezwykle ważny dla „współcześniaka” przewodnik myślowy po drogach, zakrętach i utrudnieniach współczesności. dr. hab. Ewa Rodziewicz, prof. Pomorskiej WSNS Tytuł książki jest metaforą, która ukazuje nieprzewidywalność, dynamikę, zmienność, kontrastowość i wielowarstwowość wątków poruszanych w niej i zestawianych ze sobą nad problematyką nadziei. […] Jest to celowy zabieg Autora, aby zarysować wielowymiarowość wartości, jaką jest nadzieja w życiu każdego z nas. […] Wiąże się to z kształtowaniem recepcji obrazu świata zewnętrznego u odbiorców, uczniów, społeczeństwa oraz kreowania ich zachowań przez działania twórców, oddziaływania pedagogów, humanistów, uczonych, polityków, księży. […] Działania te […] rozbudzają nadzieje i tęsknoty jednostek, grup za danym stylem życia. […] Autor pragnie nas uczulić na konieczność dbałości o nadzieję jako wartość życia oraz skutki braku jej dewaluacji w warunkach zmian, braku myślenia refleksyjnego, co jest widoczne w zaskakujących i nieoczekiwanych zachowaniach społecznych. dr hab. Urszula Szuścik