Języki słowiańskie w świetle lingwistyki kognitywnej

Niniejsza monografia zawiera materiały z zakresu języka rosyjskiego i polskiego omówione z perspektywy gramatyki kognitywnej Ronalda W. Langackera i teorii metafory pojęciowej George’a Lakoffa i Marka Johnsona. Są to z jednej strony afiksy prefiksalne, morfem zwrotny, przyimek w wyrażeniach z biernikiem i z miejscownikiem oraz kategoria celownika w konstrukcjach bezosobowych z czasownikiem zwrotnym. Z drugiej strony są to niektóre uniwersalne kategorie pojęciowe rozpatrywane z uwzględnieniem teorii metafory konceptualnej na podstawie utworów poetyckich wybitnych twórców rosyjskich i polskich oraz ich przekładów. Na koniec są to również jednostki języka rozpatrywane jako znaki ikoniczne, z których składa się język naturalny, utworzony zasadniczo przez znaki symboliczne oraz, w mniejszej zdecydowanie mierze, przez znaki indeksalne. Wszystkie budzą ciekawość, stanowią bowiem źródło wiedzy o uniwersalnych zdolnościach poznawczych użytkowników języka, sposobach poznawania rzeczywistości odzwierciedlonych w języku, kulturowej specyfice każdego z charakteryzowanych tu języków, osobliwościach poetyki wybranych twórców. Z Zakończenia