Święte szukanie i rekord wcielonej poezji czy traktaty pięknoducha i literatura maligny? Arcydzieło zbudowane z odpadków czy przereklamowana książka? Wirtuoz słowa i mitolog czy ferdydurkista i choromaniak? Pierwsi czytelnicy prozy Brunona Schulza nie byli gotowi na przyjęcie objawienia. Jego opowiadania wydawały się niezrozumiałe, chore, dziwaczne, napisane zdeformowaną polszczyzną, a na dodatek pozbawione jakichkolwiek użytecznych treści. Byli jednak i tacy, którzy w skromnym tomiku opowiadań drohobyckiego nauczyciela rysunków dostrzegli największą rewelację polskiej literatury ostatnich lat, a w nim samym niezrównanego mistrza słowa i odkrywcę nowych literackich lądów. Książka Bruno Schulz i krytycy zbiera wszystkie znane świadectwa recepcji dzieł plastycznych i literackich Schulza z lat 19211939, by odpowiedzieć na pytanie, jak go czytano i co pisano o nim w latach jego aktywności twórczej, a także w jaki sposób wyobrażenia i oczekiwania czytelników wpłynęły na jego życie i sztukę.

This book the first monograph in world literature devoted to Peter was written by Bulgarian (Miliana Kaymakamova, Georgi N. Nikolov, Angel Nikolov, Nikolay Hrissimov) and Polish medievalists (Miroslaw J. Leszka, Kirił Marinow, Zofia A. Brzozowska Jan M. Wolski). Thanks to a thorough analysis of the sources and an in-depth knowledge of the literature of the subject, they constructed a comprehensive and balanced image of the reign of their protagonist, and of the role he played in the history of mediaeval Bulgaria.We are dealing here with a monograph that is exceptional not only in Polish, but also international historiography. Its authors, known for their numerous dissertations, papers on the history of Byzantium and Bulgaria and other works, undertook the task of creating a synthesis, world's first comprehensive study devoted to the Bulgarian Tsar Peter and his times [] The authors convincingly present the political achievements of the monarch and his contributions to the development of the early mediaeval Bulgarian culture [] they accurately recreate the image of the contemporary Bulgarian society which, during Peter's times, benefited from the fruits of the second peace.Due to its original theme, the monograph may meet with a lively interest of readers both in Poland and abroadfrom the editorial review of Dr. hab. Jarosław Dudek,professor of the University of Zielona Góra

W książce podjęto temat relacji między awangardą, neoawangardą a kulturą undergroundową i popularną w Europie Środkowej. Stanowi ona porównawcze studium dotyczące kultury alternatywnej i tradycji awangardowej w PRL i Czechosłowacji w latach siedemdziesiątych-dziewięćdziesiątych XX wieku. Tom zawiera niepublikowane dotąd w języku polskim teksty czeskojęzyczne i polskie źródła archiwalne (Tajna Kronika Pięciu Osób), przedstawia działalność mało znanych grup artystycznych i alternatywnych (m.in. Oneiron w Polsce i ważne dla czeskiej sceny kulturalnej środowisko „Revolver Revue", z którego do polskiej świadomości przebił się jedynie Jáchym Topol), podejmuje też temat muzyki alternatywnej w relacji z ruchami neoawangardowymi i undergroundowymi końca XX wieku. „Antologia podejmuje problematykę awangardy, neoawangardy, kontrkultury i undergroundu oraz niedostatecznie dotąd przebadanych związków między nimi. Mamy tu między innymi analizę czeskiej i polskiej alternatywnej sceny muzyki rockowej, odwołania do opozycyjnych ruchów politycznych w Czechach i w Polsce, „sprawozdanie" o Křižovnickiej Szkole Czystego Humoru bez Żartu, panoramę kontrkulturowych działań we Wrocławiu i Łodzi, prekursorskie omówienie niezwykle ważnej katowickiej grupy Oneiron, historię działalności polskich galerii niezależnych, kariery artystycznej Józefa Robakowskiego, praktyk twórczych Józefa Wodiczki... To pozycja nowatorska i inspirująca, a zarazem rzetelna i oparta na gruntownej wiedzy oraz szerokiej erudycji, komparatystycznie z różnych perspektyw autorskich ujmująca związki i paralele polsko-czeskie, a także związki między różnymi dziedzinami sztuki". Z recenzji prof. dr. hab. Leszka Engelkinga

Uważam rozprawę Kingi Rozwadowskiej za pracę wybitną, którą przeczytałem z niekłamanym pożytkiem i przyjemnością. Wychodząc od analizy przypadku, Autorka stawia tezy ogólne, dokonuje syntetyzujących opisów i współtworzy bardzo wyraźnie określoną filozofię tłumaczenia: „przekład jest nieprzerwanym podważaniem zastanego porządku”. To rozprawa o tym, czym jest dzisiaj przekład, jakie jest miejsce tłumacza w przekładanym tekście, jaka jest jego relacja wobec autora. Z recenzji prof. Jerzego Jarniewicza Rozprawa Kingi Rozwadowskiej stanowi istotny wkład w rozwój badań nad przekładem literackim. Autorka zaprezentowała w niej doskonałe kompetencje filologiczne, komparatystyczne i przekładoznawcze, jak również rozległą wiedzę ogólnohumanistyczną i kulturową. Jej książka charakteryzuje się nowatorstwem metodologicznym, znakomitą orientacją w rozległym i trudnym materiale źródłowym oraz jego kontekstach, a także – co nie bez znaczenia dla jej przyszłych odbiorców – precyzją wysłowienia i logicznością wywodu. Z recenzji prof. Ewy Kraskowskiej To, co dla mnie, a zapewne nie tylko dla mnie, stanowi o atrakcyjności intelektualnej przygody, do której zaprasza nas Autorka, to przedstawienie relacji oryginał–przekład w zupełnie nowej perspektywie, a mianowicie jako zwrócenie uwagi naautonomię, niezależność i dynamiczność przekładu a także na pozycję i znaczenie tłumacza. Rozważania te wzbogacają ogólną refleksję o współczesnym przekładoznawstwie i przekładzie. Autorka w każdym z analizowanych przez siebie fragmentów ustala, że naturą tłumaczenia jest polifoniczność i że homofonia pozostaje mu obca. Z recenzji prof. Haliny Waszkielewicz Kinga Rozwadowska – komparatystka i przekładoznawczyni, doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa. Publikowała m.in. w „Przekładańcu” i „Między Oryginałem a Przekładem”. Współautorka wydanego w serii „Translatio” polskiego tłumaczenia The Conference of the Tongues (Narada języków) Theo Hermansa. Zajmujesię historią i teorią przekładu w szerokich kontekstach społecznych, politycznych i ekonomicznych.

Nieczęsto w literaturze zdarzają się tego rodzaju wspaniałe podsumowania własnej drogi życiowej i artystycznej. Ostatnia książka Witolda Gombrowicza stwarza możliwość poznania - z klarownie skonstruowanych rozmów francuskiego dziennikarza z naszym prozaikiem i dramaturgiem - prostego, przejrzystego i przystępnego wizerunku twórcy. Ukazuje konsekwentną jednorodność tego bogatego i wielowątkowego pisarstwa.

Na niniejsze opracowanie składa się osiem artykułów. Powstawały one w ciągu kilku lat, wszystkie jednak stanowią pokłosie tego samego zamysłu myślowego. Ośrodkiem uwagi są konkretne teksty Krasińskiego, tudzież ich fragmenty, analizowane i interpretowane w szerszym kontekście nowoczesnej literatury oraz teoretycznej samowiedzy. Mimo różnorodności tematycznej zasadniczym celem jest dążenie do zachowania wewnętrznej spójności; respektując suwerenność twórczości tak bardzo odmiennych, a przy tym tak bardzo wybitnych twórców – ukazać pewne wewnętrzne powinowactwo myślowe…

Bibliografia stanowi próbę retrospektywnego ukazania obecności francuskiej literatury dla dzieci i młodzieży w Polsce w ostatnim stuleciu. Obejmuje 1915wydań polskich przekładów i adaptacji utworów dla młodych czytelników opublikowanych pierwotnie we Francji. Może stanowić użyteczne narzędzie dla wszystkich zainteresowanych literaturą dla dzieci i młodzieży, literaturą francuską, historią tłumaczeń lub recepcją wydawniczą literatur obcych w Polsce. Bibliografia stanowi podstawę badań przedstawionych w wydanej równolegle monografii Sto lat przekładów dla dzieci i młodzieży w Polsce. Francuska literatura dla młodych czytelników, jej polscy wydawcy i ich strategie (1918–2014). Utworzenie bibliograficznego korpusu polskich przekładów i adaptacji francuskiej literatury dla dzieci i młodzieży wydanych w latach 1918–2014 uważam za wielką wartość, co wynika z mojego głębokiego przekonania, że bez zebrania pełnych danych bibliograficznych nie sposób zauważyć i opisać wszystkich zjawisk zachodzących w danym obszarze literatury. dr hab. Marzena Chrobak

Książka Aleksandry Reimann-Czajkowskiej ukazuje szerokie spektrum poetyk i praktyk intermedialnych, dzięki którym dzieła i zjawiska muzyczne przenoszone są do literatury i filmu. Percepcja tych niecodziennych utworów wymaga subtelnego zmysłu estetycznego, ten zaś nie może się wyostrzyć bez udziału intelektu, dokonującego analizy w obszarze pośrednim między sztukami. Autorka przeprowadza nas przez labirynt nieoczywistości, uwypuklając nie tylko czysto estetyczny wymiar interpretowanych dzieł (oraz specyficzny humor, którego źródłem jest niewspółmierność mediów artystycznych), ale także ukrytą pod tą ludyczną powierzchnią egzystencjalną powagę. dr hab. Marcin Trzęsiok, prof. AM

Niezwykła opowieść humanisty, naukowca, pisarza i świadka epoki. Czas nieprzewidziany to skarbnica wiedzy o polskiej kulturze ostatnich dekad, katalog kluczowych dla polskiej humanistyki nazwisk, zbiór smacznych anegdot i szczegółowa mapa intelektualnych kamieni milowych polskiej nauki. Imponująca wiedza Głowińskiego, erudycja i językowe wyczucie sprawiają, że rozmowa urasta do rangi przewodnika po Polsce – jej niezabliźnionych ranach, kompleksach, ale też pięknie i sile. Dopóki się jeszcze zachowało pewną świeżość umysłu, dopóty starość, zwłaszcza jeśli się żyje na pewnym poziomie, jest do zniesienia. Mnie jest bliższe pierwsze stanowisko – optymistyczne. Wynika to w jakiejś mierze z mojej biografii, uważam bowiem, że mam życie darowane; po latach Zagłady, pobycie za murami getta, ukrywaniu się, ceni się życie. Michał Głowiński

Pierwsza i za życia jedyna publikacja książkowa po polsku "Zbiegi okoliczności" (zbiór szkiców), wyszła najpierw w kraju w drugim obiegu wydawniczym w 1981 roku, następnie w roku 1982 w Instytucie Literatury w Paryżu (wydanie rozszerzone). Obecne wydanie stanowi integralne powtórzenie edycji Instytutu Literackiego wzbogacone dodatkiem obejmującym wybór najważniejszych tekstów napisanych po roku 1982.

Dzięki książce Cezarego Dobiesa mamy szansę wiernie zrekonstruować okoliczności, w jakich dojrzewała wyjątkowość Herbertowskiej poezji, a zapewne w wielu przypadkach otrzymać nowe klucze interpretacyjne do jego tekstów. A zatem możemy poznać Toruń przez pryzmat Herberta, a poetę przez pryzmat Grodu Kopernika w pierwszych powojennych latach. Książka Herbert w Toruniu. Miasto i Mistrz wyznacza żywy szlak, który dla wielu miłośników gotyckiego miasta, a także pasjonatów literatury może przerodzić się w refleksję i inspirującą podróż. Nowa książka Cezarego Dobiesa jest pożywką do rekonstrukcji chwil spędzonych przez Zbigniewa Herberta w tym mieście, związanych ze studiowaniem, pracą zarobkową i twórczością literacką czy przebywaniem z mistrzem Henrykiem Elzenbergiem. Kto sięgnie po krótkie eseje z Węzła gordyjskiego, relacjonujące zjawiska kulturalne mające wówczas miejsce w Toruniu, zauważy, że Herbert jest uczestnikiem wielu wydarzeń i ich głębokim obserwatorem2. Jego wpływ na Toruń nie odcisnął się w kamieniu, ale trwa w duchowej przestrzeni na zasadzie swoistego przyciągania czy grawitacji (trudno w Toruniu posługiwać się innymi metaforami niż astronomicznymi!). Wiele dokumentów zaginęło, nie zachowała się żadna umowa związana z pracą zarobkową poety. W tej sytuacji poszukiwania i badania Dobiesa były często trudne i autor musiał korzystać z tej grawitacji i intuicji, aby dotrzeć do źródła i rzetelnej informacji. Z przedmowy do II wydania książki ks. dr. hab. Piotra Roszaka, prof. UMK

W książce znalazły się 32 wiersze zestawione z odpowiednimi dziełami sztuki polskiej i obcej. Całość wzbogaca komentarz historyczno-plastyczny, ukazujący pierwotny kontekst poszczególnych obrazów i ich symbolikę. Z kolei analiza literacka odnosi się do wierszy Kaczmarskiego, ich wymowy i okoliczności powstania.

Czy francuska literatura dla dzieci i młodzieży to tylko Charles Perrault, Jules Verne i Mały książę? Na czym polega jej wyjątkowość i dlaczego tak niewiele wiadomo o niej w Polsce? Kto decydował o wyborze francuskich książek do tłumaczenia w latach międzywojennych, w czasach Polski Ludowej i po roku 1989? Jakie były przyczyny i skutki tych wyborów? Na te i inne pytania odpowiada Natalia Paprocka w nowatorskim, transdyscyplinarnym studium przekładowych losów francuskiej literatury dla dzieci i młodzieży w Polsce po roku 1918. Łącząc instrumentaria przekładoznawstwa, literaturoznawstwa, księgoznawstwa i socjologii przekładu, autorka przedstawia rozwój literatury dla najmłodszych we Francji w ostatnim stuleciu, omawia to, co z jej bogatego dorobku wybierali polscy wydawcy przekładów, docieka ich motywacji i pokazuje konsekwencje ich decyzji. Podstawą badania był zebrany przez autorkę korpus bibliograficzny liczący 1915 pozycji – opublikowany jako Bibliografia polskich przekładów i adaptacji francuskiej literatury dla dzieci i młodzieży wydanych w latach 1918–2014. Ta niezwykła historia obecności francuskiej literatury dla dzieci i młodzieży na polskim rynku wydawniczym powstała na podstawie badań ponad 1900 książek za pomocą nowoczesnych narzędzi przekłado- i kulturoznawczych. Klarownie, systematycznie i wyczerpująco omawia działania współtwórców przekładu: wydawców, tłumaczy, autorów paratekstów, ilustratorów, cenzorów. Praca stanowi też jedyne w Polsce tak obszerne źródło wiedzy o francuskiej literaturze dziecięcej i młodzieżowej. Z pełnym przekonaniem polecam tę znakomitą książkę wszystkim zainteresowanym literaturą dla dzieci i młodzieży, literaturą francuską, literaturą przekładaną i rozwojem polskiego rynku wydawniczego. dr hab. Marzena Chrobak

„Pożegnanie z Uniwersytetem” to swoista próba bilansu naukowej, nauczycielskiej i krytycznoliterackiej działalności prof. dra hab. Kazimierza Nowosielskiego. Z bogatego publikacyjnego dorobku (9 książek, przeszło 300 artykułów i recenzji) Autor wybrał teksty, które wydawały mu się – po 46 latach pracy na Uniwersytecie Gdańskim — z rozmaitych powodów najważniejsze. A owe powody, jak być może zauważy Czytelnik, są zarówno natury osobistej, jak i wspólnotowej. W ich centrum: refleksja nad treścią i kształtem łacińskiej cywilizacji, pytania o sens i doświadczenie polskości, troska o ziemskie i wiecznościowe cele życia. Chodzi też o to, jak powiada Autor, aby to wszystko było rzetelnie, z czułością oraz mądrze podjęte i wypowiedziane.

Szczegółowe i przystępnie napisane streszczenie wraz z omówieniem problematyki zgodnie z aktualnym programem nauczania. Opracowanie zawiera również m.in.: plan wydarzeń, charakterystykę bohaterów, przykładowe wypracowania, istotne cytaty, ciekawe i różnorodne zadania sprawdzające. Pomoc w przygotowaniu do lekcji i sprawdzianów. Treść opracowania konsultowana z nauczycielami języka polskiego z wieloletnim doświadczeniem zawodowym.

Advertisements for Myself is a comprehensive collection of the best of Norman Mailer's essays, stories, interviews and journalism from the Forties and Fifties, linked by anarchic and riotous autobiographical commentary. Laying bare the heart of a witty, belligerent and vigorous writer, this manifesto of Mailer's key beliefs contains pieces on his war experiences in the Philippines (the basis for his famous first novel The Naked and the Dead), tributes to fellow novelists William Styron, Saul Bellow, Truman Capote and Gore Vidal and magnificent polemics against pornography, advertising, drugs and politics. Also included is his notorious exposition of the phenomenon of the 'White Negro', the Beat Generation's existentialist hero whose life, like Mailer's, is 'an unchartered journey into the rebellious imperatives of the self'

Kultowa trylogia po raz pierwszy bez skreśleń i cenzury! Kariera literacka Stanisława Grzesiuka to największa kariera PRL-u. Jego książki znikały w kilka tygodni z księgarskich półek, a czytelnicy pisali listy do wydawnictwa z prośbą o interwencję. I choć on sam nie chciał nazywać się pisarzem, jego kultową trylogię przeczytało kilka milionów Polaków. Z okazji 100-lecia urodzin porównano pierwsze wydania z rękopisem i przywrócono wszystkie fragmenty usunięte przez cenzurę. Stanisław Grzesiuk (1918–1963) – pisarz, pieśniarz, zwany bardem Czerniakowa. Urodzony w Małkowie koło Chełma. Od drugiego roku życia mieszkał w Warszawie, gdzie spędził dzieciństwo i młodość. W trakcie okupacji aresztowany i wysłany na roboty przymusowe do Niemiec, następnie do obozów koncentracyjnych. W lipcu 1945 roku wrócił do kraju; leczył się na gruźlicę płuc, która była konsekwencją pobytu w obozie. Autor autobiograficznej trylogii "Boso, ale w ostrogach", "Pięć lat kacetu", "Na marginesie życia". Pochowany na cmentarzu wojskowym na Powązkach. Obok Stefana Wiecheckiego zaliczany do grona najbardziej zasłużonych twórców kultury warszawskiej ulicy.

Internationally renowned writer Javier Marias is a tireless examiner of the world around us, an enthusiastic debunker of pretensions of every kind, a polymath and a rogue. This selection of his inimitable non-fiction pieces are published together in English for the first time. Following in the essayistic tradition of Montaigne, Between Eternities ranges widely from the literary to the philosophical to the autobiographical, from football to cinema, comic books to mortality to 'Why Almost No One Can Be Trusted'. Trenchant and wry, subversive and penetrating, Marias demonstrates a dazzling intellectual vigour, showing with exhilarating verve why he is so often said to be Spain's greatest living writer.

Analiza «Przedwiośnia» na podstawie rękopisu Stefana Żeromskiego. Przedwiośnie (1924) mówi o Polsce i potwornościach bolszewickiej rewolucji. Jest diagnozą i przepowiednią na temat masowych zbrodni, a zwłaszcza na temat sytuacji duchowej ludzi ogołoconych ze świadomości kim są, wyrwanych z rodziny, z domu, z ojczyzny, zanim zdążyli pojąć, kogo mają kochać i co jest święte. Siły większe niż chaos to klucz do właściwego zrozumienia Przedwiośnia, ilustrowane studium interpretacyjne, książka o jednej książce, zaadresowana do wszystkich i zarazem do uczonych polonistów. Autor książki udowadnia, że sławną powieść Żeromskiego trzeba czytać z mikroskopową dokładnością, niczym wiersz liryczny, i że jej najważniejszym tematem nie jest ani rewolucja, ani nawet Polska, lecz straszne niebezpieczeństwo oddawania czci fałszywym bóstwom – władzy, namiętności, zemsty. Od wydania Przedwiośnia (1924) wkrótce minie sto lat. Przez ten czas – aż do dziś - powieść Żeromskiego potępiano lub stawiano na piedestale, lecz mało kto ją starannie czytał. „Stanisław Falkowski czyta Przedwiośnie Stefana Żeromskiego z wielką wrażliwością i erudycją, dostrzegając w powieści, po blisko stu latach od jej pierwszego wydania, rzeczy nowe, oryginalne i intrygujące. Ostrożnie i delikatnie oddziela od siebie warstwy pochodzące z różnych etapów pracy nad tekstem oraz zestawia ze sobą oddalone kompozycyjnie fragmenty dzieła. Odkrywa i brawurowo interpretuje liczne nawiązania do innych tekstów kultury. Uważny czytelnik książki o Przedwiośniu powróci do dawnej szkolnej lektury przekonany, że jest tym właśnie odbiorcą, do którego zwracał się pisarz”. Prezes Stowarzyszenia im. Stefana Żeromskiego Prof. dr hab. Kwiryna Handke W czterdziestu jeden rozdziałach książki Falkowski pyta między innymi: co znaczą w Przedwiośniu dziwne połączenia wyrazów („powrósła nie do przestąpienia”, „powietrze szerokie, olbrzymie”, „opuchłe ulice”)? dlaczego powieść zaczyna się od przekleństwa? po co pisarz wymyślił nieistniejące miasteczko? po co opisuje polną drogę (którą przecież każdy widział)? kto całuje graniczne słupy? czego Cezary uczy się od matki po jej śmierci? dlaczego niezapomniany Maciejunio jest „prastary” (a nie po prostu „stary”)? do czego pisarz potrzebuje młodocianej morderczyni? Nawet najdziwniejsze z tych pytań okazują się poważnymi kluczami do ważnych znaczeń powieści. Tekstowi głównemu towarzyszą indeksy (w tym Indeks postaci powieściowych i osób wspominanych w powieści, liczący około trzystu haseł i pokazujący, jakim tłumem ludzi Żeromski zapełnia stronice powieści i wyobraźnię czytelników) oraz ilustracje – w postaci zdjęć współczesnych, a także fotografii z epoki, w tym zaczerpniętych z rodzinnego archiwum autora – dla zaznaczenia, że przeżycia i dylematy naszych niedawnych przodków nie są literacką fikcją, lecz stanowią nasze osobiste dziedzictwo; z pewnością wielu z nas pamięta własnych dziadków lub pradziadków urodzonych, jak Cezary Baryka, około 1900 roku i jak on uczestniczących w wojnie dwudziestego roku. Osobną kategorię ilustracji – i zarazem ważną nowość obecnego wydania – stanowią znacznie liczniejsze niż poprzednio reprodukcje fragmentów brulionowego rękopisu powieści, służących jako istotne argumenty interpretacyjne. Druga ważna nowość to inne i obszerniejsze wyjaśnienie sławnego motywu szklanych domów, jednego z najważniejszych kluczy do znaczeń utworu. W polemicznych przypisach Falkowski odpowiada m.in. na pytanie, dlaczego scenariusz filmu Przedwiośnie zrealizowanego przed kilkunastu laty jest skandalicznie sprzeczny z sensem powieści Żeromskiego. Patronat Stowarzyszenia im. Stefana Żeromskiego Publikacja wyróżniona na Targach „Edukacja XXI” (2003) nagrodą za najlepszą książkę popularnonaukową.

Szczegółowe streszczenie, dokładna analiza, charakterystyka bohaterów, ważne pojęcia niezbędne przy omawianiu lektury, przykładowe zagadnienia, testy sprawdzające z kluczem, krzyżówki, model wypracowania maturalnego. Przejrzysty układ, wygodny format. Doskonała pomoc w przygotowaniu do lekcji, testów sprawdzających, prac klasowych i matury. Konsultacja merytoryczna z nauczycielami języka polskiego z wieloletnim doświadczeniem zawodowym.