Szoa (Zagłada, fr. Shoah, z hebrajskiego „katastrofa”) – tę nazwę Gérard Rabinovitch wybiera na określenie ludobójstwa, którego ofiarą padła ludność żydowska podczas drugiej wojny światowej. Zgroza, jaką wzbudza Zagłada, nadal kładzie się cieniem na współczesności. Niczym złowieszczy duch, po dziś dzień nie do końca rozszyfrowany, wciąż nawiedza historię europejskiej cywilizacji. Doszło wówczas do zerwania cywilizacyjnej tkanki, i fakt ten odciska niezatarte piętno na naszych czasach. Przypominanie o realności tych wydarzeń jest ważnym przedsięwzięciem edukacyjnym, jednak refleksja nad tym, jakie nauki i ostrzeżenia płyną z Zagłady, stawia dopiero pierwsze kroki. Wymaga ona wielodyscyplinarnego podejścia, skorygowania niektórych nawyków myślowych i uzupełnienia naszej wiedzy. Gérard Rabinovitch - Filozof i socjolog, autor między innymi Terrorisme/Résistance. D’une confusion lexicale a l’époque des sociétés de masse (2014) oraz Somnambules et Terminators. Sur une crise civilisationnelle contemporaine (2016), które ukazały się staraniem Éditions de Bord de l’eau.

O zamachu na Kutscherę, na Koppego czy walkach „Parasola” napisano już wiele książek, nakręcono wiele filmów. W tej książce po raz pierwszy zabierają głos sami uczestnicy tych legendarnych akcji i ich bliscy.

Od połowy XV w. coraz popularniejszym określeniem kobiet pomagającym rodzącym był termin „akuszerka” pochodzący od francuskiego słowa accoucher—rodzić. To określenie, być może z uwagi na powszechne posługiwanie się w wieku XVIII językiem francuskim, upowszechniło się na ziemiach polskich. Nazewnictwo używane w innych językach nie weszło w ogóle do użycia. Akuszerkami nazywano jednak nie wszystkie osoby zajmujące się pomaganiem rodzącym. Było ono niejako zarezerwowane dla niewiast, które miały fachowe przygotowanie do posługi przy porodach, natomiast amatorki w dalszym ciągu nazywano babkami. W drugiej połowie XIX w. zaczęto używać obok terminu „akuszerka” określenia „położna”, będącego rodzimym określeniem osoby towarzyszącej w połogu i całym czasie rodzenia.

From the fury of the Punic Wars to the icy waters of Dunkirk, relive 3,000 years of world-changing combat with this guide to the most famous battles in history, including a foreword from TV presenter and historian Sir Tony Robinson. This military history book takes you on a journey through the battlefields of history, from the ancient world to the American Civil War, World War 1, World War 2, the Cold War, and beyond. Maps, paintings, and photographs reveal the stories behind more than 90 of the most important battles ever to take place, and show how fateful decisions led to glorious victories and crushing defeats. From medieval battles and great naval battles to the era of high-tech air battles, key campaigns are illustrated and analysed in detail - the weapons, the soldiers, and the military strategy. Famous military leaders are profiled, including Alexander the Great, Napoleon, and Rommel, and crucial arms, armour, and equipment are explained. Whether at Marathon, Agincourt, Gettysburg, or Stalingrad, Battles that Changed History takes you into the thick of combat and shows how kingdoms and empires have been won and lost on the battlefield.

House of Trump, House of Putin offers the first comprehensive investigation into the decades-long relationship among Donald Trump, Vladimir Putin, and the Russian Mafia that ultimately helped win Trump the White House. It is a chilling story that begins in the 1970s, when Trump made his first splash in the booming, money-drenched world of New York real estate, and ends with Trump’s inauguration as president of the United States. That moment was the culmination of Vladimir Putin’s long mission to undermine Western democracy, a mission that he and his hand-selected group of oligarchs and associates had ensnared Trump in over more than two decades of shady business associations. As Unger traces Donald Trump's sordid ascent from foundering real estate tycoon to leader of the free world, House of Trump, House of Putin, reveals the deep-rooted alliance between the highest echelons of American political operatives and the biggest players in the frightening underworld of the Russian Mafia. Examining Russia's phoenixlike rise from the ashes of the post-Cold War Soviet Union, Unger reveals its ceaseless covert efforts to retaliate against the West and reclaim its status as a global superpower, and how such ambitions came to compromise the president. Without Trump, Russia would have lacked a key component in its attempts to return to imperial greatness. Without Russia, Trump would not be in the White House. This essential book is crucial to understanding the real powers at play in the shadows of today’s world.

Przedłożona do recenzji praca jest obszernym, ilościowym portretem ukazującym dynamikę katolickich powołań kapłańskich i zakonnych w Polsce od 1900 do 2018 roku. W analizie tej Autor rekonstruuje liczbowo ujęte procesy związane z losami kandydatów do stanu kapłańskiego w instytucjonalnym Kościele rzymskokatolickim. Dynamikę powołań Autor ujmuje wielowymiarowo, wyodrębniając w niej różne etapy i konteksty, które konstytuują trajektorie zawodowe kapłanów i zakonników – kobiet i mężczyzn w Polsce. Przedstawiona publikacja wpisuje się w studia nad powołaniami polskiego duchowieństwa. Recenzowana praca posiada cztery niezaprzeczalne walory poznawcze i merytoryczne. Po pierwsze, syntetyzuje dotychczasowe badania zarówno te, prowadzone w ostatnich dekadach przez Autora, jak i innych badaczy, i ma charakter podsumowujący. Po drugie, książka opiera się na imponującym materiale empirycznym, który obejmuje różne źródła i opracowania zarówno świeckie, jak i konfesyjne. Po trzecie, cenne jest diachroniczne ujęcie zjawiska, które ukazuje szeroko ujętą dynamikę, historyczność i kontekstualność powołań kapłańskich w Polsce. Po czwarte, zwraca uwagę wielostronność w ujmowaniu zjawiska powołań – Autor przyjmuje perspektywę socjologiczną w opisie dynamiki powołań, równocześnie jednak udostępnia odbiorcy perspektywę wewnątrzinstytucjonalną, którą można określić mianem perspektywy emic. Z recenzji dr hab. Katarzyny Leszczyńskiej Józef Baniak, prof. zw. dr hab., pracownik naukowo-badawczy i dydaktyczny na Wydziale Nauk Społecznych w Instytucie Socjologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W obszarze jego zainteresowań akademickich znajdują się: socjologia religii i religijności, Kocioła i parafii, powołań kapłańskich i zakonnych, zawodu księdza, celibatu osób duchownych, moralności, małżeństwa i rodziny, problemów młodzieży; filozofia religii, moralności, dialogu, społeczna; etyka biznesu i społeczna; teologia praktyczna i polityczna; katolicka nauka społeczna. Jego dorobek naukowy stanowią liczne publikacje książkowe, prace zbiorowe pod własną redakcją naukową oraz artykuły naukowe i popularnonaukowe w języku polskim i obcojęzyczne z zakresu wymienionych dyscyplin wiedzy. Spośród publikacji książkowych można wskazać: Rezygnacja z kapłaństwa i wybór życia małżeńsko-rodzinnego przez księży rzymskokatolickich w Polsce (2001), Desakralizacja kultu religijnego i świąt religijnych w Polsce (2007), Religia katolicka i Kościół rzymskokatolicki w opiniach polskiej młodzieży. Od akceptacji do kontestacji (2015), Małżeństwo i rodzina w wyobrażeniach i ocenach młodzieży licealnej i akademickiej. Między konformizmem i kontestacją (2016), Bezżenność i czystość seksualna księży rzymskokatolickich w świadomości katolików świeckich i osób duchownych w Polsce. Założenia i rzeczywistość (2017). Należy do wielu organizacji naukowych o profilu socjologicznym, religioznawczym, filozoficznym i teologicznym.

Genialny artysta. Niebywała kariera. Tragiczna śmierć Do dziś podziwiamy jego kultowe role w Zezowatym szczęściu czy Popiele i ł ogromne sukcesy na małym i dużym ekranie. Uwielbiany w Europie i Stanach Zjednoczonych. „Komediant profesjonalny” – jak pisała o nim Wisława Szymborska. Pięćdziesiąt lat temu zginął w tragicznym wypadku samochodowym, będąc u szczytu sławy. Żył za krótko. Bogumił Kobiela – prawdziwa ikona i gwiazda lat sześćdziesiątych. Ze Zbigniewem Cybulskim tworzył niezastąpiony duet przyjaciół. Agnieszka Osiecka, Kalina Jędrusik, Stanisław Dygat, Sławomir Mrożek, Roman Polański, Krzysztof Komeda, Wojciech Kilar – to tylko część osób, które pojawiły się w jego życiu. Dlaczego nie pasował do świata gwiazd? Czego się bał? Kto z niego kpił? Skąd obawa, że wyląduje u „czubków”? Dlaczego na wpół rozebrany błagał o litość rzeźników? Autor szuka odpowiedzi, rozmawiając z jego bratem, Markiem Kobielą, żoną Małgorzatą i Wojciechem Kilarem, oraz sięga do prywatnych listów Kobieli. Poznajcie „Bobka”.

Wznawiając w setną rocznicę utworzenia pułku Dzieje ułanów jazłowieckich, których pierwsze wydanie ukazało się trzydzieści lat temu, pragnęliśmy przede wszystkim ponownie złożyć hołd ułanom ówczesnego mjr. Konstantego Plisowskiego, którzy na dalekim Kubaniu, w jakże trudnych warunkach, podjęli starania o wolną Ojczyznę, następnie z bronią w ręku najpierw wywalczyli sobie imię ułanów jazłowieckich, a później skutecznie obronili upragnioną przez wszystkich i niedawno zdobytą niepodległość. Oddajemy cześć kolejnym pokoleniom żołnierzy pułku, którzy w latach 1921–1939 służyli w jego szeregach, a w 1939 r. starali się spełnić nierealny w tamtych warunkach obowiązek obrony państwa. Pamiętamy również o tych, którzy na obczyźnie podjęli trud odtwarzania pułku oraz zachowania jego nazwy i barw, przeobrażenia go w formację pancerną, a później walczyli o niepodległość we Francji, w Belgii, Holandii i Niemczech, a gdy nie było im dane zakosztować owoców zwycięstwa, kontynuowali za granicą swoją misję bez munduru. Pragniemy przypomnieć młodszym pokoleniom dzieje pułku kawalerii, który w II Rzeczypospolitej miał najdłuższą nieprzerwaną historię, a ponadto jako jedyny pułk kawalerii polskiej został odznaczony za dwie kampanie konne.

W słowiańskim grodzie Szeligów nad Dnieprem żyła piękna Wisznia. W dziewczynie, o której krążyły pogłoski, że jest córką bogini Mokoszy, zakochał się Rua, wódz Hunów. Wkrótce Hunowie i Szeligowie dostali się do awarskiej niewoli. Rozpoczęła się długa, niebezpieczna tułaczka. Czy zwycięży zło zasiane przez bezwzględny lud Awarów? Pasjonująca, pełna przygód historia Wiszni jest wędrówką po terenach Rusi, Bizancjum i ziemiach, na których kiedyś powstanie państwo Polan. To burzliwy okres starć różnych światów i kultur. Rzeczywistość miesza się z legendą, w ludzkich duszach nienawiść walczy z miłością silniejszą od śmierci. Czas upływa, a świat zmienia się jak w dniu, gdy piorun poraził jedno ze świętych drzew Szeligów. Czy to znak, że nadchodzą nowe czasy?

Książka przedstawia w sposób usystematyzowany fenomen antyizraelskiego terroryzmu lotniczego oraz wskazuje zmiany zachodzące w modus operandi sprawców ataków terrorystycznych na cele lotnicze. Bliski Wschód uznawany jest za kolebkę współczesnego terroryzmu i jedno z głównych punktów zapalnych na świecie. Cele lotnicze jako przejaw tej walki trafnie skonstatował jeden z przywódców Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny, dr George Habasha – „porwanie samolotu odnosi większy sukces niż zabicie w walce stu Izraelczyków”. Natomiast w 1976 r. główny obserwator przy ONZ z ramienia OWP, Zehdi Labib Terzi dosadnie podsumował skuteczność palestyńskich terrorystów słowami: „kilkanaście pierwszych porwań dotarło do świadomości całego świata, obudziło media i światową opinię publiczną znacznie skuteczniej niż dwadzieścia lat żebrania w ONZ”.

Książka stanowi istotny wkład w naszą wiedzę naukową dotyczącą procesów migracji powrotnych. Autor dokonał w niej tytanicznej pracy koncepcyjnej obejmującej pełny cykl migracji niepełnej, od okresu poprzedzającego podjęcie decyzji w wędrówce do momentu powrotu do społeczności pochodzenia. Przeanalizowane przez niego uwarunkowania i konteksty strukturalne postaw i zachowań migrantów powrotnych wzbogacają naszą wiedzę na temat procesów migracyjnych. Jego typologia strategii działania migrantów powrotnych niewątpliwie może służyć jako narzędzie analizy ich adaptacji do społeczeństwa pochodzenia. Z recenzji dra hab. Dariusza Niedźwiedzkiego, prof. UJ Dominujący akademicki dyskurs każe myśleć o współczesnej migracji jako płynnej, ciągłej, nomadycznej i eksterytorialnej podróży, w której nie należy doszukiwać się wyjazdów i powrotów. W opowieściach moich znajomych geograficzne terytorium zdawało się jednak pełnić rolę jednego z głównych bohaterów. Miejsce wypełnione było wydarzeniami, ludźmi, budynkami, ulicami, lasem, nasycone zapachami i żywymi uczuciami. Na ile jednak to miejsce, do którego się wraca, jest miejscem dobrze znanym, a na ile już nieznanym? Na ile powracający to "swój", a na ile "obcy"? Ze wstępu

W Polsce pojawiały się wcześniej opracowania dotyczące ruchów i ugrupowań islamistycznych, ale nie było do tej pory publikacji, która bazując na materiale zdobytym podczas badań terenowych, w sposób kompleksowy analizowałaby rozwój, strategie działania i przemiany islamizmów egipskich i tunezyjskich. Niniejsza książka odchodzi od wąskiego, orientalistycznego pojmowania islamu politycznego, wiążącego go nierozerwalnie ze studiami nad bezpieczeństwem, i ukazuje szerokie spektrum możliwości, w jakich dochodzi w Egipcie i Tunezji do upolitycznienia treści religijnych – zarówno przez aktorów państwowych, jak i pozapaństwowych. Konrad Pędziwiatr dowodzi, że bez wiedzy na temat mechanizmów „odgórnego” upolitycznienia islamu przez państwa i ich instytucje wyznaczające przestrzenie „religijnej” kontestacji, nie można zrozumieć specyfiki i charakteru działania Braci Muzułmanów, An-Nahdy i An-Nur (to niektóre z omawianych ruchów islamistycznych). Wykorzystując instrumentarium teorii ruchów społecznych, autor wyjaśnia mechanizmy działania i przyczyny popularności islamizmów w regionie. Jednocześnie, oddając w wielu miejscach głos przedstawicielom analizowanych ruchów i ukazując kompleksowość podejmowanych przez nich decyzji strategicznych oraz istotność tych decyzji na ich aktualną sytuację, przyczynia się do „odmyślenia” krajowej i światowej refleksji na temat islamu politycznego. Konrad Pędziwiatr – badacz w Centrum Zaawansowanych Badań Ludnościowych i Religijnych, adiunkt w Katedrze Studiów Europejskich Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Autor licznych artykułów na temat religii i etniczności w procesach migracyjnych, islamu i muzułmanów w Europie oraz polityzacji islamu w Europie oraz na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej, które ukazały się m.in. w „Patterns of Prejudice”, „Journal of Ethnic and Migration Studies”, „Social Compass”, „Gender, Place & Culture”. Autor monografii Od islamu imigrantów do islamu obywateli (2005, 2007) oraz The New Muslims Elites in European Cities (2010), a także współautor Polskiej polityki migracyjnej (UW 2015) i redaktor Na Zachodnim Brzegu bez zmian (2016) oraz Muslim Minorities in Europe and India (2016).

Czwarty już zbiór felietonów wieloletniego redaktora naczelnego „Gazety Wrocławskiej” Andrzeja Bułata piszącego pod pseudonimem Aleksander Malak. Zawiera teksty pisane w latach 2016–2018. Zostały one opatrzone komentarzami, które pozwalają lepiej zrozumieć poruszane w nich gorące tematy sprzed lat.

Problematyka władzy lokalnej jest z natury rzeczy bardzo szeroka i podejmowana przez przedstawicieli różnych dyscyplin naukowych. Każda z nich koncentruje się na nieco innym aspekcie funkcjonowania władzy lokalnej. W niniejszej monografii, mającej charakter przede wszystkim politologiczny, podjęto próbę odpowiedzi na dwa zasadnicze pytania badawcze: 1. Jakie społeczność wiejska miała polityczne i prawne możliwości udziału w wyłanianiu władz lokalnych oraz w zarządzaniu sprawami lokalnymi? 2. Jaką rolę w tym poszerzaniu (lub ograniczaniu) możliwości partycypacji odgrywały zmieniające się podziały terytorialne obszarów wiejskich? Ze wstępu

The traumatic story of one of the last major battles of World War II, in which the Poles fought off German troops and police, street by street, for sixty-three days. The Warsaw Uprising of August 1944 was a shocking event in a hideous war. This is the first account to recall the tragedy from both German and Polish perspectives and asks why, when the war was nearly lost, Hitler and Himmler decided to return to Warsaw bent on murder, deportation, and destruction. This was the only time in history that a European capital has ever been emptied of its entire population and destroyed entirely. Hundreds were thrown from windows, burned alive, trampled to death. The murder of 40,000 innocents on 5th August was the largest battlefield massacre of the war. But the Poles did not give in. Organized and popular, the Uprising, which had been expected to last under a week, fought off German troops including Himmler’s most notorious SS battalions street by street, for sixty-three days. Using first-hand accounts, Richie charts the atrocities and the breakdown of SS morale, but she also goes on to examine the long-term implications of Stalin’s refusal to help and how the Uprising affected negotiations over the fate of post-war Europe, sowing the seeds of the Cold War. But above all else ‘Warsaw 1944’ is the story of a city’s unbreakable spirit, in the face of unspeakable barbarism.

Wydana w 1927 roku rozprawa Kościół, naród i państwo w znacznym stopniu przyczyniła się do odrodzenia religijnego wielu pokoleń Polaków. W swoim głównym zarysie pozostaje nadal aktualna w sytuacji, gdy po kilkudziesięciu latach Polska odzyskuje suwerenność, a naród polski swoją tożsamość. W tym przełomowym dla naszego kraju okresie, gdy decyduje się kształt ustrojowy państwa, gdy rozstrzyga się jakie miejsce zajmie w nim Kościół Katolicki, rozprawa Romana Dmowskiego zachęca do głębszej refleksji.

Tajemnica serca kobiety, która nie miała prawa kochać. Jedna z najważniejszych i najpiękniejszych opowieści o miłości. Opowieść Sayuri, córki prostego rybaka, zaczyna się w 1929 roku, gdy jako dziewięcioletnia dziewczynka zostaje sprzedana przez ojca do renomowanej szkoły gejsz w Kioto. Oczami Sayuri śledzimy jej edukację: naukę tańca, muzyki, noszenia kimona, sztuki makijażu i układania włosów, nalewania sake. Obserwujemy niezwykły świat, w którym dziewictwo dziewczyny jest towarem sprzedawanym na licytacji temu, który zaoferuje najwięcej. Świat, w którym kobiety są szkolone w sztuce uwodzenia bogatych i wpływowych mężczyzn, a miłość uchodzi za iluzję. Książka, na podstawie której powstał obsypany Oscarami film, z niezapomnianą rolą przepięknej Ziyi Zhang.

Pierwszy tom wspomnień Jecheskiela Kotika, które po raz pierwszy ukazały się w Warszawie pod koniec 1912 roku, od razu zostały przyjęte bardzo entuzjastycznie przez ówczesnych czytelników. Świadczy o tym choćby pochlebna opinia, jaką wyraził o nich Szolem Alejchem, czołowy żydowski pisarz XX wieku : „To nie jest zwykła książka – toż to skarb, ogród, rajski ogród pełen kwiatów i ptasiego śpiewu. […] Po prostu monumentalne dzieło… Każdy żydowski dom interesujący się żydowską przeszłością powinien zostać dumnym posiadaczem tej książki”. Moje Wspomnienia można bez wątpienia uznać za jeden z ciekawszych przykładów literatury wspomnieniowej pisanej w języku jidysz. Jecheskiel Kotik opisuje swój rodzinny dom, dzieciństwo i młodość. Miasto Kamieniec Litewski, w którym się wychował, zamieszkane przez barwne postacie klanu Kotików, stanowi kanwę wspomnień i oś chronologiczną, wokół której rozwija się fabuła. Historia rodzinna jest jednak tylko pretekstem do opowieści o zachowanych w pamięci Kotika ludziach, do oddania miasteczkowego kolorytu. Autor opisuje nie tylko ważne historycznie wydarzenia, takie jak dekrety cara Mikołaja I czy polskie powstania, lecz porusza także podstawowe kwestie dotyczące życia Żydów w Europie Wschodniej w okresie nowoczesnym: zmianę ze społeczeństwa stanowego na społeczeństwo wczesnokapitalistyczne, społeczne i kulturowe spory o istotę i kształt żydowskiego życia toczące się między chasydami, misnagdami i maskilami. W Kamieńcu jak w soczewce skupiły się niemal wszystkie procesy zmieniające żydowskie życie, przebiegające podobnie w setkach innych miast i miasteczek w całej Europie Wschodniej. To wszystko czyni ze wspomnień Kotika autentyczny historyczny dokument o pierwszorzędnym znaczeniu. Dokument ten jest także unikatowym źródłem wiedzy o historii Żydów i innych grup społecznych w XIX-wiecznej strefie osiedlenia.

Historia Barbary Giżanki, pięknej mieszczki, która miała być jedynie narzędziem w rękach ambitnego rodu Mniszchów, a stała się ostatnią miłością króla Zygmunta Augusta. Jest schyłek 1570 roku. Niemal od dwudziestu lat Zygmunt August opłakuje Barbarę Radziwiłłównę. Jej przedwczesna śmierć, kolejne nieudane małżeństwo - tym razem z Katarzyną Habsburżanką - i brak następcy tronu powodują, że starzejący się król utracił już nadzieję na odmianę losu. Niespodziewanie na jego drodze staje kobieta łudząco podobna do zmarłej Radziwiłłówny. Barbara Giżanka, kupiecka córka, sprawia, że król odzyskuje wolę życia i ponownie zaczyna marzyć o szczęściu. Ale piękna kupcówna nie dzieli z królem jedynie łoża. Jej wpływ na króla jest coraz większy, co wzbudza nienawiść dworzan i szlachty. Jak długo Barbarze uda się wieść dostatnie życie na dworze i zachować miłość króla…?

Ukazała się ona po ukraińsku i polsku (1902). Stanowiła ważny przełom w badaniach nad Huculszczyzną i na długie lata stała się nieomal encyklopedią kultury huculskiej. Także współcześni badacze korzystają ze szczegółowych opisów Szuchiewicza. Wielkim walorem jego pracy jest zaprezentowanie nazewnictwa wszystkich opisywanych obiektów oraz zwyczajów, a także załączenie niezwykle bogatego materiału ilustracyjnego prezentującego omawiane zagadnienia. Znajdujemy w niej szczegółowe dane na temat budownictwa, stroju, zajęć ludności, przemysłu domowego, obrzędowości, pieśni i podań. Monografia ta była owocem dwudziestoletnich własnych badań i obserwacji.