Diagnoza i terapia w pracy logopedy i nauczyciela terapeuty

Podstawą dobrej terapii logopedycznej jest diagnoza. Zawód logopedy jest jednak tak mocno zróżnicowany, że nie ma jednego, pasującego do wszystkich przypadków, narzędzia diagnostycznego. Spotykamy się bowiem nie tylko z wadami wymowy, ale również z zaburzeniami połykania, oddechu oraz z licznymi sprzężeniami. Często przecież wada wymowy wynika z innych zaburzeń, na przykład genetycznych, neurologicznych. W książce Diagnoza i terapia poznamy wiele rodzajów diagnozy i zrozumiemy, jak bardzo jest ona istotna.
Kiedy zaczynałam studia logopedyczne właśnie diagnoza najbardziej mnie stresowała. Bo skąd ja mam wiedzieć, co i jak sprawdzać? Przerażały mnie te wszystkie kwestionariusze, narzędzia badawcze, wywiady… Okazuje się, że mój stres nie był bezpodstawny. Teraz już pracuję w zawodzie i diagnoza jest dla mnie czymś zupełnie normalnym, ale nadal dość skomplikowanym i wymagającym niebywałej czujności. W książce pod redakcją Ewy Jeżewskiej – Krasnodębskiej oraz Barbary Skałbani przeczytamy o diagnozie oraz terapii osób z Zespołem Aspergera, dysleksją (również dotyczącą dorosłych), afazją, padaczką, rakiem kratani, FASD, niepłynnością mowy, a nawet dzieci dwujęzycznych. Dzięki tej różnorodności tematów, książkę czyta się z ciekawością.

Nie będę opowiadać o każdym z artykułów z osobna, ale szczególnie mogę polecić ten o zaburzeniach oddychania u osób jąkających się. Już sam wstęp o tym, kiedy i dlaczego nasz oddech przyspiesza, jest bardzo interesujący. Równie interesujące są badania nad wiedzą o profilaktyce logopedycznej (badania porównawcze z lat 2001 oraz 2016). Więcej możemy się również dowiedzieć o dorosłych z dysleksją i tym, jak dysleksja wpływa (lub wpływała) na ich funkcjonowanie. Ciekawych tematów jest oczywiście więcej i każdy znajdzie tutaj coś, co jemu otworzy oczy, zdziwi lub zmusi do refleksji. Nie ulega wątpliwości fakt, że ta książka rozwinie coś w każdym logopedzie i sprowokuje do myślenia oraz pozwoli na zostanie lepszym specjalistą.

Bardzo polecam tę książkę wszystkim terapeutom – nie tylko logopedom, ale również pedagogom, psychologom a nawet lekarzom. Autorzy udowadniają bowiem, że logopedyczny świat bardzo potrzebuje interdyscyplinarności i współpracy specjalistów.