Pomazaniec. Kontynuacja i dyskusja o książce...

Dobra teologia naturalna jest niezbędna w każdej poważnej refleksji nad wiarą. Chroni ją przed dowolnością, zabobonem i werbalizmem, dostarcza wyostrzonych narzędzi myślenia. Uprawianie teologii naturalnej pokazuje wszak, że nie jest dobrym zwyczajem przenoszenie namysłu nad Bogiem w pozaracjonalną przestrzeń, do której dostęp jest albo zupełnie niemożliwy, albo możliwy tylko pod warunkiem zgody na istnienie nadprzyrodzonego objawienia.Książka ta jest zjawiskiem niezwykłym próbą wytyczania nowego kierunku badań filozoficznych nad zagadnieniami teologicznymi. Próbą na własny rachunek, z zastosowaniem własnych narzędzi, a w każdym razie narzędzi rodzinnego pochodzenia (Jan Paweł II). Takich prób w zalewie twórczości typu coś u kogoś bardzo, szczególnie w Polsce, brakuje. Projekt Grabowskiego został przez organizatorów wykładów Bocheńskiego skonfrontowany z krytycznym oglądem grupy badaczy o znakomitej renomie, pochodzących z rozmaitych ośrodków akademickich w Polsce. Tak szeroko zakrojone dyskusje nad polskimi propozycjami należą do rzadkości. Ta nie jest bynajmniej serią grzecznościowych opinii, ale namiętną walką żywiołów. Książka jest w związku z tym nie tylko akademickim przedsięwzięciem, ale także poruszającym wyrazem zmagania o filozoficznie i teologicznie zasadne rozumienie spraw dla chrześcijan najistotniejszych.Dr hab. Michał Paluch OP