W swojej najnowszej książce podjął się krytycznej analizy niektórych trendów we współczesnej ekologii, ekofilozofii i etyce środowiskowej, zmierzających do stworzenia znaturalizowanej koncepcji człowieka i wypracowania – a nawet narzucenia – nowych form jego relacji ze środowiskiem naturalnym, opartych na odrzuceniu specyficznej pozycji homo sapiens. Nie sprzeciwiając się postulatom szacunku dla przyrody, jej ochrony i szerszego uwzględniania w ludzkich planach i działaniach, polemizuje z argumentami kwestionującymi specyfikę ludzkiej kultury i moralności, a zwłaszcza sugerującymi potrzebę czy konieczność upodobnienia form zachowań człowieka do tych występujących wśród innych gatunków.

Kolejna publikacja z serii „Edukacja–Kultura–Społeczeństwo” posiada myśl przewodnią – „Człowiek w świecie bez wolności”. Znaczna część zgromadzonych w niej artykułów została zaprezentowana na Kongresie Edukacyjnym zorganizowanym we Wrocławiu w dniach 11–13 października 2016 r. pod tym samym tytułem. Brak wolności potraktowany został przez autorów w bardzo szerokim kontekście. Od dosłownego rozumienia, jako ograniczenie swobody, przymus, sytuację, w której niemożliwe jest dokonywanie wyborów spośród wszystkich dostępnych opcji, po ograniczenia prawne, społeczne czy mentalne, utrudniające działalność, życie czy edukację…

Książka z gatunku tych, które idą pod prąd powszechnie obowiązującym poglądom. Autorka poddaje głębokiej krytyce kryterium śmierci mózgowej, będącej granicą, po przekroczeniu której pobiera się od dawców organy do przeszczepu. Doktor Regina Breul, mówiąc wprost, uważa, że organy te pobiera się od osób żywych! Wskazuje również na niebezpieczeństwa i nadużycia praktyk transplantologicznych. Swoje opinie odnosi przy tym do nauczania Kościoła w zakresie organodawstwa i konfrontuje z katolicką etyką. Doktor Breul ze swoimi poglądami jest w środowisku medycznym i bioetycznym w mniejszości, ale nie jest odosobniona. Jej praca na pewno budzi kontrowersje, ale nie sposób przejść obok niej obojętnie. Czytelnik po lekturze zostanie z pytaniem: „A co, jeśli autorka ma rację?”. Odpowiedź pilnie poszukiwana...

Dostojewski otwiera przed nami Rosję. Ba, otwiera! – roztrzaskuje siekierą z rozmachem i hukiem wiekowe wieko biezdny. Ale także Rosja otwiera nam dostęp do Dostojewskiego. I potrafi to zrobić z równym impetem, posługując się tym samym co on narzędziem. Co tam siedzi w „środku”? Żeby zobaczyć, co ma w głowie Dostojewski, trzeba – podpowiada nam z głębi swych dusznych dziejów duchowych Rosja – użyć siekiery. Żeby ujrzeć wnętrzności Rosji, warto – zaleca biegły w anatomii „duszy rosyjskiej” Dostojewski – rozpłatać ją siekierą. Zdemolujmy pewien porządek. Nie po to, by przyglądać się – z bezpiecznego dystansu – zdemolowanemu krajobrazowi. Przeciwnie – żeby dojrzeć możliwość innej konstelacji, złożonej ze zdemolowanych fragmentów.

Prezentowany tom studiów zawiera opracowania na temat postprawdy w różnych jej kontekstach. Są to na ogół opinie sceptyczne, zarówno co do zasadności używania tego terminu, jak i jego znaczenia jako zjawiska społecznego. Zasadniczą motywacją do wydania niniejszej publikacji jest ogromny i wciąż postępujący deficyt prawdy w dyskursie publicznym. Ginie ona w natłoku redundantnego jazgotu zmediatyzowanego i zmedializowanego świata. Odbiorca pozostaje bezbronny w obliczu infoataku na niespotykaną dotąd skalę. Mediatyzacja i medializacja sprawiają, iż rzeczywistość niedostrzegalnie przeplata się z jej konstruktami medialnymi, które tworzą tzw. „hiperrzeczywistość”. Tak budowane „obrazy w głowach” pozbawione są mocnego zakorzenienia w rzeczywistości, a więc i w prawdzie. Stwarza to pole do różnego rodzaju nadużyć oraz niebezpieczeństwo polegające na niewierności uczestnika dyskursu publicznego prawdzie i jej etycznym oraz moralnym wymogom. Jest to nasze wspólne zmartwienia i troska jednocześnie o to, jak przywrócić etos prawdy w komunikacyjnych relacjach międzyludzkich.

Praca składa się z ośmiu rozdziałów. W rozdziale pierwszym przedstawiam filozoficzne podłoże edukacji ekologicznej, zwracając uwagę na rozwój filozofii ekologicznej i etyki środowiskowej. Poddaję analizom trzy koncepcje etyki środowiskowej: antropocentryczną, biocentryczną i holistyczną, przedstawiając poglądy ich reprezentantów i wyprowadzając z nich zbiór wartości etyki środowiskowej oraz rekonstruując systemy aksjologiczne właściwe dla etyki antropocentrycznej, biocentrycznej i holistycznej. W rozdziale tym jest również miejsce na przedstawienie koncepcji zrównoważonego rozwoju oraz nurtu ekologii głębokiej jako filozofii i strategii realizacji wartości etyki środowiskowej. Drugi rozdział pracy pokazuje wyzwania ekologiczne jako obszar myślenia i działania pedagogicznego. Dlatego na początku przedstawiam ważniejsze międzynarodowe i polskie dokumenty określające zadania edukacji ekologicznej w odpowiedzi na kryzys ekologiczny. Zamieszczam także głos pedagogów polskich począwszy od lat 80. XX wieku, przejętych troską o środowisko przyrodnicze i wyzwania, jakie niesie XXI wiek. W rozdziale tym ukazuję zakorzenienie edukacji ekologicznej w pedagogice społecznej, przedstawiam zakres badawczy pedagogiki ekologicznej oraz rozwój edukacji ekologicznej w kierunku edukacji sustensywnej i globalnej w odpowiedzi na globalne wyzwania współczesnej cywilizacji. Na końcu rozdziału przybliżam proces kształtowania świadomości ekologicznej i proekologicznych postaw w edukacji. W rozdziale trzecim opisuję tok postępowania badawczego, począwszy od ustalenia problematyki, poprzez dobór podręczników do badań i ustalenia wyznaczników określania modelu edukacji ekologicznej w podręcznikach, po prezentację metody badań i konstrukcję klucza kategoryzacyjnego. Analizuję również znaczenie programu nauczania w kontekście funkcji społecznych, jakie może on pełnić, co stanowi tło dla tworzenia programów edukacji ekologicznej. W rozdziałach czwartym, piątym i szóstym przedstawiam wyniki analiz wybranych podręczników szkolnych służących edukacji ekologicznej pod kątem obecności w nich etyki środowiskowej. W kolejnych rozdziałach prezentuję wyniki badań własnych, odpowiednio na I, II i III etapie edukacyjnym wraz z analizą podstawy programowej w interesującym mnie zakresie. Rozdział siódmy stanowi o aplikacjach etyki środowiskowej do praktyki edukacyjnej na przykładzie odkrywania ekologicznego porządku życia we Wrocławskiej Szkole Przyszłości i nieoficjalnej edukacji ekologicznej prowadzonej przez Stowarzyszenie Pracownia na rzecz Wszystkich Istot. W rozdziale ósmym będącym podsumowaniem książki zamieszczam diagnozę treści formalnej edukacji ekologicznej w kontekście fundującej ją etyki środowiskowej. Całość kończy refleksja pt. Konieczność, utopia czy współczesne fiasko edukacji ekologicznej? W poszukiwaniu złotego środka.

Poza dobrą monografią zagadnienia, praca zawiera interesujące opisy rozwiązań praktycznych, w szczególności ukazuje miejsce CSR w strategiach korporacji transnarodowych. Jest zatem także dobrym przewodnikiem w tym obszarze problemowym dla praktyków zarządzania oraz materiałem wspierającym proces dydaktyczny. daje także czytelnikowi z obszaru praktyki gospodarczej impuls do dokonania konfrontacji tych poglądów z osobistymi doświadczeniami. W powszechnej opinii rysuje się obraz korporacji jako podmiotów agresywnych, żarłocznych, a jednocześnie umykających kontroli i społecznemu nadzorowi. Autorka dostrzega i omawia te kwestie. Wskazuje, iż ich źródłem są siły tworzące dynamikę strategii ekspansji międzynarodowej firm, a konflikt interesów jest nieuchronnie w nią wpisany, a nawet podyktowany inherentną logiką systemów ekonomicznych. Na tym tle interesująca i silnie brzmiąca jest zatem obserwacja Autorki mówiąca, iż głównymi promotorami wskazanej roli CSR są właśnie korporacje transnarodowe. Z recenzji prof. dr. hab. inż. Andrzeja Matczewskiego Barbara Fryzeł, dr habilitowana nauk ekonomicznych, jest wykładowcą Uniwersytetu Jagiellońskiego i kierownikiem Zakładu Zachowań Organizacyjnych. Jej obszar zainteresowań naukowych to kulturowe i behawioralne aspekty społecznej odpowiedzialności biznesu, a także etyka behawioralna. W ostatnich latach realizowała granty badawcze, analizując strategie CSR, ich wpływ na zachowania konsumenckie, a także na tożsamość organizacyjną. Jako laureatka Fundacji na rzecz Nauki Polskiej odbyła staż Post-Doctoral Research Fellowship na University College London. Ma doświadczenie menadżerskie w sektorze paliwowym oraz międzynarodowego doradztwa w obszarze nieruchomości komercyjnych.

Celem niniejszej publikacji jest wskazanie na aktualne zagrożenia dla tak zasadniczych wartości w dyskursie publicznym jak prawda i prawdomówność. Współcześnie globalną platformą dyskursu publicznego jest Internet. Jego cechą szczególną jest brak nadzoru, który charakteryzuje media tradycyjne, dzięki czemu trudniej w nich o mistyfikacje. Można więc pokusić się o tezę, że prawda przegrywa w Sieci i łatwiej tutaj o postprawdy. W tym kontekście termin ten można spróbować zdefiniować jako konstrukt rzeczywistości, fabrykowany dla osiągnięcia zakamuflowanych celów. Funkcjonuje on na styku polityki, mediów, Internetu i opinii publicznej, w interesie trudnych do zlokalizowania agentur wpływu. Najczęstszym motywem fabrykowania są cele polityczne głęboko zakamuflowanych dysponentów (kryptopolityka), w interesie których prowadzona jest określona narracja.

W książce wypowiadają się specjaliści: lekarze mówią o początkach życia – z genetycznego i biologicznego punktu widzenia; o tym, czym jest eugenika i aborcja eugeniczna, czym jest procedura in vitro. Mamy także ujęcie tematu od strony teologicznej, a także prawnej i legislacyjnej. Autorka przeprowadziła rozmowy m.in. z abp. Henrykiem Hoserem, prof. Joanną Szymkiewicz-Dangel, prof. Andrzejem Kochańskim, Magdaleną Korzekwą-Kaliszuk, Tomaszem Elbanowskim, Mateuszem Maranowskim – znanymi z wyrazistych opinii i mężnej postawy. Ich wypowiedzi z pewnością nikomu nie pozwolą pozostać obojętnymi. Na książkę składają się świadectwa osób niepełnosprawnych, których nie byłoby na świecie, gdyby nie determinacja ich rodziców, a także wypowiedzi rodziców tychże dzieci; historie małżonków cieszących się dziećmi, których mogło nie być. Są oni przykładem, że nawet na „niechciane” dzieci ktoś gdzieś czeka – w Oknach Życia, w rodzinach zastępczych czy adopcyjnych. Publikacja stanowi zbiór tekstów Moniki Odrobińskiej, ukazujących się pierwotnie na łamach tygodnika „Idziemy”. Autorka, która jest dziennikarką wspomnianego tygodnika, w 2015 r. wydała „Rozmowy o rodzinie” – zbiór wywiadów z abp. Henrykiem Hoserem. Autorka jest jednak przede wszystkim żoną i mamą – i to głównie z tej perspektywy pisze. Odbiorcy – kapłani, katecheci, liderzy wspólnot i formatorzy młodzieży – osoby przygotowujące się do małżeństwa (myślące o wyborze takiego powołania) – pragnący pogłębić wiedzę nt obrony życia – wierzący i niewierzący Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę „Wywiady, ze starannie dobranymi rozmówcami, ze sformułowaniem wyjątkowych i dociekliwych pytań oraz bardzo «przytomnych» odpowiedzi i wypowiedzi osób, które wiedzą o czym mówią, nadają książce żywość i dynamikę wciągającą i przykuwającą uwagę” (fragment wprowadzenia do książki abp. Henryka Hosera). Autorka z kolei pisze we wstępie: „Zdaję sobie sprawę, że wielu skomplikowanych sytuacji życiowych nie można zamknąć w wywiadzie czy reportażu. Tak samo nie ośmieliłabym się w tej formie doradzać rozwiązań osobom stojącym przed dramatycznymi wyborami. Mam jednak nadzieję, że droga, którą pokazuję, kogoś pociągnie, komuś doda otuchy, komuś pozwoli ocalić życie”.

> KRÓTKIE WPROWADZENIE - książki, które zmieniają sposób myślenia! Humor to omówienie najważniejszych zagadnień dotyczących zjawiska, które niełatwo jednoznacznie zdefiniować. Czym jest humor? Dlaczego się śmiejemy? Czy rozbawienie jest emocją? Czy czarny humor jest etyczny? * Interdyscyplinarna seria KRÓTKIE WPROWADZENIE piórem uznanych ekspertów skupionych wokół Uniwersytetu Oksfordzkiego przybliża aktualną wiedzę na temat współczesnego świata i pomaga go zrozumieć. W atrakcyjny sposób prezentuje najważniejsze zagadnienia XXI w. - od kultury, religii, historii przez nauki przyrodnicze po technikę. To publikacje popularnonaukowe, które w formule przystępnej, dalekiej od akademickiego wykładu, prezentują wybrane kwestie. Książki idealne zarówno jako wprowadzenie do nowych tematów, jak i uzupełnienie wiedzy o tym, co nas pasjonuje. Najnowsze fakty, analizy ekspertów, błyskotliwe interpretacje. Opiekę merytoryczną nad polską edycją serii sprawują naukowcy z Uniwersytetu Łódzkiego: prof. Krystyna Kujawińska Courtney, prof. Ewa Gajewska, prof. Aneta Pawłowska, prof. Jerzy Gajdka, prof. Piotr Stalmaszczyk.

„Nie chodzi bowiem o to, aby etyka cnót wskazywała lekarzowi, co powinien czynić, a czego nie powinien, lub co mu wolno, a czego nie wolno ze względu na dobro pacjenta, lecz aby wskazywała mu, że warto wziąć odpowiedzialność za własny rozwój moralny i odpowiednio pracować nad swoim charakterem, aby móc stawać się coraz lepszym moralnie i być coraz bardziej spełnionym zawodowo. A to właśnie, wprawdzie wtórnie, ale za to prawdziwie służy dobru samych pacjentów. Człowiek świadomy swojej własnej moralnej odpowiedzialności, troszczący się o własny rozwój i kształtujący odpowiednie dla swojej profesji cnoty etyczne będzie lepszym gwarantem troski o dobro i interesy pacjenta niż jakiekolwiek normy spisane w ustawie czy kodeksie etycznym”. Marek Olejniczak – filozof, etyk, adiunkt w Zakładzie Etyki Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, zajmuje się dydaktyką filozofii i etyki medycznej; członek Polskiego Towarzystwa Bioetycznego, Polskiego Towarzystwa Etycznego oraz Pomorskiego Towarzystwa Filozoficzno-Teologicznego; autor wielu publikacji z zakresu filozofii teoretycznej, etyki i bioetyki, m.in. książki Wolność miłości. Ontologia osoby ludzkiej w koncepcjach Edyty Stein i Karola Wojtyły (2010), będącej pogłębionym studium z zakresu personalizmu chrześcijańskiego; żonaty, ojciec czterech synów.

Zainteresowania współczesnych badaczy rozumowania moralnego można podzielić na trzy kategorie. Pierwsza z nich dotyczy pytań o to, co tworzy sferę moralności oraz jakie kwestie ludzie uznają za zagadnienia podlegające ocenie moralnej? Druga kategoria to pytania o cechy osób i właściwości działań, które wpływają na oceny i powiązane z nimi decyzje moralne. Badacze z tego obszaru starają się zrozumieć znaczenie emocji w procesie tworzenia ocen moralnych, a także określić wpływ stanu umysłu (intencjonalności) i sposobu działania osoby na ocenę moralną jej postępowania. Trzecia kategoria odnosi się do pytania o zależności między ocenami moralnymi a przekonaniami ideologicznymi ludzi: jak rozumieją oni moralność osoby o różnych orientacjach politycznych? jakie są konsekwencje różnic w rozumieniu moralności przez osoby o odmiennych orientacjach politycznych dla sporów toczonych w życiu publicznym? Autorka stawia te kluczowe pytania i prezentuje odpowiedzi na nie formułowane przez badaczy z różnych dziedzin: psychologów, ekonomistów, filozofów i neuronaukowców. Z badań tych wyłania się rodzaj eksperymentalnej psychologii moralnej jako dziedziny zajmującej się empirycznym badaniem procesów rozumowania moralnego. Wzrost liczby badań i rozwój technologii (pozwalających np. na obrazowanie aktywności mózgu podczas dokonywania ocen i wyborów moralnych) znacznie poszerzył wiedzę o procesach tworzenia ocen moralnych. Wciąż jednak wiele kwestii zostało poznanych w dość ograniczonym stopniu, co stanowi wyzwanie zachęcające do dalszych badań.

Etyka zawodu adwokata. Regulamin wykonywania zawodu adwokata. Komentarz praktyczny, orzecznictwo, wzory i kazusy to publikacja, która w niezwykle ciekawy i przystępny sposób przybliża czytelnikowi problematykę działalności adwokata od momentu rozpoczęcia praktyki adwokackiej do zakończenia współpracy z klientem. Ponadto książka zawiera wiele wskazówek i rad opartych na latach doświadczeń autorów-praktyków. Niniejsza publikacja została podzielona na dwie części: Część I to praktyczny komentarz z orzecznictwem dotyczący następujących zagadnień: rozpoczęcia praktyki adwokackiej (m.in.: kontrowersji wobec owej specjalizacji, oczekiwań dzisiejszych klientów oraz problemu reklamy kancelarii adwokackiej), kontakt z klientem (m.in.: doświadczenie pierwszego kontaktu z klientem, sztuka rozmowy z klientem, przygotowanie klienta do wizyty w sądzie), koszty adwokackie (m.in.: rozmowa o kosztach adwokackich, rozliczanie spraw z urzędu, modele rozliczeń z klientem), wstąpienie adwokata do sprawy (m.in.: specyfika pomocy prawnej osobie tymczasowo aresztowanej lub umieszczonej w zakładzie leczniczym, ogólne zasady prowadzenia spraw z urzędu), reprezentowanie klienta w sądzie (m.in.: czynności przed rozprawą, przygotowanie się do przesłuchania świadków, dziesięć zasad przesłuchania na sali sądowej, adwokat wobec sądu), adwokat w relacjach z prasą (m.in.: zasady komentowania bieżących wydarzeń i zapadłych orzeczeń), adwokat w postępowaniu apelacyjnym (m.in.: adwokat wobec sądowej porażki, wspólna decyzja klienta i adwokata co do dalszego postępowania w sprawie), adwokat w postępowaniu kasacyjnym (m.in.: specyfika postępowania adwokata z urzędu w sprawach sądowych, zakres pełnomocnictwa w sprawach z urzędu, odmowa sporządzenia kasacji), zakończenie współpracy adwokata z klientem (m.in.: końcowe rozliczenie sprawy). Część II to kazusy, które będą miały formę egzaminu adwokackiego z zakresu etyki. Niniejsze opracowanie zawiera kazusy dotyczące m.in.: wypowiedzenia klientowi upoważnienia do obrony, tajemnicy adwokackiej, zasad koleżeńskości i norm etycznych wśród adwokatów, publicznych wystąpień adwokata. Ponadto w publikacji dodano wiele wzorów pism procesowych takich jak m.in.: umowa o zastępstwo procesowe, wyznaczenie obrońcy z urzędu, wniosek do sądu o wyznaczenie innego właściwego miejscowo pełnomocnika z urzędu, oświadczenie woli klienta o niewnoszenie apelacji, apelacja, opinia pełnomocnika wyznaczonego z urzędu o braku podstaw do wniesienia środka prawnego, skarga kasacyjna. Bardzo pomocnym elementem publikacji są miejsca oznaczone jako "Ważne dla praktyki". Mają one szczególny walor praktyczny dla adwokata, dlatego też zwrócono na nie szczególną uwagę.

Każdy z czterech zaprezentowanych rozdziałów jest napisany kompetentnie, zarówno od strony merytorycznej, jak i formalnej, czego dowodzi wysoki poziom spójnego i logicznego przedstawiania prezentowanych tez. Konstrukcja pracy, a także niezwykle trafne ujęcie bardzo rozległego materiału sprawiają, że praca odznacza się szczególnymi walorami poznawczymi, zasługuje na publikację i niewątpliwie przyczyni się do lepszego rozumienia fenomenu życia oraz debaty nad podstawami etyki, szczególnie etyki chrześcijańskiej. Warto również zaznaczyć, że książka jest owocem wieloletniej współpracy naukowej Wydziału Filozoficznego Akademii Ignatianum w Krakowie i Sekcji Etyki w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Dr hab. Marek Urban CSsR

Etyka solidarności to w polskiej literaturze filozoficznej tekst absolutnie wyjątkowy. Towarzyszyła wydarzeniom politycznym lat 1980 – 1981 - przede wszystkim formowaniu się ruchu „Solidarności" - i stanowiła próbę etycznej interpretacji tego, co się działo. To na jej stronach ksiądz Tischner sformułował słynną definicję solidarności jako „braterstwa dla porażonych" opartego na zasadzie: „jeden drugiego ciężary noście". Pierwsze wydanie Etyki solidarności było tłumaczone na włoski, niemiecki, flamandzki, francuski, hiszpański, szwedzki, angielski, czeski i słowacki. W 1992 roku ksiądz Tischner przygotował dla Wydawnictwa Znak rozszerzone wydanie zatytułowane Etyka solidarności oraz Homo sovieticus. W kolejnej edycji dodano część trzecią – Etyka solidarności po latach – w której znalazły się eseje bezpośrednio odwołujące się do Etyki..., a niepublikowane wcześniej w formie książkowej. JÓZEF TISCHNER (1931–2000) – ksiądz, filozof, publicysta. Profesor Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, współzałożyciel wiedeńskiego Instytutu Nauk o Człowieku. Kawaler Orderu Orła Białego.

Końcowa faza prac nad przygotowaniem książki przypadła na czas, gdy w Polsce na nowo rozgorzała dyskusja na temat zawartości teczki tajnego współpracownika SB o pseudonimie „Bolek”. W ten sposób po wielu latach do głównego nurtu debaty publicznej powrócił, i to z nie mniejszą mocą niż dawniej, problem agenturalnej przeszłości wielu znanych postaci polskiego życia politycznego. Choć zasadniczą uwagę znów skupiono na kwestii, kto konkretnie był, a kto nie był agentem, o wiele istotniejszym tłem stało się starcie dwóch najważniejszych wizji społecznych, które od dziesięcioleci wytyczają ścieżki rozwoju w naszym kraju. Elementem tych wizji są m.in. pytania o głęboko filozoficznym charakterze, w tym o stosunek do donosicielstwa jako zjawiska, a także o rolę społeczną historyków, odpowiedzialność ludzi pióra za jakość życia publicznego, o ich odwagę, nonkonformizm i jednocześnie konsekwencję.

Antologia Prawda, poufność, autonomia – problemy informacji w etyce medycznej jest kolejnym, piątym już tomem Antologii bioetyki, wydawanej przez TAiWPN Universitas pod redakcją naukową Włodzimierza Galewicza (wcześniejsze tomy: t. I: Wokół śmierci i umierania, Kraków 2009; t. II: Początki ludzkiego życia, Kraków 2010; t. III: Badania z udziałem ludzi, Kraków 2011; t. IV: Sprawiedliwość w medycynie, Kraków 2016). Zamieszczone w tym tomie teksty, przełożone z języka angielskiego, dają wszechstronny przegląd problemów związanych z przekazem różnorakich informacji medycznych: przeznaczonych dla pacjentów (złe wiadomości, wymóg świadomej zgody, prawo do niewiedzy, dopuszczalność stosowania placebo), udzielanych w badaniach biomedycznych (złudzenie terapeutyczne, poszanowanie autonomii uczestników badań) czy też dotyczących pacjentów lub uczestników badań, a udostępnianych osobom trzecim (granice tajemnicy zawodowej).

Komentarz stanowi odpowiedź na wzmożone zainteresowanie problematyką etyki zawodowej komornika sądowego. Publikacja jest adresowana w szczególności do komorników, asesorów i aplikantów komorniczych. Analiza zasad Kodeksu Etyki Zawodowej Komornika Sądowego ma z założenia charakter kompleksowy i syntetyczny; w jej ramach sięgnięto do dorobku doktryny i orzecznictwa. W stosownym zakresie, pomocniczo, wykorzystano także instrumenty wykładni porównawczej i historycznej. Zasady kodeksu prezentowane są na szerszym tle, określonym przez regulacje ustawy o komornikach sądowych i egzekucji. Autor sygnalizuje istotę projektowanych zmian ustawowego statusu komornika sądowego w zakresie wpływającym na etos zawodu; określa także źródła zagrożeń dla treści konstytuujących ten etos.

Religia oraz etyka – rozumiane jako system wartości – obecne są w każdym przejawie życia człowieka, będąc trwałym elementem rzeczywistości. Religie stanowiły i stanowią zarzewie konfliktów wojennych, a współcześnie uzasadnienie dla coraz powszechniejszych aktów terroru. Równocześnie te same systemy religijne i etyczne motywują do podejmowania działań humanitarnych i pomocowych na rzecz ubogich, wykluczonych, uchodźców. Wartości kształtują stosunki gospodarcze, pracownicze; wpływają na kulturę i mass media. Wyznawane zasady wpływają nawet na, wydawałoby się pozostające bez związku, codzienne wybory dotyczące zakupów, czego przykładem jest zróżnicowana oferta reklamowa.

Jedyna taka pozycja na rynku! Książka, która pomoże zdać egzamin zawodowy z etyki adwokackiej. Wszystko czego potrzebujesz, aby zdać egzamin z etyki. Możesz zabrać ze sobą na egzamin! Książka zawiera: tekst ustawy – Prawo o Adwokaturze, Regulamin wykonywania zawodu adwokata w kancelarii indywidualnej lub spółkach, Kodeks etyki adwokackiej, Komentarz do Kodeksu etyki adwokackiej, Orzecznictwo do Kodeksu etyki adwokackiej. Fragment pozycji: § 54. Adwokatowi nie wolno uzależniać wydania klientowi pism i dokumentów wymienionych w § 53 od uprzedniego uregulowania przez klienta opłat i kosztów przypadających na rzecz adwokata. 1. Jeżeli klient żąda zwrotu pism i innych dokumentów, o których mowa w § 53 ZZEAiGZ, obowiązkiem adwokata jest ich niezwłoczne wydanie. Obowiązek ten aktualizuje się więc natychmiast po tym, jak ustąpią obiektywne, niezależne od adwokata przeszkody, które rzeczywiście uniemożliwiają mu wydanie dokumentów klientowi (np..… Choroba uniemożliwiająca wykonywanie czynności służbowych). (…)