Książka Między empatią a okrucieństwem stanowi trzeci tom serii „Zielona Historia Literatury” i wpisuje się w nowoczesny nurt badań z kręgu studiów nad zwierzętami (animal studies), próbującymi opisać między innymi związki między człowiekiem a pozostałymi istotami zamieszkującymi glob ziemski. Przedłożony Czytelnikowi tom ma charakter interdyscyplinarny – głos w dyskusji na temat zwierząt zabierają nie tylko literaturoznawcy, ale także etycy, osoby walczące o prawa zwierząt, kulturoznawcy, językoznawcy, którzy starają się „wyjść poza granicę naszego własnego gatunku”, dowodząc, iż cierpienie nie dotyczy wyłącznie ludzi. Prezentowana książka jest wewnętrznie zróżnicowana, ukazuje szerokie spektrum problemów związanych z cierpieniem istot, które ciągle bywają traktowane przedmiotowo.

Monografia pt. Nurty etyki. Od starożytności do nowożytności jest podręcznikiem pisanym z myślą o dydaktyce. Każdy podręcznik jest jakąś autorską propozycją prezentacji stanowisk i wyeksponowania określonych problemów. Zadaniem tego opracowania jest wprowadzenie czytelnika w zagadnienia etyczne osadzone w określonych modelach filozoficznych. To pierwszy krok na drodze poznania filozoficznych podstaw etyki i dlatego jest on tak ważny. Autor starał się z powodzeniem zadanie to zrealizować, posługując się jasnym językiem i jasnym komentarzem. Z tych powodów omawiany podręcznik może się stać pouczającą lekturą dla wszystkich zainteresowanych etyką. Etyka i jej dziedzictwo są zawsze osadzone w tradycyjnie rozumianych kulturach, wzorcach postępowania, w tabelach wartości i obowiązujących normach. I to one stają się dzisiaj przedmiotem polemik, krytyki czy apologii, wymagają zatem bardzo wnikliwego przemyślenia w sferze publicznej, w czym może pomóc lektura tego podręcznika. Dr hab. Ewa Podrez, prof. UKSW

Monografia Tadeusza Kononiuka jest studium z zakresu etyki normatywnej podsumowującym jego wieloletnie badania dotyczące etyki dziennikarskiej. Jest solidnym dziełem naukowym, podejmującym niezwykle ważną problematykę etycznego wymiaru dziennikarstwa. Autor wskazuje, że rzetelne dziennikarstwo i rzetelność w dziennikarstwie stanowią podstawowe wartości zawodu określające nie tylko tożsamość dziennikarzy, lecz także dające im moc i unikalną pozycję w społeczeństwie, dzięki której zdobywają zaufanie obywateli. Eksploracja tego tematu wymagała od Autora pogłębionej wiedzy medioznawczej dotyczącej zagadnień nauki o moralności, filozofii i socjologii, znajomości prawa prasowego i autorskiego oraz metodyki dziennikarskiej, a także ogromnej wrażliwości i empatii, połączonych z rzetelnością badawczą, jasnością i stanowczością sądów. Wszystkim tym wyzwaniom Autor sprostał, prezentując swoje rozważania w sposób oryginalny, logiczny i precyzyjny, dzięki czemu książka powinna spotkać się z zainteresowaniem przede wszystkim dziennikarzy, ale także medioznawców, politologów, etyków, filozofów i prawników. Z recenzji prof. dr. hab. Janusza W. Adamowskiego

Spis treści: Wstęp I. Antropologiczne podstawy etyki 1.1. Różnica transcendentalna 1.2. Niezmienna natura człowieka 1.2.1. Wewnętrzne ukierunkowanie człowieka 1.2.2. Powołanie człowieka 1.3. Zmienna natura człowieka 1.4. Wielkość (godność) i słabość człowieka 1.5. Poniżanie i obrona swej godności II. Podstawowe uwarunkowania i aspekty moralności 2.1. Określenie dobra i zła 2.2. Źródła szczęścia 2.3. Elementy szczęścia 2.4. Wartość i źródła miłości 2.5. Źródła powinności 2.6. Struktura sumienia 2.7. Sumienie jako ostateczne źródło ocen moralnych 2.8. Kształtowanie sumienia 2.9. Hierarchia wartości 2.9.1. Dobra użyteczne - środki do celu 2.9.2. Dobra przyjemne 2.9.3. Dobra godziwe 2.10. Podstawowe zasady etyczne III. Etyczne aspekty rozwoju człowieka 3.1. Definicja rozwoju 3.2. Cele rozwoju człowieka 3.2.1. Bycie sobą jako cel rozwoju człowieka 3.2.2. Wolność 3.2.3. Odpowiedzialność 3.2.4. Aktualny kres rozwoju człowieka 3.2.5. Ostateczny kres rozwoju człowieka 3.2.6. Cele rozwoju człowieka w różnych dziedzinach 3.2.7. Człowiek w pełni rozwinięty 3.2.8. Sokrates przykładem człowieka w pełni rozwiniętego 3.3. Rozwój kobiecości, rozwój męskości 3.3.1. Powołanie kobiety i mężczyzny 3.3.2. Wzajemne wspomaganie rozwoju IV. Etyka wspomagania rozwoju 4.1. Prawo do ingerencji w rozwój 4.2. Pożądane cechy osobowe mistrza 4.2.1. Cechy charakteryzujące mistrza 4.2.2. Relacja mistrza do „ucznia” 4.3. Sposoby wspomagania rozwoju 4.4. Męskie i kobiece sposoby wspomagania rozwoju człowieka 4.5. Wspomaganie i korygowanie rozwoju jako kształtowanie obrazu siebie 4.5.1. Potrzeba prawdziwego i pozytywnego obrazu siebie 4.5.2. Samospełniające się proroctwo w kierowaniu własnym rozwojem 4.5.3. Samospełniające się proroctwo we wspomaganiu rozwoju innych V. Nieetyczne zachowania pedagoga i psychologa 5.1. Kulturowe zagrożenia rozwoju człowieka 5.2. Błędy popełniane indywidualnie 5.3. Etyka badań psychologicznych i pedagogicznych Zakończenie Streszczenie Bibliografia Indeks pojęć

Medycyna ma służyć dobru pacjentów, ale jak rozumieć to dobro: czy ogranicza się ono do zdrowia, czy obejmuje jeszcze coś innego? Jeżeli powołaniem medycyny jest troszczyć się przede wszystkim o to, co wchodzi w skład zdrowia, to jaką wagę powinna ona przykładać do jego różnych składników, takich jak długie życie, dobre samopoczucie lub sprawne funkcjonowanie? Jeżeli zaś właściwym przedmiotem troski medycyny są także inne rzeczy cenne dla osoby – piękniejszy wygląd, jaśniejszy umysł lub nawet lepszy charakter – to w jakim stosunku pozostają one do wartości zdrowia? Medycyna ma jednak nie tylko świadczyć pacjentom usługi służące ich dobru; ma także świadczyć je sprawiedliwie. Jak powinny być zorganizowane świadczenia medyczne, aby były udzielane w sposób sprawiedliwy? Czy dostęp do potrzebnych świadczeń powinien być równy dla wszystkich, czy raczej jakoś zróżnicowany: zależny nie tylko od zdrowotnych potrzeb, mierzonych taką czy też inną miarą, lecz również od społecznych zasług lub nawet finansowych możliwości potrzebującego? Książka Dobro i sprawiedliwość w opiece zdrowotnej nie daje ostatecznych odpowiedzi na wymienione pytania. Stara się jednak uwyraźnić rysujące się w nich niełatwe problemy, a także ukazać racje, ze względu na które jedne rozwiązania tych trudności mogą być uważane za lepsze, trafniejsze czy też rozumniejsze od innych.

Heterologia, czyli dyskursywny tryb argumentowania oraz nurt filozoficzny badający status inności w zachodniej kulturze, powstała jako odpowiedź na wiele czynników intelektualno-społeczno-politycznych stopniowo zmieniających intelektualny krajobraz Francji i świata począwszy od lat dwudziestych XX wieku. Myśliciele tego nurtu poszukują podstawowych wartości, które uległy dewaluacji przede wszystkim w czasie II wojny światowej oraz później, w toku przemian kulturowych i cywilizacyjnych, na nowo zadając pytania o status podmiotu w relacji z Innym. Nadrzędnym celem niniejszej książki jest opracowanie etycznych aspektów heterologii. Analizie poddane zostają pisma Michela Foucaulta (ze względu na ostatni etap rozwoju twórczego, w którym postuluje on rozwój kultur Siebie bądź technik Siebie), filozofia odpowiedzialności za Innego Emmanuela Lévinasa i metoda dekonstrukcji Jacques`a Derridy wraz z ostatnim etapem zwrotu etycznego, kiedy w centrum rozważań znajdują się zagadnienia gościnności, daru, przebaczenia. Wyodrębniona etyka nazwana zostaje heterologiczną, a to, co inne, stanowi jej zasadę. W tego rodzaju etyce Inny nie może być obcy, ponieważ kształtuje tożsamość podmiotu, posiada twarz, wyjątkową osobowość uwikłaną w kulturę i historię. To, co inne, staje się znajome, bliskie, godne, by wziąć odpowiedzialność. Marta Szabat – adiunkt w Zakładzie Filozofii i Bioetyki na Wydziale Nauk o Zdrowiu na Uniwersytecie Jagiellońskim Collegium Medicum, stypendystka rządu francuskiego (2012) oraz Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2015).

Transplantologia jest dziedziną medycyny wciąż jeszcze budzącą wiele etycznych kontrowersji i sporów. Otacza ją też aura tajemniczości, a czasem grozy. Wystarczy wspomnieć film Michaela Crichtona Coma z 1978 roku eksploatujący „miejską legendę” o uśmiercaniu przez lekarzy zdrowych pacjentów w celu pobierania od nich narządów. W sposób groteskowo-humorystyczny odnosi się do transplantologii film Andrzeja Wajdy Przekładaniec z roku 1968. Transplantolodzy cieszą się uznaniem społecznym i często – jak Zbigniew Religa u nas czy Christiaan Barnard na świecie – są również autorytetami moralnymi. Jednocześnie, jak pokazuje przykład sprawy „doktora G.”, łatwo wzbudzić społeczną nieufność wobec przeszczepów i transplantologów, a także nasilić odwołania do wspomnianej „miejskiej legendy”. Wpływ tej negatywnej otoczki wokół transplantologii może zminimalizować rzetelna edukacja obywateli, w tym również samych lekarzy. Jej podstawę stanowią prace naukowe wiarygodnie omawiające oprócz medycznych także etyczne i filozoficzne aspekty transplantologii. Publikacja autorstwa Piotra Nowaka, moim zdaniem, bez wątpienia należy do takich prac. Fragment recenzji dra hab. Kazimierza Szewczyka, emerytowanego profesora Uniwersytetu Medycznego w Łodzi Piotr Grzegorz Nowak – adiunkt w Zakładzie Badań nad Etyką Zawodową Instytutu Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek zarządu Polskiego Towarzystwa Bioetycznego. Przedmiotem jego zainteresowań badawczych są problemy etyczne związane z przeszczepianiem i alokacją narządów oraz inne zagadnienia z zakresu etyki stosowanej.

Wojna i przemoc towarzyszą człowiekowi od zarania dziejów. Sceny walki widzimy na rysunkach naściennych, odnajdujemy je we wnętrzu piramid. Zdobią antyczne wazy czy średniowieczne kodeksy. Wojna przyjmuje różne oblicza, zależne często od kontekstu i czasu, ale w jedno spina ją opowieść o przemocy, która potrafiła przyjąć niewyobrażalne wręcz rozmiary. Magdalena M. Baran w sześciu esejach kreśli opowieść o obliczach, jakie przybiera wojna. Autorka płynnie przechodzi od warstwy teoretycznej do praktyki, pokazując realność tego, co jest najbardziej przerażające. Każda z opowieści Magdaleny M. Baran jest historią wojny: tej świętej i świeckiej, walczącej twarzą w twarz lub zdehumanizowanej, pełnej mitów albo do bólu faktycznej. Baran przygląda się temu, jak rozwój technologii zmienił oblicze wojny, jak rozmyły się utarte cnoty, schematy myślenia czy obowiązki – w tym sprawiedliwość czy odpowiedzialność. Autorka próbuje pokazać, dlaczego potrzeba nam nowych etyk wojennych, a także myślenia o wojnie spełniającego wymogi naszych czasów i towarzyszących im wojen. Na końcu stawia pytanie, czy ludzkość może odbudować się po konflikcie tak, aby uniknąć powrotu kryminalnych scenariuszy i żyć w lepszym stanie pokoju.

Czy małpy są moralne, czy też moralność jest wynalazkiem ludzkim? Czy moralność jest tylko cienką zasłoną, którą kultura narzuca naszej zwierzęcej naturze? Czego filozof może się nauczyć, obserwując zachowanie małp? Prowokacyjna książka Fransa de Waala, światowej sławy prymatologa, podejmuje problem źródeł i ewolucji moralności. De Waal zwalcza pogląd, który określa mianem „teorii fasady”, głoszący, że ludzie są z natury egoistyczni, a moralność jest jedynie cienką zasłoną, którą narzuca nam społeczeństwo. W oparciu o ustalenia wieloletnich badań nad zachowaniem naczelnych, de Waal przekonuje, że źródeł naszej moralności szukać należy w ewolucyjnej przeszłości człowieka i u naszych najbliższych ewolucyjnych krewnych. Książka zawiera także polemiki z poglądami de Waala autorstwa Petera Singera, Christine M. Korsgaard, Philipa Kitchera oraz Roberta Wrighta. Normy moralne nie są odciśnięte w ludzkim genomie (…). Nie rodzimy się z żadnymi zaprogramowanymi zasadami moralnymi, ale ze zdolnością do odróżniania, jakie informacje należy przyswoić. Pozwala nam to zrozumieć, a w konsekwencji zinternalizować moralną tkankę społeczności, w której przyszło nam żyć. Fragment książki

Nigdy jeszcze tak bardzo nie potrzebowaliśmy książki o gościnności jak obecnie, gdy etyka współbycia znajduje się w kryzysie na skalę niespotykaną od wielu lat. Język eliminacji, podziałów, budowania granic i burzenia mostów realnie wpływa na ustawodawstwo i zachowania nie tylko polskiej straży granicznej, co bezpośrednio przekłada się na przemoc wobec uchodźców, mniejszości etnicznych i adwersarzy politycznych. Wieloautorska monografia poświęcona dyskursom gościnności zawiera obszerne krytyczne analizy filozoficznych, społecznych i ekonomicznych uwarunkowań tzw. kryzysu uchodźczego, a jednocześnie zostały w niej omówione zagadnienia granic wyznaczonych inności w mniej oczywistych obszarach, jak chociażby dyscypliny naukowe czy pozycja krytyki literackiej. W Dyskursach gościnności nawiedzają nas też widma przeszłości, z mrokiem drugiej wojny światowej, kryzysami migracyjnymi z początku XX wieku oraz pochodem konkwistadorów w Ameryce Północnej. Osobne części tomu zbiorowego poświęcone zostały gościnności nieantropocentrycznej oraz szczegółowym interpretacjom literackim. Lektura monografii pomaga nie tylko zdiagnozować problemy, ale dodaje też otuchy i nadziei. Wiele autorek i autorów próbuje bowiem wskazać na te koncepcje filozoficzne, społeczne i ekonomiczne, które dostarczają wskazówek, w jaki sposób można obecny kryzys przezwyciężyć, odwołując się często do radykalnych nurtów myślenia. Z recenzji wydawniczej dr hab. Agnieszki Gajewskiej

"Magnetyczny, przystojny biznesmen, tajemnicze konsorcjum i młoda, zdolna finansistka Nadia jest zadowoloną z życia, atrakcyjną singielką. Gdy po studiach przenosi się do Berlina i zaczyna sama dbać o swoje utrzymanie, niespodziewanie otrzymuje intratną propozycję zarządzania ekskluzywnym klubem nocnym na obrzeżach miasta. Dzięki Aśce, swojej najlepszej przyjaciółce, ma szansę robić to, co kocha, i wreszcie wykazać się swoimi umiejętnościami. Jest tylko jeden problem, a na imię mu Dominic Alexandrow. Porywczy i nieprzystępny szef Nadii, obdarzony hipnotycznym spojrzeniem i ciałem godnym boga seksu, może w każdej chwili sprawić, że dziewczyna wpadnie w poważne tarapaty... Moje ciało mimowolnie sztywnieje, a puls niebezpiecznie przyśpiesza. Znika całe otoczenie, liczy się tylko on. Dotknął ledwie mojego ramienia, a ja już cała płonę. Niemal słyszę głos, który każe mi się ocknąć, ale nie robię nic, jedynie stoję i wpatruję się w niego. Gdy jego wzrok pada na moje usta, mimowolnie muszę je rozchylić, dosłownie się duszę. W moje myśli wkrada się obraz, jak mógłby mnie doprowadzać do orgazmu samym dotykiem i spojrzeniem. Zauważywszy, dokąd to wszystko zmierza, pośpiesznie zdejmuję wzrok z jego twarzy, by odepchnąć napływające do mojej głowy sceny. Przenoszę spojrzenie niżej, na jego koszulę. Wygląda w niej niesamowicie. Nie ukrywam, chętnie patrzyłabym, jak każdy z jej guzików spadałby na ziemię, odkrywając kolejne centymetry tego boskiego ciała."

"Genetyczne ulepszanie w prokreacji medycznie wspomaganej dotyczy realizowania za pomocą decyzji prokreacyjnych opartych na informacjach genetycznych chęci posiadania jak najlepszego potomstwa. Można ten cel realizować albo za pomocą genetycznej selekcji pozytywnej z wykorzystaniem obecnie dostępnej diagnostyki preimplantacyjnej, a w przyszłości za pomocą rozwijających się technik edycji DNA. [...] Genetyczne ulepszanie potomstwa jest obecnie dyskutowane zarówno w literaturze bioetycznej, jak i w publicznych debatach na temat przyszłości ludzkiej prokreacji. Choć w przeciwieństwie do selektywnej prokreacji według kryteriów medycznych ulepszanie genetyczne potomstwa nie jest praktykowane, nieustanny rozwój biotechnologii i nowe metody edycji genomu [...] mogą tę sytuację szybko zmienić. Zjawiska tego nie należy lekceważyć, mimo że pozostaje ono wciąż głównie teorią [...]". z fragmentu publikacji

Etyka radcowska na egzamin. Jedyna taka pozycja na rynku! Książka, która pomoże zdać egzamin zawodowy z etyki radcowskiej. Wszystko czego potrzebujesz, aby zdać egzamin z etyki. Możesz zabrać ze sobą na egzamin! Książka zawiera: tekst ustawy o radcach prawnych, Regulamin wykonywania zawodu radcy prawnego, Kodeks etyki radcy prawnego, Komentarz do Kodeksu etyki radcy prawnego, Bogate orzecznictwo do Kodeksu etyki radcy prawnego z uwzględnieniem najważniejszych postanowień i wyroków sądów dyscyplinarnych i Sądu Najwyższego.

Struktura książki, logiczna i spójna, prowadzi czytelnika od opisu nowego paradygmatu antropologicznego i etycznego w społeczeństwie sieci, poprzez społeczno-kulturowe implikacje społeczeństwa sieciowego, aż po część poświęconą Kościołowi i jego społecznej nauce w relacji do teorii społeczeństwa sieci. Ta ostatnia, bodaj najistotniejsza część publikacji, odnosi się do kilku wybranych kwestii: do personalizmu, wspólnotowości oraz zasad życia społecznego traktowanych jako kluczowe z perspektywy społeczeństwa sieci widzianego jako wyzwanie dla Kościoła. Praca tak skomponowana doskonale wpisuje się w postulowany współcześnie paradygmat multidyscyplinarności badań. Pani Kosche realizuje bowiem rzecz niełatwą i – w znacznym stopniu – nowatorską. Nie jest bowiem łatwo płynąć pod prąd współczesnych trendów badawczych, zwłaszcza na styku socjologii i etyki. Autorka jednak z powodzeniem eksploruje niepewne tereny pograniczne. Czytelnik ma okazję śledzić wraz z Autorką odpowiedź na arcyważne pytania: na ile opisane przez Castellsa procesy usieciowienia społeczeństwa winny znaleźć swoje odniesienie we współczesnym działaniu i formach pracy apostolskiej Kościoła? Jak dalece wpływają one na dotychczasowe kategorie antropologiczne i etyczne oraz jakie mają konsekwencje w życiu społecznym? Czy Kościół w swoim posłannictwie korzysta z dorobku Castellsa? Jak połączyć życie z wiarą oraz działanie w sieci? Czy chrześcijanin powinien uciekać od technologii, czy też włączyć się aktywnie w jej tworzenie? Czy wizja Castellsa jest całościowa i odpowiada doktrynie katolickiej, czy też redukcyjna i wymaga uzupełnienia o jakieś aspekty? Ks. dr hab. prof. Arkadiusz Wuwer

Uczestniczenie w losie Drugiego to nie tylko bycie blisko niego, gdy łączy nas świat wartości i podobny sposób myślenia, ale również wspólne mierzenie się z pytaniami, na które każdy szuka odpowiedzi. Są to pytania najprostsze i najważniejsze zarazem – o początek i koniec życia, stosunek do własnego ciała, rolę sumienia w podejmowaniu decyzji. Odpowiedzi na nie Ignacy Dudkiewicz szuka w inspirującej rozmowie z ks. prof. Andrzejem Szostkiem.

Nie ma lepszego sposobu, by zwiedzić piękną katedrę, jaką jest Suma teologiczna św. Tomasza z Akwinu, i poznać jej ducha, niż uczynienie tego w towarzystwie rozmiłowanego w niej człowieka. Taka przechadzka pozwoli nam lepiej poznać myśl wielkiego teologa kierującego się czułą miłością do Chrystusa i człowieka oraz kontemplującego to, co w człowieku odbija Boży obraz. Koncepcja życia moralnego św. Tomasza jest pełna nadziei i pozbawiona formalizmu. Jej autor wierzy głęboko, że dobro jest tak fascynujące, iż poprowadzi nas ku kontemplacji Tego, który je stworzył, i do bliskości z Nim. Gueullette jak koneser sztuki i znakomity przewodnik bierze nas pod rękę i wprowadza w gmach teologii św. Tomasza – teologii przyjaźni z Bogiem. Angażuje intelekt, jednocześnie pozwalając odetchnąć.

Książka stanowi kompleksowe opracowanie na temat dylematu moralnego w kontekście etyki prawniczej. W pierwszej części monografii (teoretycznej), autorzy prezentują pojęcie dylematu na gruncie metaetyki oraz możliwości jego zastosowania w praktyce zawodowej prawnika. Druga część monografii (część praktyczna) to prezentacja około 150 przykładowych dylematów etycznych, z którymi może zetknąć się wykonujący swój zawód prawnik. Przykłady te zostały przedstawione w oparciu o podział na poszczególne gałęzie prawa.

Podejmowane współcześnie projekty inwestycyjne coraz częściej sięgają w odległą przyszłość. Nierzadko, jak w przypadku inwestycji przeciwdziałających zmianom klimatycznym, ich okres oddziaływania sięga setek lat. Wówczas efekty podejmowanych dziś działań dotyczyć będą głównie nienarodzonych jeszcze osób. Niniejsza książka jest odpowiedzią na liczne niedostatki narzędzi wykorzystywanych dla oceny efektywności takich inwestycji. Książka zawiera autorską propozycję modyfikacji tych metod postulującą rozszerzenie oceny ekonomicznej o kryteria o charakterze normatywnym, uwzględniające problematykę sprawiedliwości międzypokoleniowej. Rezultaty badawcze wychodzą naprzeciw wymogom związanym z wydłużaniem się horyzontu planowania działań inwestycyjnych, szczególnie w przypadku instytucji publicznych. Publikacja może być też przydatna dla przedstawicieli środowiska akademickiego i studentów zajmujących się problematyką ekonomiki inwestycji, analizy kosztów-korzyści oraz ekonomii środowiska. W mojej ocenie podjęta w pracy problematyka badawcza jest niezmiernie interesującą i inspirującą. Należy podkreślić jej wysoką aktualność, co wynika z wyzwań stawianych społeczeństwu próbującemu rozwiązać kluczowe problemy stawiane ludzkości, takie jak problem globalnego ocieplenia, wyboru długoterminowych inwestycji energetycznych czy realizacji programów środowiskowych w skali globalnej. dr hab. inż. Mariusz Kudełko, prof. nadzw. AGH

W opracowaniu redagowanym przez Ewę Marię Marciniak i Jerzego Szczupaczyńskiego teoretyczną refleksję nad przywództwem politycznym uzupełniają rozważania nad praktycznymi wymiarami przywództwa. W monografii zaproponowano badanie przywództwa w powiązaniu z etyką i polityką. Zaprezentowane rozważania są głosem w dyskusji nad istotą przywództwa politycznego oraz etapem w konstruowaniu jego koherentnej koncepcji. Są również okazją do formułowania wielu kolejnych pytań o przywództwo, jego istotę, między innymi o to, czy i w jakim stopniu współczesne przywództwo jest autorytetem, wizją, obecnością, uwagą czy polityczną empatią. Walorem poznawczym i dydaktycznym publikacji jest to, że autorzy łączą przejrzystą, nader komunikatywną systematykę problemu i stanu badań z wątkami heurystycznymi. Jest to zbiór tekstów, który wyraźnie tworzy całość z wyeksponowanym wspólnym wątkiem przewodnim. Wywody zawarte w poszczególnych artykułach są wzajemnie komplementarne, a całość tomu spójna. Autorzy skupiają uwagę zarówno na normatywnych aspektach przywództwa politycznego, jak i na wyznacznikach, mechanizmach, strategiach i stylach przywództwa w warunkach ekstremalnych – w sytuacjach zagrożeń i kryzysów. Nie stronią przy tym od ukazywania manipulacyjnych form socjotechniki zagrożenia, lęku, dyscyplinowania za sprawą własnych prowokacji i mistyfikacji.

Geniusz, dla którego najważniejszy był człowiek Ten wie o człowieku więcej niż Freud, Heidegger, Levinas. ks. prof. Józef Tischner Wielkość Antoniego Kępińskiego wyraża się tym, że – odwołam się tu do zwrotu banalnego, ale kluczowego – wyprzedził on epokę. Nigdy nie czułem tego rodzaju tremy i onieśmielenia, jak teraz, dzieląc się refleksjami o tej książce. Czy Kępiński przeszedł w swoim życiu epizod psychotyczny? Są przesłanki potwierdzające tę hipotezę i o tym autorka książki pisze wprost. prof. Bogdan de Barbaro Uformował moje spojrzenie na psychiatrię, ale też – co ważniejsze – postawy, poglądy, systemy wartości. prof. Jerzy Aleksandrowicz Gdyby zapytać polskich psychiatrów, czyje książki wpłynęły na ich wybór kierunku kształcenia, bardzo wielu odpowie, że Kępińskiego. Nie ma chyba drugiej takiej inspiracji w psychiatrii polskiej jak jego dzieła. dr Łukasz Cichocki Nie cierpi obłudy, układów, sztywności, „chodzenia pod krawatem”, towarzyskiego ple-ple, konferencji organizowanych po to, by szermujący tak zwanymi złotymi myślami mogli się popisać. dziennikarka Ewa Owsiany Poglądy Kępińskiego, spopularyzowane w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, wpłynęły nie tylko na środowisko psychiatryczne, ale w ogóle na społeczeństwo. Od tego czasu inaczej zaczęto patrzeć na chorych psychicznie. prof. Krzysztof Rutkowski Krystyna Rożnowska – dziennikarka z wieloletnim doświadczeniem, autorka cenionych poradników medycznych oraz książek, w tym biografii prof. Juliana Aleksandrowicza Uleczyć świat. W Wydawnictwie WAM opublikowała Zwyciężoną i Można oszaleć – opowieść o pacjentach szpitala psychiatrycznego.