Mickiewicz jasnoromantyczny

Publikacja jest próbą przedstawienia, jak Adam Mickiewicz poprzez doświadczenia duchowe, lekturowe, intelektualne szukał recepty na dobre bytowanie w świecie. Autorka poddaje analizie teksty poety i zawarte w nich wątki antropologiczno-egzystencjalne. Ujęty w tytule książki projekt jasnoromantyczny stanowić ma dopełnienie zadomowionego w polskich badaniach „czarnego romantyzmu”, akcentującego w postawach bohaterów epoki szaleństwo i melancholię, to, co w ludzkiej duszy mroczne, irracjonalne, niepokojące. Zawarte w książce rozważania wskazują na tęsknoty romantyków do poukładanego istnienia, któremu można by nadać sens, jakiego szukano – wbrew obiegowym ujęciom epoki – także w tradycji, w postawach koncyliarnych i wspólnotowych.