Między inkluzją a ekskluzją w resocjalizacji

Interdyscyplinarność pedagogiki, która dziś wydaje się być nie tylko modą, ale raczej chyba i koniecznością, uzewnętrznia się w recenzowanej publikacji książkowej w dobrym tego słowa znaczeniu. Opracowania traktuję jako wysoce interesujące poznawczo. Uznaję, iż treści wnoszą nową wiedzę do teorii i praktyki związanej z opracowanym ciekawie i w miarę innowacyjnie zagadnieniem. Wartością publikacji, a zarazem osiągnięciem Autora, jest: a) uniknięcie jednostronności w podejściu do poszczególnych obszarów zainteresowania pedagogów resocjalizacyjnych oraz jednoczesne zachowanie spójności i precyzji w formułowaniu prezentowanych myśli; b) przemyślana, logiczna struktura, odznaczająca się przejrzystością wywodu, i co najważniejsze – wnosząca nowe treści w postaci próby humanistycznej oceny działań związanych z działalnością resocjalizacyjną; c) fakt, że w publikacji, oprócz głęboko i poprawnie metodologicznie poczynionych analiz, odnaleźć można także treści o charakterze porównawczo-przeglądowym, jak i takie, które mają służyć rozwojowi teorii, zwłaszcza z obszaru pedagogiki społecznej i resocjalizacyjnej.