Na językach dzikich zwierząt. Trrrudne..

Nauka mowy, prawidłowej artykulacji to długotrwały proces, trwający kilka dobrych lat. Właśnie tyle czasu mają maluchy, które uczą się wyraźnie wysławiać. Nie ma sztywnych granic. Tak jak w przypadku nabywania innych nowych umiejętności.
Wiele czynników wpływa na prawidłową wymowę naszych pociech, począwszy od tych anatomicznych, a na społecznych kończąc. Sporo zależy tutaj od nas samych, rodziców i opiekunów. Wyłapując w porę nieprawidłowości i konsultując je ze specjalistą wielu wadom możemy zaradzić. Pamiętajcie logopeda nie gryzie 😉
Żabcia z racji zaburzeń napięcia mięśniowego w obrębie jamy ustnej korzysta z pomocy specjalisty regularnie od ponad dwóch lat. Wszelkie pomoce, które urozmaicają codzienne ćwiczenia w domowym zaciszu są u nas mile widziane.
Cieszę się niezmiernie, że poznałyśmy wspaniałą książkę Anny Skiby, wprost przepięknie ilustrowaną przez Magdalenę Jakubowską, pt."Na językach dzikich zwierząt. Trrrudne historyjki logopedyczne z głoską r".
Najmłodszych do wspólnej zabawy zapraszają zwierzęta m.in kangury, papuga Ara, polarny niedźwiadek, orka i renifer. Przytrafiają im się najróżniejsze przygody i wydają one z siebie różnorodne dźwięki.
Czy potraficie powtórzyć je tak jak papuga? Kląskać językiem, tak jak kangury, albo wysyłać całusy, układając usta w dzióbek?
Ćwiczenia zamieszczone pod każdą zwierzęcą historyjką, fantastycznie zilustrowane i dokładnie opisane, pomagają w pionizacji języka, utrwalają prawidłowe nawyki oddechowe oraz usprawniają mięśnie narządów artykulacyjnych.
Ta książka bardzo dobrze sprawdzi się w naszej profilaktyce logopedycznej.