Dyskurs Diona z Prusy w mowach o królestwie

Książka stanowi analizę dyskursu Diona z Prusy, pisarza należącego do Drugiej Sofistyki, pod kątem zastosowanych środków retorycznych, wypowiedzi w gatunku wymowy epideiktycznej, jaką jest „basilikos logos” (mowa królewska) oraz pod kątem wypowiedzi istotnych dla tego okresu zagadnień filozoficznych, zwłaszcza filozofii moralnej. W zakresie filozofii Dion reprezentuje odnowienie ruchu neocynickiego w okresie Cesarstwa Rzymskiego. W mowach o królestwie pobrzmiewają też elementy filozofii stoickiej i medioplatońskiej. Na potrzeby analizy zostały sporządzone przekłady z języka greckiego czterech mów Diona o królestwie oraz przekład fragmentu traktatu Menandra retora ,,O mowach epideiktycznych", traktujący o mowie królewskiej. Analiza mów królewskich przeprowadzona została według schematu dyskursu retorycznego, który składa się z czterech elementów: nadawcy komunikatu, pisarza Diona, komunikatu (mowy o królestwie) oraz odbiorcy, za którego autorka uważa cesarza rzymskiego,