„Zdarzyło mi się mieszkać w domu, w którym straszy” – tymi słowami autor rozpoczyna książkę o japońskich duchach yurei. Przejmujące dreszczem czerwone ślady dziecięcych rączek i stóp na suficie miesiącami wyprowadzały z równowagi jego i jego żonę, a tajemnicze, prowadzące donikąd drzwi, których gospodarz zakazał im otwierać, napawały ich lękiem. Dla japońskich znajomych sytuacja była oczywista. Rozglądali się chwilę, po czym z przekonaniem mówili: Aaaa... yurei ga deteru („Tutaj jest yurei”). Ta niepokojąca historia zainspirowała Davissona do opisania świata duchów zajmujących tak ważne miejsce w japońskiej kulturze i religii. Autor zestawia dawne dokumenty i legendy z wytworami współczesnej popkultury, takimi jak horrory The Ring czy Klątwa. Poszukuje genezy fenomenu yurei, jego znaczenia w Japonii i przyczyn rosnącej popularności na Zachodzie. Do treści poszczególnych rozdziałów nawiązują niesamowite opowieści o duchach zwane kaidan – między innymi historie trzech „celebrytek” wśród yurei: Oiwy, Otsuyi i Okiku. „Pisarstwo Zacka tchnęło nowe życie w japońskie żywe trupy!” Matt Alt, współautor „Yurei Attack! The Japanese Ghost Survival Guide” „Od lat jestem fanem japońskich opowieści o duchach i horrorów przekazanych nam przez Lafcadio Hearna i Bernhardta J. Hurwooda. Teraz, dzięki Zackowi Davissonowi, zrozumiałem nareszcie znaczenie historyczne i kulturowe japońskich yūrei”. Douglas Draa, redaktor internetowego wydania „Weird Tales Magazine“ „...Zack Davisson zabiera nas w upiorną jazdę bez trzymanki przez często ignorowany obszar historii i kultury japońskiej. Po drodze dostarczy nam obficie dreszczyku emocji, a także cenną wiedzę i okazje do śmiechu”. Frederik L. Schodt, autor of Professor Risley and the Imperial Japanese Troupe: How an American Acrobat Introduced Circus to Japan – and Japan to the West Zack Davisson - tłumacz, pisarz oraz badacz japońskiego folkloru. Przez kilka lat mieszkał w Japonii. Zagadnieniu yūrei poświęcił swoją pracę magisterską, a artykuły na temat duchów pisał do takich czasopism jak „Weird Tales Magazine”, „Japanzine”, „Kansai Time-Out” i „Metropolis”. Tłumaczy japońskie mangi, głównie opowiadające historie tajemniczych istot (w tym słynne Gegege no Kitaro), konsultuje również amerykańskie komiksy o podobnej treści. Twórca popularnej strony internetowej poświęconej japońskiemu folklorowi hayakumonogatari.com

Kolejny tom studiów (starszych i najnowszych) Prof. Jacka Banaszkiewicza gromadzi artykułu poświęcone średniowiecznym rytuałom i miejscom władzy. Autor pisze o rycie otwierania bitwy, symbolice oraz zgubnej mocy włóczni-chorągwi, niosącej zagładę przeciwnikowi, także o urządzeniach słowiańskich miejsc wiecowych i posągach bóstw, stawianych przy siedzibach władców. W planie mitologicznym i ustaleń Georges`a Dumezila analizuje dar złotej ręki dla komesa Żelisława, ofiarowany temu rycerzowi przez Bolesława Krzywoustego; pokazuje również siłę rytualnego oddziaływania takich obiektów jak czapka i łóżko. Samodzielną część tworzą pozostałe rozprawy, poświęcone Bolesławowi Chrobremu i złotemu wiekowi polskiej historii, jaki wykreował Gall Anonim na użytek piastowskiej dynastii. J. Banaszkiewicz wskazuje narracyjne rozwiązania, które wpływały na pracę kronikarza, a pojawiały się też w chansons de geste. Rzecz domyka studium o cudownych narodzinach Bolesława III za wstawiennictwem św. Idziego z Saint Gilles.

Anna Drożdż w swej książce podejmuje się dwóch zadań. Po pierwsze, rekonstrukcji zaplecza metodologicznego badań prowadzonych w ramach Polskiego Atlasu Etnograficznego (PAE) oraz analizy tychże badań w odniesieniu do przesłanek współczesnej antropologii społeczno-kulturowej oraz memory studies, po drugie, prześledzenia przemian kulturowych polskiej wsi w oparciu o materiały zgromadzone w ramach Atlasu. Owe na pierwszy rzut oka nie do końca zborne cele podyktowane są zarówno potrzebą krytycznego zrelacjonowania metody etnogeograficznej na gruncie współczesnej antropologii społeczno-kulturowej oraz na gruncie współczesnego stanu memory studies, jak i potrzebą wykazania, że trudno przeoczyć wnioski płynące z analizy materiałów PAE, nawet jeśli sceptycznym okiem patrzymy na sposoby i warunki ich pozyskiwania. Nie da się ich wstecznie poprawić, lecz trudno je zignorować zwłaszcza komuś, kto zajmuje się historią kultury. (prof. Jan Kajfosz)

Najpiękniejsze i zarazem najlepiej znane kolędy i pastorałki. Na dołączonej płycie CD czytelnicy znajdą je w pięknym wykonaniu dziecięcego chóru. Do książki dołączona jest płyta CD z kolędami w wykonaniu Zespołu Pieśni i Tańca Uniwersytetu Warszawskiego Warszawianka. Przepiękne orkiestrowe aranżacje zaśpiewają dzieci i młodzież.

Nie możesz doczekać się Świąt Bożego Narodzenia i Gwiazdki? Poczuj wyjątkową świąteczną magię i wykonaj samodzielnie mnóstwo wspaniałych dekoracji i ozdób. Samodzielnie wykonanymi ozdobami (bombkami, łańcuchami, zawieszkami) możesz udekorować dom, pokój, świąteczny stół oraz drzewko choinkowe. Wykonaj proste projekty, dzięki którym w Twoim domu zapanuje świąteczna atmosfera.

Nie możesz doczekać się Świąt Bożego Narodzenia i Gwiazdki? Poczuj wyjątkową świąteczną magię i wykonaj samodzielnie mnóstwo wspaniałych dekoracji i ozdób. Samodzielnie wykonanymi ozdobami (bombkami, łańcuchami, zawieszkami) możesz udekorować dom, pokój, świąteczny stół oraz drzewko choinkowe. Wykonaj proste projekty, dzięki którym w Twoim domu zapanuje świąteczna atmosfera.

Nie możesz doczekać się Gwiazdki? Poczuj świąteczną atmosferę i wykonaj bożonarodzeniową szopkę! Przygotuj samodzielnie lub w gronie rodziny i przyjaciół szopkę bożonarodzeniową, która będzie mogła stanąć w domu pod choinką. Sam sprawdź, jakie to proste!

Wieczór wigilijny to niezwykle interesująca książka, która zainteresuje nawet najbardziej wymagających czytelników. Wewnątrz znajduje się wiele ciekawych informacji o świętach Bożego Narodzenia, a także zwyczajach i tradycjach z nimi związanymi. Książka to miła i pożyteczna lektura, która wprowadzi czytelnika w magiczny, świąteczny czas.

Cudowne Boże Narodzenie z przepysznym jedzeniem – przygotowanym z samach produktów roślinnych! W książce znajdziecie wegańskie przepisy na świąteczne potrawy do podania na wieczerzę wigilijną i między świętami oraz podczas adwentowych spotkań przy kawie i grzanym winie. „Zielona” Gwiazdka to naprawdę uroczysty czas dla ludzi, zwierząt i naszego środowiska. I czas objadania się: daktylowe praliny, chleb z orzechami i cynamonem, słonecznikowe klopsiki, marynowana na słodko cukinia, cebula z pieca – to tylko część pysznych przepisów na niezapomniane święta. Karoline Jönsson, szwedzka autorka przepisów kulinarnych i promotorka wegetarianizmu, która najchętniej je to, co sama wyhoduje w swoim ogrodzie, podsuwa pomysły na kolorowy, suto zastawiony i całkowicie roślinny stół świąteczny. Znajdzie się na nim miejsce nie tylko dla tradycyjnych potraw, lecz także zupełnie nowych świątecznych przysmaków, które grzeją, sycą i mówiąc w skrócie – smakują Bożym Narodzeniem. Rzecz jasna jest tu też rozdział o wypiekach i łakociach, które są nieodłączną częścią świąt. Do tego znajdziecie przepisy na napoje i propozycji dań „z resztek” na okres świąteczno-noworoczny. Karoline Jönsson zaprasza was do siebie, byście śledzili jej przygotowania do nastrojowych, uroczych zielonych świąt. Karoline Jönsson – szwedzka blogerka, autorka książek kulinarnych. Jej blog det goda gröna uważa się za najlepszy szwedzki blog kulinarny. W 2015 roku poprowadziła pierwszy całkowicie wegetariański program w szwedzkiej telewizji. W Wydawnictwie Marginesy ukazał się jej bestseller Zielona spiżarnia. Jedzenie z mojego ogrodu (2018).

Publikacja Marty Połeć Artyści uliczni polskich miast jest nie tylko niezwykle interesującą i zajmującą opowieścią o ulicznych artystach Polski, lecz także ważnym głosem nauk organizacji i zarządzania, podnoszącym tematykę sztuki popularnej, organizowania, twórczości i ekonomicznego radzenia sobie ludzi z obrzeży głównych nurtów działalności gospodarczej. Autorka ukazuje działalność kulturalną w przestrzeni miejskiej polegającą na występach ulicznych jako formę przedsiębiorczości artystycznej. Na podstawie długotrwałych i rygorystycznie przeprowadzonych badań etnograficznych przedstawia sylwetki ulicznych artystów głównie z pięciu wielkich miast Polski: Gdańska, Krakowa, Lublina, Warszawy i Wrocławia. Książka podbudowana jest solidnie literaturą przedmiotu i stanowi istotne oraz wartościowe wypełnienie luki w naukach humanistycznych i społecznych, a szczególnie w zakresie nauk organizacji i zarządzania. Dla naukowca jest rzetelnym zapisem interesujących i dogłębnych badań, dla praktyka – cennym przewodnikiem po zjawisku występów artystycznych w przestrzeni miejskiej, a dla Czytelnika zainteresowanego tematyką artystów ulicznych może być wciągającą lekturą, zawierającą wiarygodny materiał przedstawiony w sposób przystępny (choć nie uproszczony), piękny i zachęcający do lektury. Z recenzji prof. dr hab. Moniki Kostery, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Uniwersytet Linneusza, Szwecja Marta Połeć – absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku zarządzanie oraz etnologia i Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie na kierunku zarządzanie kulturą i mediami. Obecnie doktorantka na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ w dziedzinie nauk humanistycznych. Laureatka III edycji przyznawanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego Diamentowego Grantu. W jego ramach od 2014 roku realizuje czteroletni projekt badawczy pod nazwą „Etnografia nieformalnej organizacji artystów ulicznych w Polsce”. Zainteresowania Autorki dotyczą przede wszystkim nauk o organizacji, etnografii, sztuki ulicznej oraz antropologii przestrzeni miejskiej.

„Wielka księga wesołych świąt” to publikacja przeznaczona dla dzieci w wieku przedszkolnym i ich rodziców. Zawiera piękne utwory o tematyce świątecznej oraz informacje o zwyczajach związanych z Bożym Narodzeniem w Polsce i na świecie. Teksty kolęd zamieszczone w publikacji będą zachętą do wspólnego śpiewania nie tylko przy wigilijnym stole. Ciekawe zadania dostosowane do możliwości przedszkolaków rozwijają spostrzegawczość, logiczne myślenie i umiejętność liczenia. Labirynty i kolorowanki o tematyce świątecznej uatrakcyjnią dziecku czas spędzony z rodziną. To doskonała książka zarówno dla dzieci, jak i ich najbliższych, która sprawi, że czas świąt Bożego Narodzenia będzie dla wszystkich naprawdę wyjątkowy. Opowiadania, które napisali Grzegorz Kasdepke i Ewa Nowak, odwołują się do znanych dzieciom tradycji świątecznych. Zabawne wiersze Doroty Gellner wprowadzą najmłodszych w doskonały nastrój, a refleksyjne utwory między innymi ks. Jana Twardowskiego każą się zastanowić nad głębszym sensem Bożego Narodzenia.

Autorki i Autorzy niniejszej publikacji opowiadają o roli dziedzictwa kultury we współczesnych muzeach i instytucjach sztuki, a także w organizacjach niekojarzących się bezpośrednio z kulturą, ale w których odgrywa ona ważną rolę w określaniu tożsamości i wyznaczaniu etosu. Większość Autorek i Autorów jest związana z Wydziałem Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego jako pracowniczki i pracownicy, doktorantki i doktoranci, studentki i studenci, ale do naszego wspólnego projektu dołączyli również badacze i badaczki z innych ośrodków, od Gdańska i Warszawy po Wielką Brytanię. Redaktorzy są pracownikami UJ, zajmują się zarządzaniem w kulturze w teorii, a Łukasz Gaweł – także w praktyce. W czasie wolnym są zaś pasjonatami kultury, dla których dzień bez teatru lub muzeum jest dniem straconym. Wszystkie badania prowadzono za pomocą metod etnograficznych. Opisane przypadki zostały przedstawione w sposób jak najbardziej autentyczny i zbliżony do praktyki, z jednoczesnym zachowaniem dystansu i zaangażowania, co sprawia, że są żywe i wciągające dla Czytelnika, który może rozpatrywać różne warianty rozwiązań. Każdy rozdział zawiera opis przypadku oraz charakterystykę organizacji, ludzi, zwyczajów i sposobu, w jaki dorobek kultury przejawia się w każdym z opisywanych miejsc.

Zwyczaje, normy, wartości i relacje międzyludzkie, wierzenia, przekonania i sposoby leczenia, powiedzenia, pozdrowienia i opowieści, ubiór, uczesanie i wyposażenie wnętrz, potrawy i codzienne gospodarzenie, prace rolnicze i domowe – pamiętane i praktykowane w latach 50. XX wieku – opisy wszystkich tych elementów i jeszcze więcej odnajdziecie Państwo w dziele autorstwa Anny Stronczek. Kilka dni z życia rodziny i jej sąsiedztwa podczas przygotowań, trwania i zakończenia zimowego darcia gęsiego pierza – istotnej niegdyś sytuacji folklorystycznej, okresu intensywnego przekazu niematerialnego dziedzictwa kulturowego, w postaci narracji, wiedzy czy umiejętności – zaprezentowane w sposób łączący powagę z humorem, z niezwykłym ciepłem i nostalgią, z perspektywy uczestnika, członkini społeczności. Najmilsze zimowe wieczory to książka mogąca stać się przyjemną lekturą dla każdego, zarówno operującego, jak i nieznającego śląskiej mowy. W wielu też Czytelnikach wzbudzi wspomnienia i tęsknotę za tymi nieodległymi, a jednak już niemal zapomnianymi czasami.

Książka przedstawia bogaty i fascynujący świat polskich tradycji – tych najdawniejszych i tych nowszych. Można w niej znaleźć zarówno echa prasłowiańskich wierzeń, jak i opisy bogatej obrzędowości związanej z rokiem liturgicznym i najważniejszymi świętami kościelnymi. Nie brakuje także opisu obyczajów związanych z życiem codziennym – domem, rodziną, pracą, sąsiadami. Niezwykle zajmującą treść uzupełniają atrakcyjne ilustracje, zdjęcia i reprodukcje.

Książka jest pozycją ważną co najmniej z trzech powodów. Po pierwsze w znakomity sposób kontynuuje tradycje badań etnograficznych na Kurpiowszczyźnie, dzięki czemu prace m.in. Adama Chętnika, Anny Kutrzeby-Pojnarowej, Mariana Pokropka czy Krzysztofa Brauna są kontynuowane i możliwe jest dokonywanie studiów porównawczych. Po drugie pokazuje, jak ważne jest badanie „obcych obok nas”, monitorowanie tego, co się cały czas dzieje wśród społeczności lokalnych i regionalnych oraz jak na poziomie regionalnym radzą sobie społeczności z kulturą masową, ale i swoją własną. I po trzecie (i może najważniejsze) ta książka to… apoteoza lokalności i badań nad lokalnością. Książka ma też wymiar edukacyjny – dla studentów, którzy dzięki jej lekturze mają możliwość uczenia się tego, jak „robić porządną etnografię” oraz dla bohaterów książki – jest wszak ona i formą podziękowania dla tych, którzy zechcieli być przewodnikami po współczesnej Kurpiowszczyźnie.

W niniejszej książce omówione zostały polskie święta i obyczaje. Są wśród nich święta rodzinne, kościelne, państwowe i społeczne, dni związane z problemami naszej planety, zabawy okolicznościowe, zwyczaje międzynarodowe i ludowe oraz inne ważne wydarzenia. Dziecko odpowiadając na pytania, poznaje te święta; dowiaduje się, kiedy je obchodzimy, czym się wyróżniają, kto świętuje, jakie są symbole. W książce przedstawiono 57 zdjęć. Na stronach parzystych umieszczono fotografie dla dziecka. Na stronach nieparzystych znajdują się pytania i polecenia, które czyta dorosły (nauczyciel, terapeuta, rodzic) pracujący z uczniem.

Po serii znakomitych artykułów Autor tym razem w sposób syntetyczny podejmuje niełatwą próbę zgłębienia wiedzy na temat słowiańskich zaświatów, widzianych przez pryzmat nielicznych w gruncie rzeczy źródeł pisanych, fascynujących źródeł folklorystycznych, wymownych źródeł językoznawczych i bezcennych jak uzasadnia, świetnie znanych mu źródeł archeologicznych. Na tej podstawie buduje On swoją, wielce erudycyjną, wizję słowiańskiego Kosmosu, zabierając Czytelnika w interesującą podróż po różnych jego rewirach, pełnych bogów, demonów i zmarłych. Przybliżając kolejne elementy mitu kosmologicznego, posiłkuję się różnymi odniesieniami do osiągnięć współczesnej humanistyki, co pozwala nie tylko zorientować się w aktualnym stanie badań, obejmujących to zagadnienie, ale również przybliżyć tok rozumowania Autora, z łatwością poruszającego się w tej niełatwej przecież, abstrakcyjnej materii. Wielką zaletą książki jest to, że w pełni spełniając wszelkie kryteria opracowania naukowego napisana jest językiem wielce przystępnym, pozwalającym na lekturę nie tylko specjalistom, ale również mniej przygotowanym merytorycznie Czytelnikom zafascynowanym tematyką religijności Słowian.

Okoliczności historyczne spowodowały, że Bronisław Piłsudski, pozostając w głębokim cieniu swego brata Józefa, przez bardzo długi czas był dla Polaków niemal nieznany. Ich losy potoczyły się odrębnymi torami, nie łączyło ich także podobieństwo charakterów. Józef był człowiekiem walki, Bronisław pacyfistą, przeciwnikiem wszelkich działań zbrojnych i jakiejkolwiek przemocy. [...] Książka przybliża zawiłe koleje jego losu. W stulecie śmierci Bronisława Iskry przypominają jego postać nie tylko jako wybitnego etnografa, lecz również od mniej znanej strony – jako człowieka niewolnego od wahań i rozterek, marzyciela i rozbitka duchowego, pechowca i samotnika, któremu życie poskąpiło szczęścia.

Urodzony w Peru, antropolog, filozof i szaman Carlos Castaneda (1925-1998), to autor 12 książek, napisanych w ciągu 30 lat i sprzedanych w 8 milionach egzemplarzy, przetłumaczonych na 17 języków. „Opowieści o mocy” to czwarta jego książka. Zaczyna się od spotkania z wiedzą. „Wiedza przychodzi do wojownika, spływając jak drobinki złotego pyłu, takiego samego jaki pokrywa skrzydełka ćmy. Tak więc, dla wojownika wiedza jest jak prysznic albo deszcz drobinek ciemnego, złotego pyłu.” W „Opowieściach o mocy” nauki don Juana mające uczynić Castanedę „człowiekiem wiedzy” kulminują w niesamowitym wydarzeniu, kończącym długą podróż autora do świata czarowników w towarzystwie dwóch jego mistrzów. To przełomowa książka, ponieważ opisuje ostatnie dni spędzone z don Juanem i don Genaro w stanie „pierwszej uwagi”. Nie jest to jednak koniec magicznej ścieżki autora, która rozwija się dalej w kolejnych książkach, gdzie autor opisuje swoje doświadczenia w stanie „drugiej uwagi” oraz kontakty z młodszymi czarownikami. W dalszym ciągu „Opowieści o mocy” dowiadujemy się o śniącym i śnionym, a także o stanie „pierwszej uwagi” i „drugiej uwagi”. Pozostając w tym pierwszym stanie znajdujemy się w „tonalu”, czyli ograniczonym, znanym nam świecie stworzonym przez opis. Będąc w stanie śnienia, „drugiej uwagi” wkraczamy do „naguala”, czyli tego co nieznane. To, co nieznane można sobie wyobrazić jako wszechświat mocy i świadomości, a znane jako małą wyspę w tym nieskończonym przestworze. To w jakim świecie żyjemy zależy od naszej percepcji. „Naturą ludzkich istot jest postrzeganie, ale świat jaki postrzegają jest iluzją, iluzją stworzoną przez opis jaki był im wpajany od chwili narodzin.” I na koniec pożegnanie z don Juanem i don Genaro. W swojej jedenastej, przedostatniej książce, „Koło czasu”, Castaneda pisze: „Kiedy nadszedł moment, w którym don Juan opuścił świat, przemienił się w jakąś kolorową, świetlistą mgłę. Stał się czystą energią, swobodnie płynąca poprzez wszechświat. Moje uczucie straty stało się tak dojmujące, że w tej chwili pragnąłem umrzeć.” Obecne wydanie „Opowieści o mocy” jest poprawione i zawiera obszerny wstęp tłumacza Zbigniewa Zagajewskiego, (tej i innych książek Carlosa Castanedy,) przybliżający postać autora, jego życie, filozofię i wpływ jaki wywarł na nasze postrzeganie świata i naszą kulturę.

Twój (Wasz) ślub już niedługo! Kwestie formalne i obowiązki piętrzą się i zaczynają męczyć, prawda? Złap oddech! Dzięki książce „Twój ślub – optymistycznie” nabierzesz dystansu, bo ta książka wywołuje uśmiech, inspiruje i sprawia, że wraca radość myślenia o TYM DNIU! Dzięki niej możesz zrobić coś, co sprawi, że bliscy i znajomi zapamiętają Twój ślub na bardzo długo i będą z uśmiechem wspominać go latami. A więc daj się zarazić optymizmem i... ... powiedz tej książce: TAK! Ta książka nie jest pracą naukową! To garść optymistycznych inspiracji na wieczór panieński i kawalerski, na ślub i na wesele, dla Młodej Pary i dla Gości, dla DJ-a i dla Wodzireja! To także zasłyszane babcine wspomnienia oraz zebrane ciekawostki i opinie innych par, które dzisiaj są w szczęśliwych związkach!