Kamienie na macewie. Holokaust w polskim kinie

Kamienie na macewie Joanny Preizner to książka pod wieloma względami wyjątkowa. Nie tylko ze względu na jej walory poznawcze, znakomity warsztat, którym z pełną swobodą operuje autorka, ani rozbudowane zaplecze dokumentalne. Tym, co w pierwszej kolejności przykuwa uwagę czytelnika, jest pasja badawcza Joanny Preizner, jej głębokie zaangażowanie nie tylko intelektualne, lecz także emocjonalne, empatyczna zdolność wnikania w minioną rzeczywistość, empirycznie dla niej przecież niedostępną. Autorce udało się zrealizować cel, który wydaje się niemożliwy do osiągnięcia. Połączyła obiektywizm badacza, dla którego ważne są fakty, dokumenty, świadectwa, z subiektywizmem pisarza, który wnika w świat swoich bohaterów i potrafi go oddać niejako ""od wewnątrz"". Joanna Preizner pisze dziś, z perspektywy 2011 roku, ale równocześnie odnajduje się ""tam"", w tragicznych latach czterdziestych.