Dzieje Żydów polskich jest pierwszą tego typu książką wszechstronnie ukazującą dzieje ludności żydowskiej na ziemiach polskich, od przybycia do naszego kraju pierwszych Żydów po dzień dzisiejszy. Nowatorstwo książki polega m.in. na tym, że obok narracji tekstowej, równorzędną rolę pełnią mapy, diagramy i wykresy. Zostały one opracowane specjalnie na potrzeby tej publikacji. Uzupełnieniem przekazu jest bogata ikonografia (obrazy, zdjęcia, w tym fragmenty dokumentów źródłowych). Książka powstała przy współpracy z Muzeum Historii Żydów, a także z Żydowskim Instytutem Historycznym. Autorami tekstów są wybitni specjaliści w zakresie dziejów Żydów na ziemiach polskich: August Grabski, Andrzej Rykała, Jacek Wijaczka, Marcin Wodziński, Hanna Zaremska, Andrzej Żbikowski, Jolanta Żyndul. Atlas ukazuje nie tylko wielowiekowe dzieje społeczności żydowskiej na ziemiach polskich, jej niezwykły i jakże bogaty dorobek w zakresie własnej, szeroko pojętej kultury, ale także oczywiste zasługi i znaczący wkład do skarbca kultury polskiej. PUBLIKACJA ZAWIERA PEŁNA LSTĘ POLAKÓW SPRAWIEDLIWYCH WŚRÓD NARODÓW ŚWIATA z aktualizacją na 2018 ( jedyna taka na rynku).

W roku 1926 najpopularniejszy polskojęzyczny dziennik żydowski, warszawski „Nasz Przegląd”, zaprosił do współpracy Janusza Korczaka. Tak powstał „Mały Przegląd” — jedyne pismo, w którym autorami i redaktorami byli przede wszystkim ludzie bardzo młodzi — dzieci i nastolatki. Nie istnieje żaden równie duży zbiór różnorodnych relacji dotyczących wszystkich dziedzin życia, a spisanych przez najmłodszych obywateli. Wizja świata czy wydarzenia relacjonowane przez dzieci i młodzież różnią się często od tego, co można znaleźć w zapiskach ludzi dojrzałych. Nie tylko dlatego, że świat przedstawia się dzieciom inaczej niż dorosłym. „Mały Przegląd” miał pokazywać prawdziwą codzienność młodzieży (żydowskiej przede wszystkim, ale nie wyłącznie), a nie świat tworzony na potrzeby pamiętników, ukazywany przez czasopisma trzymające się konkretnej linii politycznej, postulowany w programach partyjnych czy w wychowawczych książeczkach dla najmłodszych.

Książka Mendla Balberyszskiego po raz pierwszy została opublikowana pod koniec 1946 r. w nakładzie 5 tys. egzemplarzy. Bohaterem tej poruszającej opowieści o ostatnim okresie istnienia getta wileńskiego jest nie tylko jej narrator, o którym wiadomo, że jest tożsamy z autorem – uczestnik i zarazem świadek opisywanych wydarzeń, lecz także zbiorowość, w której życiu brał on czynny udział i z której losem nierozerwalnie był związany los jego i jego najbliższych. Pracę nad spisywaniem wspomnień Balberyszski rozpoczął tuż po wyzwoleniu spod okupacji niemieckiej, przypuszczalnie jeszcze w Wilnie w 1944 lub na początku 1945 r. Trudno dziś powiedzieć, skąd ten pośpiech. Czy obawiał się, że zatrą się w pamięci szczegóły wydarzeń, które pragnął odtworzyć? Chciał jak najszybciej podzielić się z innymi swymi przeżyciami? Uwolnić się w ten sposób od ich ciężaru? Ustalić porządek faktów? Czy wpłynęły na to jeszcze inne powody? Utrwalając ślady nieodległej przeszłości, przynajmniej w pewnej mierze działał odruchowo. Kierowany tym samym impulsem, „skrzętnie zapisywał wszystkie wydarzenia w getcie”, ale jego notatki nie dotrwały końca wojny. Z pewnością był świadom wagi tych zapisów, nie tylko dlatego że w 1940 r. na prośbę wileńskiej Komisji Historycznej przy JIWO złożył relację na temat Żydów uciekających z obszarów okupacji niemieckiej do Wilna. Zagrało także jego przedwojenne doświadczenie dziennikarskie, przede wszystkim jednak głęboko zakodowane przekonanie, wspólne dla wielu osób urodzonych w rodzinach żydowskich, które wzrastały w Europie Wschodniej w pierwszych dziesięcioleciach XX w., że trwanie narodu jest możliwe tylko dzięki pamięci własnej historii.

Turystyka w miejscach kłopotliwego dziedzictwa przedstawia fenomen transformacji dziedzictwa socjalistycznego pod wpływem rozwoju turystyki w Europie Środkowo-Wschodniej. Za klucz interpretacyjny dla analizy zjawisk turystycznych posłużyły najważniejsze koncepcje badawcze wypracowane w ostatnich latach na gruncie antropologii i socjologii turystyki, skupiające się wokół problematyki doświadczenia turystycznego oraz jego roli w tworzeniu i funkcjonowaniu atrakcji turystycznych. […] książka jest jedna z pierwszych polskich prac, które podejmują tytułowa problematykę w sposób tak szeroki, wypełniając jednocześnie pewna lukę istniejącą w literaturze turystycznej. Warto podkreślić, ze próba wypełnienia tej luki jest tym cenniejsza, że cechuje ją podejście interdyscyplinarne, a przedstawione analizy, interpretacje i stanowiska w dużej części znajdują oparcie w badaniach empirycznych. Prof. dr hab. Wiesław Alejziak Operując plastycznym językiem, autorka wprowadza czytelnika w interesującą ją problematykę; swobodnie kreśli granice pola badawczego, nie tracąc z oczu szerokiego horyzontu wielości możliwych spojrzeń wynikających z różnych metodologii i dyscyplin naukowych, w których kręgu zainteresowań pozostaje turystyka. Dr hab. Łukasz Gaweł

Czy przeznaczeniem historii jest wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa? To klasyczne pytanie zasługuje na postawienie szczególnie w odniesieniu do zjawiska narodzin i upadku imperiów. Od czasów starożytnych na wszystkich kontynentach pewne krainy za sprawą potęgi miecza, złota i ducha urastały i urastają do rangi dominujących mocarstw i panują nad dużą częścią świata. Ale tak jak każde imperium powstało, tak również upadło lub kiedyś z różnorodnych przyczyn upadnie. Imperia – zniszczone przez dwie wojny światowe, upadek totalitaryzmów i schyłek Europy, która od XVI stulecia dominowała nad światem – w czasach świętowania końca historii wydawały się skazane na to, by spłonąć na „stosie marności”. Jednak o ile imperia przemijają, to imperializm nie umiera nigdy, czego dowodem są zadziwiające metamorfozy Chin, nieustanne odradzanie się Rosji, by nie zapominać o trwałej potędze Stanów Zjednoczonych. Ta książka to ważna lekcja historii – lekcja nowa i niezbędna do tego, by poznać świat wczorajszy i zrozumieć ten dzisiejszy.

Jeden z nich był Polakiem, drugi – Amerykaninem; jeden – katolikiem, drugi – protestantem; jeden – przywódcą religijnym, drugi – politycznym. Wydawałoby się zatem, że dzieliły ich ogromne różnice. A mimo to wytworzyła się pomiędzy nimi niezwykła duchowa więź, do tego stopnia, że pewnego razu w rozmowie z polskimi gośćmi prezydent Ronald Reagan nazwał papieża Jana Pawła II swoim „najlepszym przyjacielem”. W książce "Papież i prezydent" amerykański politolog Paul Kengor opisał niezwykłe partnerstwo tych dwóch ludzi, tak bliskie, że jeden z dziennikarzy nie zawahał się określić go mianem „świętego przymierza”. Autor zwrócił uwagę, że mimo wspomnianych oczywistych różnic w ich życiu występowały też znaczące podobieństwa: obaj mniej więcej w tym samym czasie stracili ojców, obaj w jakimś momencie parali się aktorstwem, obaj – w odstępie zaledwie sześciu tygodni – padli ofiarą zamachów i omal nie zginęli od kul. A podczas swojego pierwszego spotkania rok później w Watykanie przyznali zgodnie, że opatrzność ocaliła im życie w jakimś celu i że tym celem jest obalenie ateistycznego komunizmu i wyzwolenie milionów ludzi za żelazną kurtyną spod totalitarnego ucisku.

Poczynając od sześciu żon Iwana Groźnego, przez „pierwsze kremlowskie damy” – m.in. Aleksandrę Kołłontaj, Wiktorię Breżniewową oraz Ninę Chruszczową, aż do Raisy Gorbaczowej – książka przedstawia sylwetki kobiet, towarzyszek życia władców Kremla, które jednak również same uczestniczyły w polityce. Książka opowiada o ich życiu, przede wszystkim erotycznym, związanym ze skandalami, zbrodniami i sprawowaniem władzy, o tym, jaki wpływ wywierały na mężów, o ich kochankach, słabościach, stylu życia. Bigamia, szalona miłość i nienawiść, alkoholizm, homoseksualizm, pedofilia – wszystko to były cechy tych kobiet. Autorką jest młoda francuska historyczka, pracownik naukowy uniwersytetu w Lozannie, specjalizująca się w sprawach Rosji i ZSRR. Autorka wykorzystała nieopublikowane dotychczas materiały. Jest to popularna, ale bardzo rzetelnie napisana książka z gatunku „historia za zamkniętymi drzwiami” – historia polityczna, a zarazem historia kobiet.

Zbiór szkiców historycznych Jadwigi Żylińskiej to stworzone w oparciu o rozliczne źródła i opracowania portrety najwybitniejszych Piastówien i żon Piastów. Ich losy – barwne, nieraz dramatyczne ? mogłyby posłużyć za kanwę niejednego serialu, wciąż jednak pozostają stosunkowo mało znane. Książka J. Żylińskiej, pisarki łączącej erudycyjną wiedzę z poetycką wręcz wyobraźnią, daje nie tylko rzetelny wgląd w fascynujące czasy dynastii piastowskiej, lecz także rzadkie spojrzenie na sytuację ówczesnych kobiet – często wybitnych indywidualności ? które w pełni wykorzystywały możliwości, jakie dało im wejście w krąg cywilizacji chrześcijańskiej oraz współtworzyły skomplikowany układ sojuszy, opartych na małżeństwach politycznych.

Fragment: "Niniejsze opracowanie jest oddaniem głosu jeszcze raz, pośmiertnie, zmarłemu Koledze w kwestii tego, jaka była, jest i będzie historiografia polska. W kwestii pożądanej sylwetki historyka, formowania historyków oraz nauczania historii. Po śmierci Jerzego Jedlickiego przeczytałem jego listy, zachowane w spuściźnie mego Ojca, i zobaczyłem, że zawodowe cechy, oceniane przeze mnie jako pozytywne, można dostrzec nie tylko w jego pracach, ale nieraz pojawiają się także w jego korespondencji. Wyłowiłem je stamtąd..."

Jedno z najważniejszych świadectw polsko-żydowskiej historii Przyjaciel Polaków w przejmującej, osobistej rozmowie z Kamilą Drecką Szewach Weiss jest osobą, której bogatym i dramatycznym życiorysem można by obdzielić kilkoro ludzi. Urodził się w Borysławiu (wówczas w granicach Polski), ukrywał się wraz z rodziną przed nazistami, został ocalony z Holocaustu, był ambasadorem Izraela w Polsce, a przede wszystkim głosicielem prawdy: o Żydach, Polakach, o zbrodniach oraz bohaterstwie czasów wojny. W osobistej rozmowie „dyżurny Żyd” – jak sam z dystansem o sobie mówi – nie tylko odsłania tragiczne koleje swojego życia, ale również w fascynujący sposób opowiada o patriotyzmie, narodowych stereotypach, kręgosłupie moralnym, roli prawdy w historii narodów oraz starości i okruchach szczęścia. Szewach Weiss – urodzony w 1935 r. w Borysławiu polityk izraelski, dyplomata, profesor nauk politycznych, dziennikarz, autor kilkudziesięciu książek, Kawaler Orderu Orła Białego. Był między innymi przewodniczącym Knesetu, ambasadorem Izraela w Polsce i przewodniczącym Rady Instytutu Yad Vashem, który przyznaje medale Sprawiedliwy wśród Narodów Świata

„Bliska historia” pod redakcją naukową prof. Przemysława Wiszewskiego z Uniwersytetu Wrocławskiego to zbiorowa praca na temat metod, stanu i perspektyw badań oraz popularyzacji historii lokalnej i regionalnej. Schyłek ubiegłego wieku przyniósł wzrost zainteresowania perspektywą lokalną w życiu społecznym. Mimo dominacji w przestrzeni publicznej historii narodowej historie lokalne mają bardzo istotne znaczenie dla tworzenia tożsamości grup i jednostek. Książka opowiada o metodach i praktyce badań regionalnych i lokalnych oraz o ich oddziaływaniu społecznym. Zwraca uwagę na ogromny potencjał tej „bliskiej historii”. Lektura obowiązkowa dla osób, które zajmują się historią lokalną i regionalną, badają ją i popularyzują. Ważna także dla zainteresowanych szeroko rozumianym warsztatem historyka, ponieważ zachęca do krytycznego spojrzenia na przewagę perspektywy narodowej w dyskursie historycznym. Pisana przez grono specjalistów z różnych ośrodków, nie tylko akademickich. Są wśród nich historycy, archeolodzy, etnolodzy i członkowie stowarzyszeń, którzy dzielą się ciekawymi przykładami swoich działań.

Written by the renowned royal biographer, Robert Hardman, and with privileged access to the Royal Family and the Royal Household, a brilliant new portrait of the most famous woman in the world and her place in it. On today's world stage, one leader stands apart. Queen Elizabeth II has seen more of the planet and its people than any other head of state, and has engaged with them like no other monarch in British history. Since her coronation, she has visited over 130 countries across the ever-changing globe, acting as diplomat, stateswoman, pioneer and peace-broker. She has transformed her father’s old empire into the Commonwealth, her ‘family of nations’, and has come to know its leaders better than anyone. In 2018, they would gather in her own home to endorse her eldest son, the Prince of Wales, as her successor. With extensive access to the Queen’s family and staff, Hardman tells a true story full of drama, intrigue, exotic and even dangerous situations, heroes, rogues, pomp and glamour – and, at the centre of it all, the woman who has genuinely won the hearts of the world.

House of Trump, House of Putin offers the first comprehensive investigation into the decades-long relationship among Donald Trump, Vladimir Putin, and the Russian Mafia that ultimately helped win Trump the White House. It is a chilling story that begins in the 1970s, when Trump made his first splash in the booming, money-drenched world of New York real estate, and ends with Trump’s inauguration as president of the United States. That moment was the culmination of Vladimir Putin’s long mission to undermine Western democracy, a mission that he and his hand-selected group of oligarchs and associates had ensnared Trump in, starting more than twenty years ago with the massive bailout of a string of sensational Trump hotel and casino failures in Atlantic City. This book confirms the most incredible American paranoias about Russian malevolence. To most, it will be a hair-raising revelation that the Cold War did not end in 1991—that it merely evolved, with Trump’s apartments offering the perfect vehicle for billions of dollars to leave the collapsing Soviet Union. In House of Trump, House of Putin, Craig Unger methodically traces the deep-rooted alliance between the highest echelons of American political operatives and the biggest players in the frightening underworld of the Russian Mafia. He traces Donald Trump’s sordid ascent from foundering real estate tycoon to leader of the free world. He traces Russia’s phoenixlike rise from the ashes of the post–Cold War Soviet Union as well as its ceaseless covert efforts to retaliate against the West and reclaim its status as a global superpower. Without Trump, Russia would have lacked a key component in its attempts to return to imperial greatness. Without Russia, Trump would not be president. This essential book is crucial to understanding the real powers at play in the shadows of today’s world.

Tematyka książki skupia się na zjawiskach migracyjnych w Baskijskiej Wspólnocie Autonomicznej. Szczególny nacisk położono na kwestie związane z tożsamością (tak imigrantów, jak i miejscowych) oraz z językiem baskijskim (barierą dla obcych, ale i narzędziem integracji). Baskijska Wspólnota Autonomiczna jest miejscem szczególnie interesującym w odniesieniu do badań migracyjnych, ponieważ dwujęzyczność i złożona sytuacja polityczna stanowią wyzwanie dla imigrantów, a ich pojawienie się może być postrzegane jako zagrażające mniejszościowej kulturze. W książce została przedstawiona zarówno perspektywa społeczeństwa miejscowego („obcy" i „swoi" w oczach Basków), jak i imigrantów (aspekty tożsamości, stosunek do miejscowych języków, motywacje). Autorka zastanawia się nad wpływem, jaki na przyszłość języka baskijskiego - euskary - może wywrzeć obecność imigrantów w regionie, a także nad tym, jakie jest współczesne baskijskie społeczeństwo i kim dzisiaj są Baskowie.

Książka jest pierwszą na polskim rynku wydawniczym próbą usystematyzowania tematyki działań wywiadowczych w dawnej Polsce. Autor wychodząc ze współczesnych definicji wywiadu i szpiegostwa odnosi je do czasów Piastów i Jagiellonów. W rezultacie odkrywa przed czytelnikiem wiele nowych aspektów naszej historii, którą jak nam się wydaje dobrze znamy. Niektóre z opisanych i udokumentowanych w książce wydarzeń mogą być gotowym materiałem do interesującego, opartego na faktach, scenariusza filmowego.

„Dał Polsce wolność, granice, moc i szacunek”. Słowa wypowiedziane w dniu pogrzebu Józefa Piłsudskiego przez prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego znakomicie oddawały rolę Marszałka w dziejach Polski. Piłsudski sformułował ideę walki zbrojnej o niepodległość w czasie, gdy wiarę w jej spełnienie podzielała znikoma część społeczeństwa polskiego. Mimo to konsekwentnie wcielał ją w życie. Zainicjował stworzenie Związku Walki Czynnej i organizacji strzeleckich przed I wojną światową, a po jej wybuchu – Legionów Polskich. Dowodził I Brygadą Legionów i bił się o niepodległość z Rosją. Później rzucił wyzwanie pozostałym państwom zaborczym – Niemcom i Austro-Węgrom, które uwięziły go w twierdzy w Magdeburgu. W listopadzie 1918 r. z woli narodu został Naczelnikiem Państwa i rozpoczął proces budowy państwowości polskiej oraz Wojska Polskiego. Jako Naczelny Wódz poprowadził wojsko do wojny o granicę wschodnią Rzeczypospolitej. Zwycięstwo w tych zmaganiach, których kulminacyjnym momentem było odparcie najazdu bolszewickiego, zdecydowało o bycie młodego państwa. Bogato ilustrowany album Twórca Niepodległej, przygotowany w setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, przedstawia życie Józefa Piłsudskiego, który potrafił nieść „swoją myśl wściekle uporczywą stworzenia tego, co byłoby funkcją siły kraju, kraju, który trwał w ciężkiej niewoli krępującej, łamiącej dusze i charaktery”.

Metamorfozy społeczne 21 The First World War on Polish Lands Expectations–Experiences-Consequences

Franklin D. Roosevelt is a towering figure in twentieth-century history. A masterful politician who would win an unprecedented four presidential terms, initiate landmark reforms that changed the American industrial system and transformed an isolationist country into an international superpower, he ranks among the country's greatest presidents, and his ability to unite a divided nation and generate consensus remains unsurpassed. Robert Dallek's biography is a remarkable portrait of a man dedicated entirely to public affairs - a statesman who found politics a far more interesting and fulfilling pursuit than the management of family fortunes or the indulgence of personal pleasure, and who skilfully used his office to advance an extraordinary agenda. Dallek attributes Roosevelt's success to two remarkable political insights. First, unlike any other president, he understood that efficacy in the American political system depended on building a national consensus and commanding stable, long-term popular support. Second, he made the presidency the central, most influential institution in modern America. In addressing the country's international and domestic problems, Roosevelt recognized the vital importance of remaining closely attentive to the full range of public sentiment around policy-making decisions - perhaps his most enduring lesson in leadership. Dallek brings to Roosevelt's life all the rigour and incisiveness of his bestselling biographies.

Belonging is a magnificent cultural history abundantly alive with energy, character and colour. From the Jews’ expulsion from Spain in 1492 it tells the stories not just of rabbis and philosophers but of a poetess in the ghetto of Venice; a boxer in Georgian England; a general in Ming China; an opera composer in nineteenth-century Germany. The story unfolds in Kerala and Mantua, the starlit hills of Galilee, the rivers of Colombia, the kitchens of Istanbul, the taverns of Ukraine and the mining camps of California. It sails in caravels, rides the stage coaches and the railways; trudges the dawn streets of London, hobbles along with the remnant of Napoleon’s ruined army.

Za każdym mężczyzną stoi silna kobieta. Poznaj Eleonorę Portugalską, Marię Teresę, Sisi i inne towarzyszki życia Habsburgów. Jaką rolę odgrywały na cesarskim dworze? Czy wszystkie były piękne, bogate i miały wspaniałe życie? „Inni niech prowadzą wojny, a ty, szczęśliwa Austrio, żeń się!” - zgodnie z tą sławną dewizą małżeństwo było dla Habsburgów elementem politycznej gry, a żony miały zapewnić ciągłość dynastii. Sigrid-Maria Größing w swojej książce przekonuje, że władczynie dynastii Habsburgów były kimś więcej niż tylko matkami następców tronu czy ozdobą dworu. Wiele z nich aktywnie uczestniczyło w życiu publicznym, a niektóre z powodzeniem działały na przykład jako dyplomatki. Autorka wydobywa z cienia zapomniane niekiedy władczynie. Śledzi ich losy, koncentrując się głównie na ich życiu prywatnym, które nierzadko trwały krótko i kończyły się tragicznie. Los wielu cesarzowych bywał godny pożałowania (…). Wydane za mąż, często już w dzieciństwie, w wyniku wielu ciąż czekała śmierć, przeważnie w połogu. (…) tragiczne w skutkach okazywało się zbyt bliskie pokrewieństwo przy zawieraniu małżeństw, zwłaszcza między hiszpańskimi i austriackimi Habsburgami. Z cudem graniczy więc fakt, że mimo wszystko tak wiele cesarzowych w krótkim życiu, które było im dane, wniosło swój wkład, przede wszystkim w rozwój kultury (fragment wstępu).