The work presented concludes author’s long interest in the palace elite of the Roman Empire in the 4th century A.D. He tries to fill the lack of modern monograph dedicated to the group of four heads of palace administration: quaestor (QSP), master of office’s (Mag. Off.), count of the sacred largesse (CSL) and count of the privy purse (CRP), who formed the emperor’s council which met in the consistory of the imperial palace, thus often being referred to as comites consistoriani. The work uses the alphabetical order of biograms. They contain information about: names, social and regional background, career, religion, family and connections, education and professional qualifications, and collects literature concerning them. Translated by: Jacek Wełniak and Małgorzata Stachowska-Wełniak

Wyprawa do początków chrześcijaństwa Zwiedzanie Rzymu to nie tylko podziwianie zabytków, ale także podróżowanie po historii chrześcijaństwa. Obok monumentalnych, zachwycających bazylik w mieście znajdują się obiekty, które były świadkami życia Kościoła w pierwszych wiekach naszej ery. Niektórych miejsc w ogóle zaś już nie ma. Autorzy, znawcy świata starożytnego, opisują, jak mogły one wyglądać i jakie historie się z nimi wiązały. Przeczytaj i dowiedz się ponadto: Jak rzymianie świętowali rocznice śmierci bliskich zmarłych? Co tak naprawdę wiemy o pobycie św. Piotra w Wiecznym Mieście? Z jakiego powodu chrześcijanie unikali ustalonych tekstów modlitw? Czy rzeczywiście ginęli męczeńsko w Koloseum, jak to opisano w Quo vadis? W przewodniku znajdziesz: kody QR ułatwiające zlokalizowanie opisanych miejsc, piękne fotografie pozwalające rozpoznać poszczególne budynki, mapę kościołów, w których spotykali się pierwsi chrześcijanie.

Synoptyczne wydanie polsko-łacińskie dzieł wszystkich Horacego w przejrzanym ponownie przekładzie prof. Andrzeja Lama, z kroniką życia i twórczości poety oraz obszernymi komentarzami. Wydanie ukazuje się w roku 90-lecia znanego literaturoznawcy i tłumacza.

Wojownicy imperium w szeregach armii słynęli z żelaznej dyscypliny, ale byli też indywidualistami – wspaniałymi wojownikami, którzy zdobywali sławę w pojedynkach. Kierowało nimi pragnienie stania się bohaterem. Publicznie chwalili się bliznami po ranach odniesionych w walce. Ci sami ludzie wojny czytali z zapałem dzieła filozofów, spisywali wojenne dzieje i recytowali poezję. Autor przedstawia tych nie znających litości dla wroga bohaterów, którzy przyłączyli rozległe tereny do Imperium Rzymskiego. Szukając odpowiedzi na pytanie, dlaczego z takim oddaniem walczyli i ginęli ku chwale Rzymu, wyjaśnia motywy, wierzenia i przesądy, które nimi kierowały. Prezentuje też wnikliwe analizy strategii i kampanii, dowodzi, jak ważną rolę w ówczesnej bitwie odgrywał pojedynek, a przede wszystkim kreśli ekscytujący portret rzymskiego wojownika, który głęboko wierzył, iż jest potomkiem Marsa, boga wojny. Ross Cowan, brytyjski historyk specjalizujący się w militarnej historii starożytnego Rzymu. Jest autorem książek o cesarskich legionach i rzymskiej taktyce bitewnej, a także artykułów o różnych aspektach wojny w świecie antycznym.

Liutprand z Cremony (ok. 920, Pawia - ok. 970, Konstantynopol), dyplomata i historyk. Przebywał na dworze Hugona z Prowansji, a jego następca Berengar II wysłał go jako ambasadora do Konstantynopola. Liutprand popadł jednak w konflikt z Berengarem i musiał szukać schronienia na dworze Ottona I. Przez Ottona został mianowany biskupem Cremony i uzyskał znaczący wpływ na politykę Niemiec względem Italii i Państwa Kościelnego. W roku 968 został wysłany ponownie do Konstantynopola, tym razem z misją przygotowania małżeństwa syna Ottona z córką cesarza bizantyjskiego Romana II. Napisał również historię Europy obejmującą okres od 888 do 962. Ponadto w Relatio de legatione Constantinopolitana zawarł swoje wspomnienia z misji na dworze bizantyjskim z roku 958.

"Książka Bizancjum Tryumfujące szczegółowo opisuje wojny bizantyńskich cesarzy: Nikefora II Fokasa, jego siostrzeńca i zabójcy Jana Tzimiskesa oraz Bazylego II. Wyjaśnia przebieg kampanii wojennych, bitew i dramat gorzkich zmagań, przedstawiając nową energię państwa oraz udoskonalone metody walki, rozwijające się pod koniec X w. Wymienieni cesarze prowadzili wojny na wszystkich frontach, tocząc bój o przetrwanie i hegemonię przeciw najróżniejszym wrogom: kalifatom arabskim, Bułgarom (Bazyli II został przez późniejszych autorów nazwany „Bułgarobójcą”) i Świętemu Cesarstwu Rzymskiemu, nie wspominając już o konieczności tłumienia wojen domowych i buntów wewnątrz państwa. Staranne badania Juliana Romane’a, opierające się przede wszystkim na informacjach zawartych w bizantyńskich podręcznikach wojskowych, pozwalają mu stworzyć wciągającą opowieść, podbudowaną świetnym zrozumieniem bizantyńskiej taktyki, organizacji, szkolenia i doktryny wojennej. Choć niewątpliwie jest to książka poświęcona przede wszystkim historii wojskowości, Czytelnik śledzący dzieje bizantyńskich cesarzy znajdzie tu również sporą dawkę dworskich intryg, przekazów o zabójstwach oraz politycznych oszustwach. Julian Patrick Romane uzyskał Bachelor’s degree (odpowiednik tytułu licencjata) w Beloit College Wisconsin, zaś tytuł magistra na Uniwersytecie w Colorado. Historia Bizancjum, a szczególnie jej aspekt militarny to jego pasja od pół wieku. Opublikował liczne artykuły w czasopismach, jest również wydawcą i tłumaczem kilku książek o tematyce historycznej i politycznej. Mieszka w Illinois, w Stanach Zjednoczonych."

W publikacji omówiono następujące zagadnienia: rzymska armia przed reformami Gajusza Mariusza; reformy Gajusza Mariusza; armie Cezara i Pompejusza; system militarny Oktawiana Augusta; legiony rzymskie po panowaniu Oktawiana; dyslokacja legionów w latach 14-180; pochodzenie rekrutów; legionowi i oficerowie; warunki służby; uzbrojenie; szyk w marszu i bitwie.

SPIS TREŚCI 1. Zagadnienia wstępne 1.1. Wprowadzenie (Sylwester Czopek, Oleg Osaulczuk) 1.2. Historia odkryć i badań archeologicznych w dorzeczu Wiszni (Katarzyna Trybała-Zawiślak, Natalia Wojceszczuk, Dmytro Pawliw, Wołodymyr Petehyrycz) 1.3. Charakterystyka bazy źródłowej (Sylwester Czopek, Natalia Wojceszczuk) 1.4. Stan badań nad przemianami kulturowo-osadniczymi w epoce brązu i we wczesnej epoce żelaza w dorzeczu Wiszni (Sylwester Czopek) 2. Warunki naturalne jako czynnik determinu­jący osadnictwo prahistoryczne i wczesnośre­dniowieczne 2.1. Charakterystyka geomorfologiczna i pokry­wa glebowa dorzecza Wiszni (Piotr Gębica, Andrij Jacyszyn) 2.2. Młodoholoceńska transformacja roślinności dorzecza Wiszni i Sanu w świetle danych palinologicznych (Agnieszka Wacnik) 2.3. Miejsce regionu dorzecza Wiszni w kra­jobrazie naturalnym Europy Środkowo- -Wschodniej (Piotr Gębica, Agnieszka Wac­nik, Andrij Jacyszyn) 3. Osadnictwo prahistoryczne w dorzeczu Wisz­ni w epoce kamienia 3.1. Starsza i środkowa epoka kamienia w do­rzeczu rzeki Wiszni (Dariusz Bobak, Marta Połtowicz-Bobak) 3.2. Młodsza epoka kamienia w dorzeczu Wisz­ni (Wojciech Pasterkiewicz) 4. Osadnictwo epoki brązu i wczesnej epoki że­laza w dorzeczu Wiszni 4.1. Uwagi o chronologii i podziałach kulturo­wych (Sylwester Czopek) 4.2. Wczesna epoka brązu (Sylwester Czopek) 4.3. Starsza epoka brązu (Katarzyna Trybała-Zawiślak) 4.4. Środkowa, młodsza i późna epoka brązu (Sylwester Czopek) 4.5. Podsumowanie (Sylwester Czopek) 5. Zmienność kulturowa w epoce brązu i we wcze­snej epoce żelaza w dorzeczu Wiszni na tle przemian kulturowych w Europie Środkowo- Wschodniej (Sylwester Czopek) 6. Osadnictwo w dorzeczu Wiszni u schyłku starożytności i we wczesnym średniowieczu (Natalia Wojceszczuk) 6.1. Okres przedrzymski i rzymski 6.2. Wczesne i późne średniowiecze oraz okres nowożytny 7. Dorzecze Wiszni i jego znaczenie dla osadnic­twa prahistorycznego i kontaktów interkulturowych (Sylwester Czopek) 8. Uwagi końcowe 9. Katalog stanowisk (Sylwester Czopek, Katarzyna Trybala-Zawiślak, Dariusz Bobak, Natalia Wojceszczuk, Oleg Osaulczuk) 9.1. Uwagi wstępne 9.2. Katalog stanowisk badanych wykopaliskowo 9.2.1. Stanowiska badane wykopaliskowo przed 2014 rokiem 9.2.2. Stanowiska badane w latach 2014-2016 w ramach grantu NCN 9.3. Tabelaryczne zestawienie stanowisk archeo­logicznych zewidencjonowanych w dorze­czu Wiszni 10. Wykaz cytowanej literatury 11. Cultural and settlement changes in the Wisznia river basin in the Bronze Age and the early Iron Age in the context of transformations of prehistorie and early medieval ecumene – Summary 12. Wykaz autorów Płyta: Katalog materiałów ceramicznych ze stano­wisk wymienionych w rozdziale 9.2.2 (Kata­rzyna Trybala-Zawiślak)

Zaciągani z różnych bitnych plemion zamieszkujących prowincje na pograniczach imperium, żołnierze auxilia nie byli zwykle obywatelami rzymskimi. Konnica auxilia zapewniała potężne siły uderzeniowe: zorganizowane, zdyscyplinowane i dobrze wyszkolone, które dobrze spisywały się prowadząc działania harcownicze oraz uderzeniowe. Niniejsza praca przedstawia wiele ról wypełnianych przez rzymskiego konnego z jednostek auxilia, w tym rekonesans, komunikację oraz zadania policyjne, jak również jego czysto bojowe przeznaczenie. Omówiono także motywy stojące za zaciągnięciem się, warunki służby i doświadczenie samej bitwy, a w tym wszystkim pomogły liczne ilustracje i kolorowe plansze.

"Prowadzona w latach 114-117 wojna Rzymu z Partami stanowiła, jeśli spojrzeć na nią przez pryzmat zaangażowanych środków i ambicji, jedno z największych przedsięwzięć polityczno-militarnych w historii Imperium Romanum. W dziejach tych niewiele było też przełomów porównywalnych z tym, który dokonał się po 117 roku w zakresie rzymskiej wielkiej strategii i ideologii imperialnej. Jednak czy oba te zagadnienia łączą się ze sobą? Niniejsza praca ma na celu określenie zależności między prowadzoną przez Trajana wojną na Wschodzie a rzymskim ekspansjonizmem w okresie pryncypatu. Z jednej strony oznacza to poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, czy podjęta w 114 roku próba rozszerzania wschodnich granic Imperium wyrastała z zasad rzymskiej ideologii imperialnej i wielkiej strategii – gdyż to one najpełniej wyrażały ów ekspansjonizm – czy też w jakimś aspekcie wykraczała poza nie. Z drugiej strony, autor starał się określić wpływ wojny partyjskiej na stosunek Rzymian do ekspansji, w szczególności zaś na ich rezygnację z doktryny nieograniczonych podbojów. Mateusz Byra (ur. 1975), doktor nauk humanistycznych, absolwent Instytutu Historii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Jego zainteresowania badawcze dotyczą przede wszystkim militarnych dziejów wczesnego Cesarstwa Rzymskiego. Autor kilkunastu prac naukowych i popularnonaukowych, m.in. monografii „Wojna o tron cezarów (68-70 r. n.e.)”, opublikowanej przez Wydawnictwo Napoleon V w 2014 roku. "

Bohaterami prezentowanej książki są Waregowie i Frankowie służący w armii bizan¬tyńskiej w XI w. Autor wszechstronnie przedstawia powody, dla których przybywali oni do Bizancjum, śledzi ich udział w jego zmaganiach z wrogami zewnętrznymi, jak i ukazuje ich znaczenie w życiu wewnętrznym cesarstwa. Barwnie kreśli losy poszczególnych najemników, jak np. Haralda Hardrady, późniejszego króla Norwegii czy Hervé Frankopula. Na podstawie gruntownej analizy źródeł przedstawia stosunek Bizantyńczyków do Waregów i Franków, a także ich wzajemne stosunki. Czytelnik znajdzie w książce sporo informacji nie tylko na temat tytułowych bohaterów, ale również samego Bizancjum w XI w., jego armii czy systemu monetarnego. Książka powstała na podstawie rozprawy doktorskiej, przygotowywanej pod kierunkiem dr hab. Teresy Wolińskiej, prof. UŁ w Katedrze Historii Bizancjum UŁ i obronionej w 2013 r. „Podkreślić należy (...) znaczenie publikacji dla lepszego zrozumienia dziejów Bizancjum i jego relacji ze światem Zachodu oraz Północy. Praca z pewnością znajdzie znaczące miejsce w polskojęzycznej literaturze przedmiotu”. dr hab. Jacek Bonarek Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, Filia w Piotrkowie Trybunalskim

Historia Kościoła Teodoreta z Cyru opisuje lata 323-428, obejmujące okres walk z ariańska herezją

Kompleks Göbekli Tepe bramą do gwiazd i biblijnego miejsca stworzenia człowieka! Tajemniczy kompleks kamiennych świątyń w Göbekli Tepe w południowej Turcji stanowi jedno z największych wyzwań dla współczesnej archeologii. Zbudowany 12 000 lat temu składa się z dziwnych budowli i ustawionych w kręgi 15-tonowych T-kształtnych monolitów. ANDREW COLLINS to najwybitniejszy obok Grahama Hancocka kontrowersyjny badacz najdawniejszych dziejów ludzkości, podważający naszą wizję przeszłości. Autor tłumaczonych na ponad 20 języków bestsellerów, pisarz z listy Top 30 najpopularniejszych autorów „Timesa”. W przełomowym dziele Bogowie Edenu wysunął sensacyjną hipotezę o Starszych Bogach – prehistorycznej rasie upadłych aniołów i jej znaczeniu dla początków cywilizacji. W Pochodzeniu bogów Andrew Collins kontynuuje swoje poszukiwania w Göbekli Tepe. Przedstawia szczegółowe plany, architekturę oraz niezwykłe reliefy ludzi i zwierząt z epoki lodowcowej, odkryte w tym megalitycznym kompleksie. Udowadnia, że został wzniesiony w odpowiedzi na globalny kataklizm: biblijny potop. Wyjaśnia, że służył jako mapa świata niebios, brama do gwiazd, w tym do miejsca stworzenia pierwszego człowieka. I identyfikuje jego budowniczych jako Czuwających z K sięgi Henocha, biblijnych Nefilim i sumeryjskich bogów Anunnaki. Ujawniając fundamentalną rolę Göbekli Tepe w powstaniu współczesnej cywilizacji, dowodzi, że miejsce to było powiązane z tajemnicami, które Adam przekazał swojemu synowi Setowi, założycielowi anielskiej rasy Setytów. W poszukiwaniu legendarnej Jaskini Skarbów Adama autor odkrywa Ogród Edenu i szczątki Drzewa Życia w okolicach Göbekli Tepe...

Legendarny bestseller, który zmienił nasze spojrzenie na przeszłość ludzkości Ta książka zaszokowała świat! Naukowcy ją potępili. Czytelnicy kupili 30 milionów egzemplarzy! Technologie i religie dawnych cywilizacji zostały podarowane ludziom przez starożytnych astronautów, którzy przybyli na Ziemię w załogowych statkach kosmicznych i zostali powitani jako bogowie. ERICH VON DÄNIKEN to najsłynniejszy kontrowersyjny badacz historii ludzkości i najwybitniejszy przedstawiciel paleoastronautyki. Jest najczęściej czytanym autorem literatury faktu na świecie. Jego książki przetłumaczono na 32 języki i wydano w 70 milionach egzemplarzy.

"Gladiatorzy i polowania to szczegółowa analiza sportów rozgrywanych na arenach starożytnego Rzymu, skoncentrowana na walkach gladiatorów i polowaniach (venationes). Większość dotychczasowych publikacji na temat widowisk arenowych poświęca tym ostatnim niewiele miejsca, mimo że venationes, w których człowiek walczył na śmierć i życie z dzikimi zwierzętami (m.in. lwami, tygrysami, słoniami, nosorożcami), były niemal równie popularne jak walki gladiatorów i organizowano je dłużej. Dr Epplett dokładnie charakteryzuje oba rodzaje widowisk. Opisuje początki tych krwawych sportów w czasach republiki rzymskiej, a następnie ich rozwój w pierwszych dwóch wiekach cesarstwa, kiedy cesarze dysponowali gigantycznym budżetem na monumentalne widowiska. Autor analizuje szkolenia, sprzęt i style walki poszczególnych zawodników, a także infrastrukturę areny i logistykę towarzyszącą organizacji tych spektakli. Wiele uwagi poświęca sposobom, w jakie zdobywano niezliczone dzikie zwierzęta potrzebne do wystawiania venationes na całym obszarze cesarstwa. Dr Christopher Epplett wykłada historię starożytną na Uniwersytecie Lethbridge w kanadyjskiej prowincji Alberta. Szczególnie interesują go rzymskie widowiska na arenach, w tym polowania. Występuje jako ekspert w BBC i History Channel. "

Pierwszymi na świecie machinami wojennymi były okręty budowane dwa tysiące lat przed świtem świata klasycznego. Ich wpływu na bieg historii nie da się przecenić. Kolejne cywilizacje konstruowały różnorodne typy galer i innych okrętów wojennych, a niemal każda preferowała inny wygląd tych jednostek, inne osiągi i różne sposoby użycia. Najwcześniejszymi takimi jednostkami były statki wysyłane przez Egipcjan do krainy Punt oraz okręty wojenne, dzięki którym pokonali oni Ludy Morza w pierwszej w historii opisanej bitwie morskiej. Po upadku tych cywilizacji, Fenicjanie zaczęli budować dwurzędowce i inne jednostki, podczas gdy w Grecji okręty opisane szczegółowo w homeryckich epopejach stanowiły część tradycji budownictwa okrętowego, której kulminacją stały się triakontery i pentekontery. Okręty z tego okresu są często przedstawiane na ceramice, rzeźbionych pieczęciach i płaskorzeźbach, a także opisywane w inskrypcjach. Zagadnienia ewolucji ich konstrukcji były intensywnie studiowane przez dwa i pół tysiąclecia, czego kulminacją są współczesne dzieła rzetelnych uczonych, takich jak Morrison, Wallinga, Rodgers i Casson. Do chwili obecnej jednak brak prac obejmujących ten temat, które byłyby dostępne i łatwo osiągalne dla osób spoza środowiska akademickiego.

Lektura obowiązkowa dla każdego miłośnika historii bizantyńskiej i średniowiecznej -„Speculum” Doskonały przegląd militarnych działań Bizancjum - Richard Cornwell, deremilitari.org. Cesarstwo bizantyńskie przetrwało tysiąc lat, wykazując godną uwagi wytrwałość oraz elastyczność organizacyjną i ideologiczną. Chrześcijańskie imperium wytworzyło kulturę zdolną trwać przy pacyfistycznych ideałach, legitymizując zarazem utrzymywanie nadzwyczaj sprawnej armii. To błyskotliwe kompendium prezentuje jedną z najwszechstronniejszych i najbardziej innowacyjnych armii średniowiecza, która musiała stawić czoło m.in. germańskim i słowiańskim plemionom, Persom, Arabom, Turkom osmańskim czy krzyżowcom. Taka różnorodność wrogów wymuszała elastyczność sztuki wojennej, która rozwinęła się w niezwykły sposób. Równocześnie z opisem wojen i bitew autor analizuje taktykę i wyposażenie wojsk Bizancjum, aspekty technologiczne i strategiczne, kwestie logistyki, rolę najemników. Jak dotąd żaden autor nie pokusił się o przedstawienie przeglądu bizantyńskich wojen. Niniejsza książka, oparta na źródłach z epoki, wynikach badań naukowych i wizji lokalnej, pokazuje blaski i cienie militarnych dziejów cesarstwa, rzucając nieco więcej (i może mniej romantycznego) światła na tę niezwykle wyrafinowaną cywilizację. Tekst wzbogacają plany bitew, mapy oraz liczne ilustracje.

"Mity greckie" to zbiór opowieści powstały z myślą o przybliżeniu dzieciom świata bogów i herosów greckich. To również obowiązkowa lektura w szkole podstawowej, którą powinien znać każdy uczeń.

"Mity greckie" to zbiór opowieści powstały z myślą o przybliżeniu dzieciom świata bogów i herosów greckich. To również obowiązkowa lektura w szkole podstawowej, którą powinien znać każdy uczeń.

Niniejsza książka stanowi pierwsze w polskiej i zagranicznej literaturze naukowej kompleksowe studium, które za cel stawia sobie przedstawienie koncepcji dekadencji moralnej społeczeństwa rzymskiego późnego cesarstwa ukazanej w Res Gestae Ammiana Marcellina, jednego z najważniejszych historyków świata starożytnego, żyjącego w IV w. n.e. Ammian, opisując w swym dziele długi okres historii Rzymu, zdiagnozował jednocześnie głęboki kryzys moralności współczesnych. Książka przynosi całościowy i wielostronny ogląd koncepcji Ammiana, którą Autorka przedstawia w świetle założeń jego systemu etyczno-historiozoficznego oraz w konfrontacji z bogatym źródłowym materiałem porównawczym. Opiera się przy tym na świetnej znajomości i analizie zarówno tekstu Res Gestae, jak i obszernej literatury naukowej, a swe ustalenia cały czas odnosi do kompetentnie zarysowanego obrazu tradycji moralistycznej kilku wieków rozwoju historiografii rzymskiej. Dr Anna Mleczek jest filologiem klasycznym, wykładowcą języka łacińskiego w Jagiellońskim Centrum Językowym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracę dydaktyczną łączy z działalnością naukową, skupiając swoje zainteresowania badawcze głównie na historiografii rzymskiej okresu cesarstwa i republiki. Rezultatem pracy naukowej są artykuły opublikowane w czasopismach filologicznych, m.in. Ekskursy historyczne w dziełach Salustiusza, „Nowy Filomata” 2002, 6(3), czy The Counterfeit and Fake Emperor – Procopius in the „Res Gestae” of Ammianus Marcellinus, „Classica Cracoviensia” 2015, 18