Pancerniki Mussoliniego

Gdy w czerwcu 1940 roku Włochy pod przewodnictwem Benito Mussoliniego przystąpiły do wojny jako sojusznik III Rzeszy, Regia Marina była potęgą stanowiącą ogromne zagrożenie dla alianckich sił na Morzu Śródziemnym. Krążowniki, klasyfikowane jako ciężkie i lekkie, niszczyciele, eskortowce oraz okręty podwodne tworzyły jej główną część, lecz najbardziej widocznym wyznacznikiem jej siły tamtego okresu były okręty liniowe. Na tym polu Włosi mogli się pochwalić niezwykle ciekawymi jednostkami o znacznych wartościach bojowych i niezwykłej architekturze. Starając się realizować strategię panowania nad środkową częścią Morza Śródziemnego, Włochy przez niemal całe dwudziestolecie międzywojenne utrzymywały w linii dwa typy starych, bo zbudowanych jeszcze w okresie I wojny światowej pancerników typów Conte di Cavour i Andrea Doria. Były to niezwykłe jednostki. Mogłoby się wydawać, że po wielu latach służby nie dysponowały one większymi wartościami bojowymi, ale zmodernizowane na niespotykaną skalę stanowiły dla Aliantów duże zagrożenie, tym bardziej że już w trakcie wojny wsparły je kolejne trzy nowoczesne okręty tej klasy należące do typu Littorio, a te były prawdziwą potęgą. Książka Pancerniki Mussoliniego to pierwsze w naszym kraju tak obszerne opracowanie poświęcone okrętom tej klasy pełniącym służbę w Regia Marina. Jest to pewnego rodzaju kontynuacja Pancerników III Rzeszy (2016) i Krążowników III Rzeszy (2018). Autor w charakterystyczny dla siebie sposób opisuje dzieje włoskich pancerników, poświęcając wiele uwagi okolicznościom ich powstania i historii służby oraz nie stroniąc od polityki, która miała duży wpływ na losy tych jednostek. Do zilustrowania narracji wykorzystano liczne fotografie znakomitej jakości, pochodzące w głównej mierze z prywatnych zbiorów osób wspierających autora, a także rysunki przedstawiające sylwetki opisywanych okrętów.