Eksterminacja polskiego duchowieństwa w niemieckich obozach koncentracyjnych Dachau i Mauthausen-Gusen 1939–1945

Przez długie lata prawda o martyrologii duchowieństwa polskiego w czasie drugiej wojny światowej była umyślnie przemilczana na podobieństwo prawdy o ofiarach Katynia. Druga wojna światowa pozostawiła po sobie dwie nazwy-symbole: na wschodzie Katyń, na zachodzie Dachau przypomniał w 1999 r. abp Kazimierz Majdański, były więzień KL Dachau.

Od momentu napaści Niemiec na Polskę jednym z ideowych celów agresora stało się zniszczenie polskiej inteligencji, w tym organizacji kościelnych oraz życia religijnego. W ten sposób realizowano program wyniszczenia narodu polskiego. Polityka okupanta w stosunku do Kościoła rzymskokatolickiego uderzała zarówno w samą organizację kościelną, jak i w duchowieństwo, co godziło jednocześnie w jeden z najmocniejszych filarów polskości. Akcja ta miała na celu masową eliminację duchownych, tak aby Kościół polski przestał istnieć.

Prezentowana publikacja jest poświęcona martyrologii polskiego duchowieństwa w niemieckich nazistowskich obozach koncentracyjnych Dachau i Mauthausen-Gusen w czasie II wojny światowej i stanowi pokłosie dwóch konferencji zorganizowanych przez Archiwum IPN.