Polska i Litwa wobec husyckich Czech w latach 1420

Zasadnicza część pracy, określona jej tytułem, chronologicznie obejmuje lata 1420-1433. A więc okres od początku nawiązania kontaktów z husytami aż po wspólną wyprawę prowadzoną przez wojska polskie wraz z oddziałami Jana apka ze Sn przeciw zakonowi krzyżackiemu. Staram się w niej odpowiedzieć na pytanie o to, w jaki sposób Polska i Litwa zareagowały na propozycje husyckie, jakimi kierowały się motywami i czy prowadziły wówczas wspólną politykę. Interesuje mnie przy tym w sposób zasadniczy kwestia wpływu polityki dynastycznej prowadzonej przez Jagiełłę i Witolda na ich stosunek do ewentualności opanowania tronu czeskiego. A także odpowiedź na pytanieo to, czy Jagiełło zmienił swe poglądy w sprawie husyckiej w czasie wielkoksiążęcych rządów Świdrygiełły. Dużą wagę przywiązuję również do określenia dążeń i ich motywacji, jakimi kierowali się sami husyci. Poza zakresem chronologicznym wyznaczonym tytułem pracy pozostają nie mniej ważne rozważania poświęcone próbie określenia wzajemnych stosunków łączących Jagiełłę i Witolda przed złożeniem im propozycji przez husytów.