Wprowadzenie do analizy polityki zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej

W aneksie Kalendarium 1989–2014 opracowane przez Ryszarda Stemplowskiego i Rafała Tarnogórskiego Czytelnik tej książki może wiedzieć o polityce więcej, niż mu się wydaje, ale najpełniej rozumie ją zwykle analityk. Większość ludzi nie uważa się oczywiście za analityków, większość formalnie nimi nie jest, ale niejedna osoba mogłaby politykę zagraniczną pojąć dużo lepiej, gdyby ją umiała analizować choć trochę sprawniej, niż to zwykle czyni. Tymczasem nawet bardzo politycznie świadomy obywatel nie wykorzystuje w pełni swoich możliwości intelektualnych, nawet wówczas, kiedy sam jest politykiem. Analityk polityki zagranicznej z kolei nie powinien być w pełni zadowolony głównie z powodu zawodności narzędzi analitycznych, jakimi dysponuje. Nie jest ich przecież całkowicie pewny nawet pracownik nauki profesjonalnie zajmujący się metodologią. Nad rozwinięciem swego warsztatu analitycznego może więc pracować każdy. (ze Wstępu) To już trzecie, poprawione i znacząco uzupełnione, wydanie książki Stemplowskiego, będące autorską analizą prowadzenia polityki zagranicznej pod rządami Konstytucji RP z 1997 r. Autor prowadzi swoją analizę „na kilku płaszczyznach: teorii polityki zagranicznej, ustroju państwowego, kultury politycznej oraz prawa międzynarodowego i pozycji państw w światowym systemie” (A.D. Rotfeld). Ważnym elementem książki jest przygotowane wspólnie z Rafałem Tarnogórskim obszerne kalendarium polskiej polityki zagranicznej w latach 1989–2014. Ryszard Stemplowski, profesor nauk humanistycznych, prawnik i historyk, szef Kancelarii Sejmu (1990–1993), ambasador w Londynie (1994–1999), pierwszy dyrektor nowego PISM (1999–2004), profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego (2005–2010) i Akademii Ignatianum (od 2010), członek Akademii Europejskiej. CV i bibliografia – zob. www.stemplowski.pl. Rafał Tarnogórski, prawnik, specjalista w zakresie prawa międzynarodowego publicznego, analityk w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych (2000–2013), sekretarz redakcji „Polskiego Przeglądu Dyplomatycznego” (PISM) (2005–2013), współpracownik Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia (od 2013).