Tom poświęcony został osobie Profesora Ryszarda Schramma. Profesor był człowiekiem renesansu, aktywnym w wielu dziedzinach - nauce, taternictwie, alpinizmie, polarnictwie, miał niezwykle bogaty życiorys, pozostawił imponujący dorobek: publikacje naukowe i pozawodowe związane z jego pasjami, fotografie i niezwykle cenne opracowania kartograficzne.

Jest to pierwsza tak obszerna diagnoza stanu i rysujących się tendencji w zarządzaniu miejskimi obszarami funkcjonalnymi. Autorka, konstruując własne podejście badawcze, przedstawiła złożoność kwestii współpracy samorządów lokalnych w obszarach zurbanizowanych. Należy podkreślić ambitne, multidyscyplinarne podejście do problematyki, ale także rozległy zakres przestrzenny pracy, obejmujący obszary funkcjonalne wszystkich miast wojewódzkich. Publikacja uwzględnia najnowsze zmiany prawne oraz zjawiska i procesy obejmujące kilka ostatnich lat, w tym wybory samorządowe i zmiany kadencyjne. Dzięki podjętym pogłębionym badaniom ankietowym rzuca zdecydowanie więcej światła na uwarunkowania współpracy oraz jej mechanizmy związane z procesem podejmowania decyzji, a także zintegrowanym działaniem lokalnych liderów politycznych (prezydentów, burmistrzów i wójtów). Monografia stanowi rzetelne opracowanie naukowe, odnosi się do kluczowych, szczególnie z punktu widzenia działalności jednostek samorządu, problemów zarządzania terytorialnego w skali ponadgminnej, co istotne, w sposób kompleksowy i aktualny. Opis i ocena stanu zarządzania miejskimi obszarami funkcjonalnymi będzie ważnym punktem odniesienia, zarówno dla traktujących te obszary jako regiony badania, jak i regiony działania. Wiele trafnych wniosków świadczy o własnej inwencji, dogłębnym rozeznaniu problematyki badawczej, jak też umiejętności formułowania przez autorkę, nierzadko śmiałych, tez. W warstwie poznawczej monografia wnosi nowe wątki do dyskusji naukowej o funkcjonowaniu i instytucjonalizacji miejskich obszarów funkcjonalnych jako podmiotów prowadzenia polityki rozwoju, zarządzania, do tej pory nieobjętej tak szczegółowymi badaniami. Z recenzji prof. dr. hab. Tomasza Kaczmarka

Książka zawiera całość korespondencji Jerzego Giedroycia (1906-2000) z Bohdanem Osadczukiem (1920-2011), opracowaną przez Bogumiłę Berdychowską i Marka Żebrowskiego. Pisane przez pół wieku listy są niewyczerpanym źródłem wiedzy o stosunkach polsko – ukraińskich w XX wieku i dziejach Instytutu Literackiego w Paryżu.

Odkłamać Żarnowiec to historia budowy i likwidacji pierwszej w kraju elektrowni jądrowej, mającej cywilizacyjnie pchnąć naprzód całą polską energetykę. Projekt dawał nadzieję na zerwanie z monopolem surowcowym węgla oraz odejście od szkodliwego ekologicznie procesu spalania, zaś skutki jego zaniechania są nadto widoczne – zarówno po stronie coraz poważniejszych wydatków na wszelkie projekty związane z poprawą powietrza, jak i coraz wyraźniejszej perspektywy niedoboru energii. W tym sensie zarówno rozwój gospodarczy, jak i zapotrzebowanie na prąd do obsługi urządzeń użytkowników indywidualnych – zatem kluczowe kwestie o charakterze cywilizacyjnym – obciążone są błędem zaniechań oraz świadomych działań w interesie obecnych monopolistów. Aby móc rzetelnie dyskutować o polskim atomie, konieczne jest odkłamanie historii jego prekursora w Żarnowcu.

"Historia jest źródłem sygnałów ostrzegawczych. Trzeba jednak nauczyć się je odczytywać i odróżniać to, co jest ledwie tymczasowe od tego, co trwa przez wieki. Nie można przeprowadzać reform systemowych sprzyjających sprawności tych systemów bez wiedzy o tym, że instytucje tworzą strukturę o zróżnicowanym horyzoncie działania, a ich modernizacja jest możliwa, lecz działanie zadekretowanych reformami nowych instytucji jest warunkowane, m.in. przywiązaniem reguł myślenia i działania do szlaku dziejowego. Bez rzetelnej wiedzy historycznej, recepty uczonych łatwo stają się życzeniami, a reformy odwołujące się do nich rozczarowują wcześniej czy później." Ze wstępu Autora "Prace profesora Michała G. Woźniaka zawsze wnoszą coś nowego do naszej ekonomicznej wiedzy. Nie inaczej jest i tym razem. To ambitne dzieło opisuje i objaśnia burzliwy przebieg procesów gospodarczych w Polsce w latach 1918-2018. Łatwiej pisać o pierwszych dekadach minionego stulecia, dzieli nas od nich bowiem znaczny już dystans historyczny, niż o dekadach ostatnich, których byliśmy świadkami i uczestnikami. Autor wszak trafnie pokazuje, jakich ogniw nie starczało, aby był to proces zintegrowanego rozwoju, która to wciąż tylko idea i teoretyczna koncepcja nie tylko jemu jest bliska." Prof. Grzegorz W. Kołodko, - Akademia Leona Koźmińskiego, czterokrotnie wicepremier i minister finansów RP w latach 1994-1997 i 2002-2003 "W związku z rocznicą 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości autor postanowił sięgnąć do historii, by pokazać, że można w niej znaleźć nauki i inspiracje, które mogą nam się przydać w dzisiejszej rzeczywistości. Stwierdza, słusznie, że powinniśmy zastosować holistyczne podejście, które pozwoli analizować sprzężenia sfery ekonomii z innymi obszarami „bycia i działania ludzkiego”. (…) Książka stanowi historyczny przegląd realizowanych w Polsce polityk gospodarczych. Zawiera wiele bardzo trafnych spostrzeżeń, które pozwalają lepiej rozumieć dzisiejszą gospodarczą rzeczywistość. Publikacja jest ważnym głosem w trwającej w Polsce dyskusji, jaki nadać kierunek rozwojowy gospodarce i jak tego dokonać, aby realizowana polityka prowadziła do rozwoju zintegrowanego, gospodarki innowacyjnej i zmodernizowanego kapitału ludzkiego. Książka powinna zainteresować ekonomistów i socjologów – oraz, a może przede wszystkim, polityków." Prof. dr hab. Jerzy Żyżyński - ekonomista związany z Uniwersytetem Warszawskim, członek Rady Polityki Pieniężnej, były członek Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN

Książka ta została napisana z okazji 100 rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę. Przedstawiłem w niej wybrane wątki dziejów Torunia i jego prezydentów od 1920 roku, tj. od ponownego przejęcia polskiej władzy w mieście, utraconej w wyniku drugiego rozbioru Polski w 1793 roku. W publikacji skupiłem się przede wszystkim na rozwoju miasta w czasach, w których wymienieni w niej prezydenci pełnili tę najważniejszą funkcję. Pominąłem lub prawie prawie pominąłem sytuację polityczną (wyjątek stanowi test drugi, który dotyczy II wojny światowej, i test trzeci w którym przedstawiłem dzieje miasta w okresie tzw. Polski Ludowej) i działalność partyjną prezydentów (jeżeli taka wystąpiła) przede wszystkim ze względu na to, że mają oni łączyć a nie dzielić, służyć miastu i jego mieszkańcom, być gospodarzami grodu, a nie politykierami.

Kolejny, szesnasty, tom serii „Bibliotekarze Polscy we Wspomnieniach Współczesnych” zatytułowany Zostawili swój ślad… Bibliotekarze zmarli w latach 2011-2018 obejmuje biogramy dziewiętnastu osób zasłużonych w skali kraju lub regionu. Byli to bibliotekarze, którzy w trudnych warunkach starali się, w miarę swoich możliwości, zdobyć odpowiednie kwalifikacje, aby modernizować swoje miejsca pracy, a w przypadku dyrektorów i wicedyrektorów, całe biblioteki. Korzystając z zasadniczych zmian społeczno-politycznych, przeprowadzali biblioteki przez komplikowany okres transformacji ustrojowej. Publikację dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury

Czemu od kilku lat każda szkoła, szpital, urząd są skrupulatnie ostemplowane krzyżami? Co robi ksiądz w radzie pedagogicznej? Czemu biskup żyjący w celibacie opiniuje edukację seksualną? Dlaczego molestator w sutannie nie trafia do więzienia? Polska to kraj, w którym Kościół ma szczególną pozycję. Sprawuje rząd dusz nad malejącą częścią społeczeństwa i większością politycznych elit. Jego majątek rośnie. Sprzyja mu dziś populistyczny rząd. Miał swoje zasługi w czasie „Solidarności”, za które do dziś jakby więcej mu wolno. I bez pardonu co rusz wchodzi Polkom i Polakom do domów, do łóżek, do głów. Toczy krucjatę – i tak jak przy poprzednich, nie zważa na ofiary. Dlatego w Polsce rośnie opór. Toczy się bitwa o świeckie państwo, poszanowanie konstytucji, wolność światopoglądową szkoły, pociągnięcie przestępców w sutannach do odpowiedzialności za molestowanie dzieci. O to, by wiara i religijne przekonania zostały oddelegowane tam, gdzie ich miejsce: do sfery prywatnej, a wyznawcami wiary byli tylko ci, którzy tego chcą, a nie państwo. Agata Diduszko-Zyglewska od lat walczy o wolną od kościelnego przymusu Polskę. Piórem i czynem. I przekonuje, żebyśmy do niej dołączyli – dla naszego wspólnego dobra.

Między rokiem 1986 a 1995, w czasie, gdy w Polsce dokonywała się transformacja ustrojowa, rodzili się ludzie. To my – pierwsze pokolenie, które nie zna czasów PRL-u. Słabo pamiętamy też przemiany gospodarcze z lat 90. A członkostwo Polski w Unii Europejskiej, otwarte granice i dostęp do Internetu to dla nas coś oczywistego. Mamy kilka lat doświadczeń na rynku pracy, próbę wynajęcia lub kupna mieszkania i pierwsze zapłacone składki na emeryturę. Niektórzy z nas właśnie zakładają rodziny. I wiemy już, jakie są owoce polskiej transformacji, choć ani nie przeżyliśmy świadomie jej przebiegu, ani nie za bardzo interesuje nas to, co było wcześniej. Ale to, co zastaliśmy, wchodząc w dorosłe życie, odbiega często od tego, czego oczekiwaliśmy. Ta książka oddaje głos naszemu pokoleniu. Pokoleniu ‘89, które do tej pory było anonimowe, ale teraz zaczyna coraz głośniej mówić o tym, co trzeba w Polsce zmienić.

Książka jest trzecim tomem szerszej publikacji poświęconej doktorom honoris causa UAM. Z rozproszonych materiałów źródłowych starano się wiernie odtworzyć jeden z ważnych, ale też i szczególnych fragmentów historii uczelni. W okresie 1980-2000 zaszczytny tytuł doktora honoris causa otrzymało czterdziestu siedmiu ludzi nauki i kultury z Polski i zagranicy. W publikacji zaprezentowano ich sylwetki w układzie chronologicznym. W każdym przypadku odtworzono kalendarium procesu przyznawania tytułu (wniosek Rady Wydziału, uchwałę Senatu, uroczystość wręczenia dyplomu). Swoją wartość zachowują teksty przemówień przedstawicieli władz Uniwersytetu, promotorów, bądź samych doktorów honorowych wygłoszonych przy okazji promocji. Całość uzupełniają zdjęcia archiwalne oraz reprodukcje własnoręcznych podpisów uhonorowanych osób.

„A miało cię nie być” albo 100 lat wrocławsko-wołyńskiego love story czyli moja prawdziwa w 99% rodzinna historia szpiega-dyrygenta, trenera Gwardii Wrocław, mnóstwa fajnych babeczek, kilku Andrzejów i jedynego Jędrka. Przyszywana Ciocia, Anna Rożnowska, była pierwszym czytelnikiem fragmentów mojej książki. Przypadek sprawił, że kuzynka Cioci Ani, p. Krystyna Rożnowska, dziennikarka i znana pisarka, zapoznała się z moimi notatkami. Poświęciła temu całą noc i przeczytała je z zapartym tchem, dzieląc się taką refleksją: „Rzecz jest niezwykle interesująca i warta opowiedzenia. Ciekawe historyjki, bardzo ładny język i wzruszające, ciepłe wspomnienia o rodzinie. Anegdoty rodzinne napisane z taktem i pazurem. Autorka idealizuje dom i rodzinę, ale ma do tego prawo. Maluje obrazami, opowieściami i fotografiami. Pozwala ocenić czytelnikowi to, o czym pisze. Ma to wielką wartość. Świetna część historyczna, w której została pokazana historia dwóch rodzin ze wschodu i zachodu w dowcipny, dojrzały, a zarazem zwięzły sposób. Całość pokazana z wielką miłością. Tekst charakteryzują plastyczne sformułowania. Pisząca ma talent”. Małgorzata Tokarz, z domu Stachelska – urodzona 18 czerwca 1957 r., oczywiście we Wrocławiu, pedagog z 30-letnim stażem. Mama dwójki wspaniałych dzieci: Kuby i Urszulki. Babcia 15-letniego Kacpra, 12-letniej Nikoli, 4-letniej Zuzi i 5-miesięcznej Mai. Strażniczka i kronikarka dziejów swojej rodziny.

Jan Olszewski (1930-2019) chciał zostać kolejarzem, ale historia zdecydowała inaczej. W czasie okupacji służył w Szarych Szeregach. Pod rządami komunistów był jednym z niewielu obrońców w procesach politycznych. W 1991 r. objął tekę premiera pierwszego po wojnie polskiego rządu powołanego przez sejm pochodzący z wolnych wyborów. Podsumowując swoje długie i ciekawe życie, postanowił utrwalić ważne wydarzenia i towarzyszące im emocje. Dlatego w latach 2011-2019 opowiadał dr Justynie Błażejowskiej o tym, czego był czynnym uczestnikiem lub uważnym obserwatorem. Złożona z 29 obszernych wspomnień książka „Dzień dobry, Panie Premierze” to fascynująca opowieść o najdramatyczniejszych momentach z ostatnich 120 lat dziejów Polski. To także ciekawa saga rodzinna a przede wszystkim – świadectwo życia jednego z najwybitniejszych polskich polityków XX wieku. Książka ukazuje nieprzeciętną osobowość, intelekt i poczucie humoru bohatera, jego mocne przywiązanie do swych racji i umiejętność podejmowania decyzji również w skrajnie niekorzystnych sytuacjach. To barwny portret mężczyzny silnego, mądrego i bezkompromisowego wobec zła. Jednego z tych, którzy dotrzymali zobowiązania, by zawsze służyć Bogu i Ojczyźnie, nawet w najcięższych dla Polski czasach z pełną determinacją działając z myślą o Niepodległości. Do końca nie okazywał słabości, powtarzając przed śmiercią: „Ja nie mam w obowiązku poddać się”.

Nieautoryzowana biografia Zbigniewa Ziobry. Kulisy wielkiej kariery jednego z najbardziej kontrowersyjnych polskich polityków. UWAGA! Nie sugerować się ceną.

Rynek detalicznych usług finansowych w Polsce rozwija się bardzo dynamicznie i choć tradycyjnie dominują na nim banki uniwersalne, coraz większą rolę odgrywają instytucje niebankowe - fundusze inwestycyjne i emerytalne, zakłady ubezpieczeń, instytucje pożyczkowe, pośrednicy kredytowi i doradcy finansowi. Monografia podejmuje ważny i aktualny temat rynku detalicznych usług finansowych od strony instytucjonalnej z naciskiem na wskazanie ewolucji regulacji prawnych poszczególnych segmentów tego rynku, danych rynkowych prezentujących skalę działania poszczególnych instytucji oraz temat rosnącej ochrony konsumenta korzystającego z usług poszczególnych instytucji finansowych z uwzględnieniem europeizacji prawa ochrony konsumenta. Monografia jest adresowana do naukowców, studentów i doktorantów, ale także praktyków - pracowników instytucji finansowych: bankowych, pozabankowych i parabankowych. Jest źródłem wiedzy o rynku detalicznych usług finansowych w Polsce - instytucjach finansowych i oferowanych przez nie usługach, a także ich klientach - oraz perspektywach rozwoju tego rynku z uwzględnieniem kontekstu europejskiego. Rynek detalicznych usług finansowych w Polsce od wielu lat odgrywa znaczącą rolę, zaś problematyka w recenzowanej monografii jest istotna i warta opracowania zarówno w pozycjach książkowych, jak i artykułach naukowych. Omawiany rynek rozwija się bardzo dynamicznie i następują na nim istotne zmiany instytucjonalne, a także zmiany w zakresie potrzeb i oczekiwań klientów. Istotą rzeczy jest także siła i liczba instytucji zajmujących się klientami detalicznymi oraz ich rosnąca pozycja w systemie finansowym. Monografia Iwony Doroty Czechowskiej i Krzysztofa Waliszewskiego posiada wiele wartościowych treści, a przez to stanowi wartościowe opracowanie. Z recenzji Prof. US dr hab. Beaty Świeckiej

ALERGIA NA ABSURD Zebrane tu teksty są efektem moich spontanicznych reakcji na absurdy otaczającej nas rzeczywistości. Absurdy gospodarcze, społeczne, polityczne, a nawet sportowe. Nie ma tu jakiejś wyrafinowanej ideologii. Absurd nie ma barw partyjnych ani aksjologicznej proweniencji. Głupota jest transcendentna, wymykająca się zwykłemu ludzkiemu poznaniu. Świat zwierząt jest logiczny i uporządkowany. Świat homo sapiens jest wewnętrznie sprzeczny i zwariowany, często wręcz debilny. Dlaczego rządzą nami także idioci i nieudacznicy, których sami wybraliśmy? Dlaczego grożą mi 3 lata więzienia za próbę wyrzucenia z własnego mieszkania kobiety, której wygasła umowa najmu, a i tak nie płaciła? Dlaczego od kilkudziesięciu lat kolejne rządy mówią o elektrowni jądrowej, zamiast ją zbudować? Dlaczego 500 plus dostają rodzice multimilionerzy? Dlaczego zakazuje się handlu w niedzielę, skoro ktoś chce sprzedawać, a ktoś kupować? W swoich felietonach nie staram się znaleźć odpowiedzi na te pytania. Nie wyleczę rzeczywistości z chronicznej choroby absurdu. Mogę tylko diagnozować problemy, cynicznie zwalczając głupotę. Czy ograniczę jej rozmiary? Nie. Bo nie ma w Polsce mody na liberalne, zdroworozsądkowe myślenie. Poklask zdobywają za to socjalne fanaberie realizowane za kasę, którą Polacy wypłacają sami sobie w postaci kolejnych projektów typu „plus”. Życzę miłej lektury, a zwłaszcza wyciągnięcia wniosków. Jerzy Wysocki

This monograph is the first book in English devoted to legal aspects of the organisation and work of agricultural cooperatives in Poland. The author rightly points to the rich history of the agricultural cooperative movement in Poland, referring, among other things, to the activities of Stanisław Staszic at the beginning of the 19th century and the Act of 29th October 1920 on cooperatives. The concept, activity, types of agricultural cooperatives, legal principles of their establishment (founders, statutes, contributions and shares, bodies, registration) and functioning (assets, financial matters, contracting agreements, mergers, vetting) are presented. The deliberations focus primarily on agricultural production cooperatives, cooperative groups of agricultural producers, dairy cooperatives and farmers' cooperatives (the latter have been introduced by the Act of 4th October 2018) and have allowed the author to draw many interesting conclusions, including de lege ferenda.

Książka Bartłomieja Biskupa wpisuje się w katalog publikacji niezbędnych do analiz komunikowania politycznego. Pogłębione badania odnoszą się do pozycji i roli rzeczników prasowych rządów w Polsce po 1989 roku. Zastosowane metody i podejścia badawcze dają możliwość przyjrzenia się aktywności komunikacyjnej rzeczników a pogłębione wywiady, których udzielili Autorowi są gwarantem autentyczności i realizmu praktykowania komunikacji politycznej. Zaproponowane przez dr Biskupa usystematyzowanie owej kwestii zaowocowało skonstruowaniem interesującej, autorskiej i oryginalnej typologii rzeczników prasowych. Tym samym, ten nieeksplorowany dotychczas w Polsce obszar badań doczekał się naukowej refleksji, którą warto upowszechniać nie tylko w kontekście dyskusji naukowych, czy dydaktyki. Oczywista zdaje się rekomendacja tej pozycji adresowana nie tylko do świata badaczy komunikacji politycznej ale również do praktyków odpowiedzialnych za organizację i profesjonalizację przestrzeni komunikacji politycznej w Polsce. Praca składa się z dwu części. Część pierwsza, teoretyczna, odnosi się do komunikowania politycznego jako centralnej kategorii przyjętej w pracy. Zdefiniowany zostaje zakres tego pojęcia, a także – co ważniejsze – najnowsze tendencje występujące w komunikowaniu politycznym, w tym również zjawisko profesjonalizacji. Ta część odnosi się również do elementów komunikowania politycznego, czyli podmiotów (aktorów) je konstytuujących. W ramach klasycznego modelu trójkąta komunikowania politycznego: politycy – media – obywatele, szczególny nacisk położony jest na rzeczników prasowych i ich umiejscowienie w ramach tego modelu. Ten fragment monografii zamykają rozważania o roli mediów społecznościowych w komunikowaniu politycznym, jako zjawiska w miarę nowego, lecz wywierającego przemożny wpływ na komunikowanie społeczne, a nie tylko polityczne. Część druga, empiryczna, przedstawia wyniki badań własnych oraz dokonanych na ich podstawie analiz i syntez

Jest to pierwsza na rynku wydawniczym praca, w której dokonano tak wnikliwej analizy dyskursu kryzysu imigracyjnego obecnego w debatach parlamentarnych i wypowiedziach polskich polityków. Autor jako jeden z nielicznych zaproponował połączenie nurtów teoretycznych oraz metod empirycznych badania dyskursu publicznego w zakresie imigracji z perspektywy politologicznej. Książka podzielona została na trzy części. Część pierwsza poświęcona jest omówieniu kategorii dyskursu publicznego oraz debaty publicznej (a także pojęć pokrewnych), głównych teorii związanych z kategorią dyskursu i kategoriami pokrewnymi, a także przeglądowi założeń metodologicznych analizy dyskursu. Część ta została oparta na pogłębionej analizie polskiej i zagranicznej literatury przedmiotu, przy czym przyjęto podejście krytyczno-polemiczne do analizowanych źródeł i przywoływanych perspektyw teoretycznych i badawczych. Druga część książki oparta jest na analizie literatury oraz analizie danych zastanych związanych z kryzysem imigracyjnym. W wyniku analizy literatury dotyczącej migracji międzynarodowych, polityki imigracyjnej oraz kryzysu imigracyjnego w Europie zdefiniowano tu najważniejsze kategorie pojęciowe związane z imigracją i kryzysem imigracyjnym oraz zgromadzono główne dotychczasowe ustalenia badawcze dotyczące kryzysu imigracyjnego w Europie i prowadzonej wobec niego polityki. W części trzeciej książki omówione zostały wyniki własnych badań empirycznych nad polskim dyskursem publicznym na omawiany temat, przede wszystkim w kontekście sporu o udział państwa polskiego w realizacji mechanizmu relokacji i przesiedleń. Zostały tutaj zilustrowane mechanizmy konstruowania znaczeń w polskiej debacie o kryzysie imigracyjnym. Ponadto podjęta została próba ukazania metod i środków retorycznych i perswazyjnych, w tym sposobów nazywania, określania, argumentowania czy przedstawiania („ramowania”) omawianej kwestii.

Czy rewitalizacja przestrzeni miejskich musi prowadzić do gentryfikacji i napięć tożsamościowych? Analogicznie, czy ogólnokrajowym i lokalnym projektom modernizacyjnym musi nieuchronnie towarzyszyć wzrost nierówności i podziałów społecznych, bałagan mentalny i erozja domeny publicznej? Aż nadto widoczny w dzisiejszej Warszawie zamęt i rozgardiasz architektoniczno-urbanistyczny, a także mieszane rezultaty różnych działań renowacyjnych autor traktuje jako metaforę realizowanej nie tylko w Polsce polityki publicznej i ścieżki rozwoju. Publikacja jest plonem wieloletnich zainteresowań polityką publiczną i funkcjonowaniem przestrzeni publicznych w Polsce i za granicą. Autor podejmuje również cały szereg innych pokrewnych zagadnień, na przykład kwestię wyzwań, przed którymi staje współczesna polityka miejska na świecie i w Polsce, pojęciową analizę sfery publicznej, ładu i bezładu przestrzennego. Jaki jest generalny bilans zmian zachodzących w miejskich przestrzeniach publicznych? Co przeważa w owych metamorfozach – erozja i dewastacja czy odnowa i rehumanizacja środowiska, w którym żyjemy? Respekt czy brak szacunku dla przeszłości i tradycji? W jakim stanie przetrwały w Warszawie do naszych czasów niektóre elementy wcześniejszej, w tym powojennej spuścizny budowlanej, odziedziczonej po okresie PRL? Jakie piętno wywarły na architekturze i układach urbanistycznych procesy rynkowe i modernizacyjne, które dokonują się od 30 lat w III Rzeczypospolitej? Czy warszawski bezład to objaw naturalnego eklektyzmu, nasze stołeczne DNA i genius loci, czy też może pochodna zaawansowanej, brutalnej komercjalizacji i prywatyzacji przestrzeni publicznych? To tylko niektóre z pytań, na które nie padają w książce absolutnie jednoznaczne odpowiedzi.

W ostatniej dekadzie PRL z Polski wyjechało na stałe ok. 1,3 mln Polek i Polaków. Wśród migrujących byli azylanci stanu wojennego, uchodźcy solidarnościowi, migranci zawodowi o bardzo różnych stopniach wykształcenia i kwalifikacji. Książka opisuje perypetie, jakie napotykali, usiłując wyjechać z PRL i osiedlić się za granicą. Relacjonuje trudne doświadczenia związane z pierwszymi miesiącami i latami pobytu w obcym kraju oraz ze zdobywaniem pozycji zawodowej i stabilności materialnej. Czytelnik towarzyszy bohaterom od lat 80. do współczesności. Publikacja jest uzupełnieniem dotychczasowych badań nad emigracją ostatniej dekady PRL. Analizuje wpływ wydarzeń historycznych, takich jak upadek żelaznej kurtyny czy akcesja Polski do UE, na biografie i tożsamości emigrantów. Autorka poszukuje odpowiedzi na pytania dotyczące strategii integracyjnych polskich imigrantów i ich poczucia przynależności do kultury polskiej i obcej. Główne źródło stanowią ustne relacje emigrantów, zebrane metodą wywiadu biograficznego i pogłębionego. Książka jest próbą zastosowania podejścia interdyscyplinarnego, ponieważ łączy antropologiczne badania terenowe i pytania badawcze z elementami warsztatu historyka – krytyczną analizą źródeł zastanych.