Piękno i piekło

Zbiór tekstów z lat 2004–2009 opublikowanych w prasie włoskiej, poprzedzonych autorską przedmową. Saviano pisał je przed ukazaniem się Gomorry, a także potem, kiedy dopadła go nieoczekiwana popularność książki i jej konsekwencje. Powstałe teksty są wynikiem dotkliwego poczucia samotności ich autora, skazanego wyrokiem kamorry na przymusowe odosobnienie. Saviano opisał miejsca naznaczone piętnem mafii, wojny – od próby podboju Ameryki przez Wikingów, po codzienną wojnę z mafią, nakreślił portrety ludzi, których spotkał w życiu i na kartach książek. Wspomina Miriam Makebę, zmarłą nagle podczas koncertu, zorganizowanego dla upamiętnienia afrykańskich ofiar kamorry. Opisuje chłopców ze Scampii, odtwórców głównych ról w filmie „Gomorra”... Pisze też o tych, którzy nie mają z mafią nic wspólnego: o jazzmanie Michelu Petruccianim i piłkarskim championie Lionelu Messim, którzy pokonali fizyczne ułomności, o pisarzach, m. in. o Salmanie Rushdiem, Gustawie Herlingu-Grudzińskim, o zamordowanych dziennikarzach Enzu Biagim, Annie Politkowskiej i Giancarlu Sianim. „Być może uda mi się przekonać moich czytelników, że dzięki zdolnościom i sile takich ludzi jak ci, o których w niej opowiedziałem [...], piękno może przeciwstawić się piekłu” powiedział Saviano, zapowiadając premierę książki we Włoszech.