Prezentowana książka jest pierwszą w historiografii próbą całościowego przedstawienia stosunków polsko-włoskich w latach 1945–1989. Na podstawie szeroko przeprowadzonej kwerendy źródłowej, obejmującej archiwalia polskie i włoskie, oraz najnowszej literatury przedmiotu Autorzy w przystępny sposób omawiają kulisy politycznych kontaktów międzypaństwowych Polski i Włoch, jak również wzajemne relacje gospodarcze, handlowe, kulturalne i naukowo-techniczne obu państw. Pokazują, że w powojennych relacjach Warszawy i Rzymu stosunkowo najtrudniejsze okazało się uzyskanie porozumienia w kwestiach politycznych, co w sposób oczywisty wynikało z ówczesnego podziału Europy i świata na bloki polityczno-militarne. Polityka zagraniczna niesuwerennej Polski była bowiem kontrolowana przez Moskwę, a polityka suwerennych Włoch często musiała się podporządkować strategii Waszyngtonu. W tych warunkach, gdy polsko-włoski dialog polityczny okazywał się jałowy, coraz większą rolę w kontaktach obu państw odgrywała współpraca kulturalna i naukowa, a zwłaszcza gospodarcza (czego najbardziej spektakularnym wyrazem była aktywność koncernu Fiata w Polsce).

Rzym. Wędrówki z historią w tle to bardzo osobista książka Bożeny Fabiani o mieście, w którym stale się coś rodziło, coś przekształcało, coś zapadało pod ziemię. To opowieść o osłoniętych tajemnicą dziejach najstarszych kościołów i innych zabytków, dziejach odczytywanych wciąż na nowo przed kolejne pokolenia badaczy. Spacerując po Wiecznym Mieście, trzeba patrzeć zarówno w górę, żeby nie przegapić na przykład uroczych kapliczek maryjnych na murach, jak i pod nogi, bo przeszłość w wielu miejscach zapadła się głęboko pod ziemię i trzeba za nią tam powędrować. Rzym to miasto jedyne w swoim rodzaju; tu każdy kamień ma coś do powiedzenia – głazy pod stopami na via Appia sprzed dwóch tysięcy lat, czy niewiele od nich młodsze, niedawno zdjęte i wymienione na nowe, dachówki na bazylice Santa Maria Maggiore; ocalone dedykacje na pogańskich świątyniach i epitafia z katakumb; fasady bazylik i kardynalskich pałaców ze swymi herbami na frontonie, obficie zdobione wewnątrz; zwalone kolumny czy ukryte pod ziemią i mozolnie odkopywane pozostałości pierwszych kościołów. Niemal na każdej ulicy jest kościół, w którym można znaleźć coś ciekawego. To niewyczerpana kopalnia. Życia nie starczy na obejrzenie tego wszystkiego, nawet gdyby się tam urodzić, stale mieszkać, być archeologiem i mieć wstęp do podziemi i do skarbów sztuki w prywatnych apartamentach. Autorka oprowadza czytelników po Rzymie, przedstawiając wybrane epizody z dziejów miasta: od narodzin chrześcijaństwa do baroku, całkiem wyjątkowo sięgając nieco głębiej w czasy starożytne. Kładzie nacisk na zabytki wczesnochrześcijańskie, by powiązać je z okolicznościami narodzin chrześcijaństwa, a następnie pokazać ich późniejsze losy, opisując Rzym papieży. Opowieść kończy na wieku XVII – trzy ostatnie rozdziały książki są poświęcone Rzymowi doby baroku. Bożena Fabiani nasyca tekst rozmaitymi szczegółami dotyczącymi mody, obyczajów, malarzy, przestępstw i egzekucji. Dzięki temu pokazuje życie miasta z bliska, objaśnia okoliczności, w jakich powstało to wszystko, co po wiekach trafiło do przewodników. Czyta Bożena Fabiani

To drugie wydanie książki zaktualizowane o rozdział poświęcony Giro d’Italia 2017. Sto edycji, tysiące kolarzy – wyścig, który zjednoczył włoski naród. Kobieta, która ścięła włosy, by ścigać się z mężczyznami. Mistrz zamordowany podczas treningu prawdopodobnie przez “Czarne Koszule” Mussoliniego. Fausto Coppi – playboy z amfetaminą w żyłach – i najbardziej tragiczna postać w historii włoskiego kolarstwa: Marco Pantani. Giro d’Italia to obok Tour de France najbardziej prestiżowa kolarska rywalizacja świata. W tej książce Colin O’Brien przedstawia ponad stuletnie dzieje nieprzewidywalnego wyścigu, który świetnie komponuje się z bezgraniczną pasją i ekstremalnymi skrajnościami Włoch. Stworzony, by sprzedawało się więcej gazet. Przerywany wyłącznie przez wojny światowe. Obrósł w legendy i mity, wykreował wielu bohaterów i złamał tyle samo kolarskich karier. Poznaj historię Giro. Poczuj magię najpiękniejszego kolarskiego wyścigu świata! *** Setna edycja, setki etapów, tysiące zawodników, dziesiątki tysięcy kilometrów… Czy kolarski wyścig Giro d’Italia da się opisać krótko i treściwie? Okazuje się, że tak. Colin O’Brien podróżuje przez sto edycji tak, jakby we wszystkich… brał udział! Polecamy i zapraszamy do relacji w TV. - Tomasz Jaroński i Adam Probosz, Eurosport Giro d’Italia to najtrudniejszy z wielkich tourów – trzy tygodnie walki z pogodą, mitycznymi podjazdami i słabościami własnego organizmu. Poznajcie fascynującą historię morderczego wyścigu w najpiękniejszej scenerii na świecie. - Michał Gołaś Maj przez wielu uznawany jest za najpiękniejszy miesiąc w roku. Dla mnie przez ponad dekadę nazywał się po prostu “Giro”. Poznajcie historię najpiękniejszego wyścigu świata! - Sylwester Szmyd To wyścig moich marzeń! Odkąd tylko zacząłem się ścigać, moim celem było wystartować w Giro. Ta książka to piękne ukoronowanie setnej edycji zawsze kolorowego i pasjonującego wyścigu. - Przemysław Niemiec Fragment książki: issuu.com/wydawnictwosqn/docs/giro_issuu

Rzym. Wędrówki z historią w tle to bardzo osobista książka Bożeny Fabiani o mieście, w którym stale się coś rodziło, coś przekształcało, coś zapadało pod ziemię. To opowieść o osłoniętych tajemnicą dziejach najstarszych kościołów i innych zabytków, dziejach odczytywanych wciąż na nowo przed kolejne pokolenia badaczy. Spacerując po Wiecznym Mieście, trzeba patrzeć zarówno w górę, żeby nie przegapić na przykład uroczych kapliczek maryjnych na murach, jak i pod nogi, bo przeszłość w wielu miejscach zapadła się głęboko pod ziemię i trzeba za nią tam powędrować. Rzym to miasto jedyne w swoim rodzaju; tu każdy kamień ma coś do powiedzenia – głazy pod stopami na via Appia sprzed dwóch tysięcy lat, czy niewiele od nich młodsze, niedawno zdjęte i wymienione na nowe, dachówki na bazylice Santa Maria Maggiore; ocalone dedykacje na pogańskich świątyniach i epitafia z katakumb; fasady bazylik i kardynalskich pałaców ze swymi herbami na frontonie, obficie zdobione wewnątrz; zwalone kolumny czy ukryte pod ziemią i mozolnie odkopywane pozostałości pierwszych kościołów. Niemal na każdej ulicy jest kościół, w którym można znaleźć coś ciekawego. To niewyczerpana kopalnia. Życia nie starczy na obejrzenie tego wszystkiego, nawet gdyby się tam urodzić, stale mieszkać, być archeologiem i mieć wstęp do podziemi i do skarbów sztuki w prywatnych apartamentach. Autorka oprowadza czytelników po Rzymie, przedstawiając wybrane epizody z dziejów miasta: od narodzin chrześcijaństwa do baroku, całkiem wyjątkowo sięgając nieco głębiej w czasy starożytne. Kładzie nacisk na zabytki wczesnochrześcijańskie, by powiązać je z okolicznościami narodzin chrześcijaństwa, a następnie pokazać ich późniejsze losy, opisując Rzym papieży. Opowieść kończy na wieku XVII – trzy ostatnie rozdziały książki są poświęcone Rzymowi doby baroku. Bożena Fabiani nasyca tekst rozmaitymi szczegółami dotyczącymi mody, obyczajów, malarzy, przestępstw i egzekucji. Dzięki temu pokazuje życie miasta z bliska, objaśnia okoliczności, w jakich powstało to wszystko, co po wiekach trafiło do przewodników.

Błyskotliwa i bardzo osobista biografia Rzymu od jego mitycznego założenia przez Romulusa i Remusa po czasy Berlusconiego. Autor, wybitny współczesny krytyk sztuki, zabiera nas w urzekającą podróż przez dzieje jednego z najbardziej fascynujących miast świata. Opisuje przełomowe wydarzenia polityczne z długiej historii Rzymu i życie codzienne jego mieszkańców, przygląda się wspaniałej architekturze i wielkim dziełom artystów związanych z Rzymem, rzucając nowe światło na ich twórczość. Na kartach książki, bogatej w intrygujące szczegóły, przewija się cała galeria postaci, które tworzyły historię i klimat miasta: cesarzy, papieży, polityków, poetów, malarzy, architektów i twórców filmowych.

Legendarny twórca Ferrari oczami syna Piera Miał dwie wielkie miłości: piękne kobiety i szybkie samochody. Tajemnice miłosnych podbojów zabrał do grobu. Ale stworzona przez niego marka spod znaku wierzgającego rumaka zachwyciła cały świat, sprawiając, że jej mocy, szybkości i elegancji nie mógł się oprzeć nawet Jan Paweł II. Poznaj niezwykły życiorys Enza Ferrariego, człowieka, który prowadził towarzyskie konwersacje z Benitem Mussolinim, ale uratował przed faszystami swojego żydowskiego przyjaciela. Geniusza, który odrzucił ofertę Henry’ego Forda, ale nie spodziewał się nagłego rozstania z Nikim Laudą. Nikt nie mógł opowiedzieć tej historii lepiej niż jego syn. Bo choć w życiu Enza Ferrariego nie wszystko było idealne, już na zawsze pozostanie on kimś niezwykłym – wizjonerem z Maranello, który stworzył motoryzacyjną potęgę, mimo że nie wydał na marketing ani lira. *** Marka Ferrari jest znana chyba pod każdą szerokością geograficzną. Ta motoryzacyjna potęga przeżyła mnóstwo wzlotów i upadków, chwile wielkich triumfów i straszliwych tragedii w sporcie wyścigowym. Jej założyciel, legendarny Enzo Ferrari, był postacią niezwykle enigmatyczną. Rządził twardą ręką, wikłał się w polityczne spory, jednych kierowców uwielbiał, innymi gardził. Fascynujące tajemnice Scuderii i zakochanego w technicznej doskonałości ojca ujawnia syn Enza, Piero Ferrari. - Mikołaj Sokół, dziennikarz i komentator F1 w ELEVEN SPORTS Legenda widziana oczami syna. Il Commendatore (wódz), Cavaliere (rycerz), The Drake (smok), The Great Old Man (wielki starzec), Furia… Miał wiele przydomków oddających jego niezłomny, twardy charakter, pasję, upór i wielkie życiowe sukcesy. Sam wolał być nazywany L’Ingegnere (inżynier). Uwielbiał jeździć, jeszcze bardziej kochał samochody, lecz ponad wszystko umiłował wyścigi. Stworzył coś znacznie większego niż jeżdżące piękno, wcielenie prędkości, perfekcji, synonim Formuły 1 oraz szczyt marzeń każdego chłopca i niejednej dziewczynki. On stworzył religię! Kult Ferrari. - Cezary Gutowski, dziennikarz motoryzacyjny Bernie Ecclestone twierdzi, że Ferrari to synonim słowa „motorsport”. Oto opowieść o człowieku, który swoją obsesję uczynił naszą obsesją. Bo Ferrari kocha się od pierwszego wejrzenia, choć Al Pacino udowodnił w Zapachu kobiety, że to miłość, w której wzrok jest zbyteczny. - Filip Kapica, komentator F1 w ELEVEN SPORTS Fragment książki - Enzo Ferrari. Wizjoner z Maranello issuu.com/wydawnictwosqn/docs/ferrari_issuu

Wszystkie wojny faszystowskich Włoch w syntezie opracowanej przez najbardziej znanego włoskiego historyka wojskowości. Opowieść o mocarstwowej polityce dyktatury Mussoliniego i roli, jaką odegrały w tym siły zbrojne aż do katastrofy wojny światowej. Osiem lat nieprzerwanych walk. Etiopia, kruche, szybko utracone Cesarstwo. Wojna domowa w Hiszpanii. W Alpach przeciwko Francji. Porażka w wojnie z Grecją. Zmienne koleje zmagań z Anglikami na Morzu Śródziemnym i w Afryce Północnej. Trudna okupacja Bałkanów od Ljubljany do Morza Egejskiego. Także wojna w Rosji aż do linii Donu. Wszystkie te konflikty to wojny ekspansywne, toczone w pogoni za zasadniczym celem dyktatury Mussoliniego, których jednak nie potrafił prowadzić z determinacją niezbędną do uzyskania szczerego zaangażowania się w nie Włochów. Aż do katastrofalnej klęski wojny światowej. Wojny te zostały w większości zlekceważone i wyparte z włoskiej pamięci. Książka ta opisuje je poprzez pokazywanie tragicznej lekkomyślności, z jaką o nich myślano, a później je prowadzono: słabość wyższych dowództw i uzbrojenia oraz niedostateczne wyszkolenie żołnierzy, ale też zdolność tych ostatnich do walki i ponoszenia ofiar w konfliktach, których nie rozumieli, niemniej w których walczyli z poczucia obowiązku, dyscypliny i esprit de corps. Te dramatyczne wojny muszą zostać przywrócone pamięci włoskiego narodu.

Biografia roku w Wielkiej Brytanii Seks 30 razy na dobę przez 7 dni w tygodniu… Ukochany zaprosił ją do Włoch. Tam zmusił ją do prostytucji. Sophie miała dwadzieścia cztery lata, kiedy pojechała do Włoch odwiedzić chłopaka – swojego dobrego przyjaciela. Spędzili razem romantyczny weekend i Sophie uwierzyła, że to miłość jej życia. Ale kiedy powiedziała, że musi wracać do Anglii, uroczy i troskliwy Kas pokazał swoją prawdziwą twarz: brutalną i cyniczną. I poinformował ją, że będzie dla niego pracowała. Na ulicy… Pierwszej nocy miała dziesięciu klientów. Potem „pracowała” bez przerwy, siedem dni w tygodniu, po trzydzieści razy dziennie. Jeśli nie dość zarobiła, była okrutnie karana. Nie mogła uciec; Kas zapowiedział, że jeśli to zrobi, zabije jej młodszych braci. Wiedziała, że nie żartuje... Gwałcona, bita i poniżana Sophie spędziła sześć miesięcy w piekle. Ale znalazła siłę, by wyrwać się z zaklętego kręgu strachu i przemocy. Musiało jednak minąć kolejnych pięć lat, żeby przestała oglądać się przez ramię, poczuła się bezpieczna i opowiedziała o tym, co przeżyła – żeby żadna dziewczyna nie powtórzyła jej losu współczesnej niewolnicy.

Pomysł na przygotowanie do druku siedemnastowiecznego przewodnika "Delicje ziemie włoskiej" należy uznać za przedsięwzięcie bardzo ważne i cenne dla historii języka polskiego oraz szeroko pojętej kultury polskiej. Na uwagę zasługuje przemyślana struktura współczesnej edycji średniopolskiego tekstu [...]. Autorzy odrębnych studiów – bo tak należy potraktować poszczególne części wstępu – pieczołowicie i ze znawstwem wprowadzają nas w atmosferę kulturowo-językową tamtej epoki. Z recenzji dr hab. Urszuli Sokólskiej, prof. UwB

Zmierzch 23 czerwca 1858 roku, Bolonia. W domu żydowskiego kupca Momolo Mortary rozlega się nagły łomot. U drzwi stoi dwóch oficerów inkwizycji z rządowym poleceniem zabrania z domu sześcioletniego Edgarda. Powodem jest rzekomy potajemny chrzest chłopca udzielony przez służącą, a według prawa Państwa Kościelnego, któremu przewodzi wówczas papież Pius IX, katolik nie mógł być wychowywany przez żydowskich rodziców. Edgardo zostaje przewieziony do Rzymu, gdzie ma dorastać pod okiem kleru. Okazuje się, że uprowadzenie chłopca będzie mieć dalekosiężne skutki dla losów zarówno Włoch i Państwa Kościelnego, jak i całego świata. Choć przez dziesiątki lat w Państwie Kościelnym odbierano rodzicom sekretnie ochrzczone żydowskie dzieci, dlaczego to właśnie sprawa Edgarda Mortary zyskała międzynarodowy rozgłos i doprowadziła do zjednoczenia Włoch? Z tą historią mierzy się amerykański antropolog, laureat Nagrody Pulitzera David I. Kertzer. Niczym detektyw bada historię porwania chłopca i próbuje odpowiedzieć na pytania dotyczące przenikających się granic władzy państwowej i religijnej. „Porwanie Edgarda Mortary” to nie tylko opowieść o losach żydowskiego chłopca i jego rodziny. To również świadectwo narodzin Włoch jako państwa, a także historia starć między starym i nowym porządkiem u zarania nowoczesności. Książka znalazła się w finale Amerykańskiej Nagrody Książkowej oraz została uhonorowana przez Jewish Book Council nagrodą dla najlepszej książki o tematyce żydowskiej. Nad ekranizacją „Porwania Edgarda Mortary” pracuje Steven Spielberg. „Rozdzierająca opowieść o walce między konserwatywnym a liberalnym społeczeństwem Europy XIX wieku […]. Poruszające studium odwiecznych starć między sacrum a profanum.” „Kirkus Reviews” „Erudycja Kertzera połączona z jego talentem narracyjnym tworzą wspaniałą, dramatyczną i wciągającą historię.” „Boston Globe” „Relacja Kertzera przypomina współczesne dramaty sądowe, choć jednocześnie zaskakuje i trzyma w napięciu jak najlepsza powieść.” „Newsday” „Fascynująca historia łącząca tragiczne losy żydowskiej rodziny z wielkimi przemianami w dziewiętnastowiecznej Europie.” Jay Freeman, „Booklist”

Ten niewątpliwy sukces obrońców Katanii podniósł żołnierzy i miejscową ludność na duchu. Zapanował stan graniczący z euforią. Kiedy wieczorem na miejsce dotarł oddział wojska pod dowództwem pułkownika Cerdy, zapanowała radość nie do opisania. Tego samego dnia zwiadowcy donieśli o zbliżaniu się głównych sił neapolitańskich – 12 000 ludzi i 32 armat. Mierosławski całkowicie zlekceważył sytuację, przybyłym oddziałom kazał rozlokować się na noc na ulicach i placach Katanii, zamiast na wyznaczonych wcześniej dogodnych pozycjach obronnych na przedmieściach. Nie wiadomo dlaczego był przekonany, że Filangeri nie zaatakuje miasta z marszu, że będzie stał i zwlekał ze szturmem. Nie wystawił nawet drużyn zwiadowczych, które śledziłyby ruchy przeciwnika. Groteskowym i tragicznym zarazem jest fakt, iż dopiero miejscowy pastuszek zauważył, rankiem 5 kwietnia, że wielka armia jest już u bram miasta, a wojsko nie zajęło jeszcze swoich pozycji obronnych koło Battiati, które zajął już nieprzyjaciel...

Okazuje się, że większość badanych samotnych rodziców i osób długotrwale bezrobotnych uznaje, iż wskutek realizacji polityk warunkowego dochodu minimalnego i aktywnej integracji społecznej „z trudem utrzymuje się na powierzchni”. Podobnie oceniają te polityki pracujący biedni, z tym że dla nich korzystanie z pomocy społecznej jest trudniejsze z powodu instytucjonalnej bezwładności agend zaangażowanych w udzielanie wsparcia, reagujących bardzo zachowawczo na poszerzający się zakres zjawiska biedy wśród osób pracujących, zwanego in-work poverty. Zasadniczym problemem jest więc niemożność wyrwania się z biedy, sukcesem natomiast uniknięcie marginalizacji mającej postać bezdomności, ciężkich chorób, głodu, prostytucji, uzależnień, utraty najbliższej rodziny. Odkrycie zjawiska „utrzymywania się na powierzchni” spowodowało, że (…) postanowiłyśmy użyć perspektywy sprawstwa do analizy położenia osób badanych. Zgromadzony materiał badawczy w szczególności dotyczy strategii życiowych – także tych odnoszących się do życia codziennego – trajektorii biedy, poczucia podmiotowości oraz opisu posiadanych przez rodziny zasobów i ich wykorzystywania. Perspektywa sprawstwa okazała się niezwykle owocna, ponieważ pozwoliła określić, jakie czynniki najbardziej ograniczają wydobywanie się z biedy. Ze Wstępu Praca włożona w powstanie tej książki budzi podziw. Trud Autorek sprowadza się do wieloaspektowych porównań sytuacji ludzi biednych i prób radzenia sobie z biedą w pięciu krajach europejskich (Niemcy, Wielka Brytania wraz ze Szkocją, Szwecja, Włochy i Polska). Instytucje delegowane do pomocy biednym versus potrzeby samych beneficjentów pomocy to podstawowa płaszczyzna owych porównań. Z recenzji wydawniczej dr hab. Hanny Palskiej

Jako pierwsza podała w wątpliwość oficjalną wersję zabójstwa Pasoliniego w reportażach, które publikowała od 14 listopada 1975 roku na łamach „L’ Europeo”. „Zostaliśmy od razu przyjaciółmi, chociaż była to niemożliwa przyjaźń. Ja, normalna kobieta i ty, anormalny mężczyzna, przynajmniej według zakłamanych kryteriów tak zwanej przyzwoitości, ja, zakochana w życiu i ty, zakochany w śmierci, ja, taka twarda, i ty, taki łagodny” – Oriana Fallaci. Związek Oriany i Piera Paola to jedna z najbardziej fascynujących i intensywnych historii miłości -nienawiści we włoskiej literaturze i obyczaju dwudziestego wieku. Wybitni pisarze, bezlitośni polemiści, postaci uwielbiane i obrzucane błotem przez ówczesną opinię publiczną. Te niezwykłe osobowości musiały się spotkać. Być może również dlatego, że w odróżnieniu od ich włoskich kolegów po piórze, Oriana i Pier Paolo poruszali się swobodnie po scenie międzynarodowej; ona dzięki reportażom ze stref wojny i serii niezapomnianych wywiadów z możnymi tego świata, on głównie dzięki swoim filmom, które dezorientują, dzielą i oburzają cenzorów na całym świecie. Na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych tych dwoje protagonistów życia intelektualnego spotyka się i kłóci, szuka się i odpycha; ona podziwia i nienawidzi jego postawę wiecznej kontestacji, on uwielbia i lekceważy jej spontaniczną witalność. Śmierć Pasoliniego, brutalne morderstwo, skłania Orianę do umocnienia więzi ze swoim przyjacielem-nieprzyjacielem, który odszedł zbyt wcześnie. Ta książka to zbiór tekstów Oriany poświęconych Pasoliniemu, oddająca sprawiedliwość roli, jaką dziennikarka odegrała w wyjaśnieniu tego tajemniczego i kontrowersyjnego zdarzenia.

W 1525 roku Francja pragnęła podbić bogate włoskie księstwo Mediolanu, w czym pomagały jej lub przeszkadzały włoskie państewka. Obie strony wezwały na pomoc szwajcarskich, niemieckich i włoskich najemników. Najgorszym przeciwnikiem Francji w tej wojnie była armia Hiszpanii, a połączenie tronów Hiszpanii i Austrii w 1519 roku całkowicie zmieniło naturę wojen włoskich. W tytanicznym starciu pod Pawią Francuzi zostali rozgromieni przez cesarską armię, król Franciszek I trafił do niewoli, a śmietanka jego arystokracji została wyrżnięta.

Tematem książki jest specyficzna sytuacja instytucjonalna włoskiego środowiska szeroko rozumianych teatrów poszukujących a tytuł książki nawiązuje do okresu, kiedy narracja na temat znaczenia twórczości artysty dla włoskiego teatru poszukującego nie była jeszcze uprawomocniona jego późniejszymi działaniami na terenie Włoch.

Now with a new preface to mark the ten year anniversary of publication, Roberto Saviano's groundbreaking and utterly compelling book is a major international bestseller which has to date sold 750,000 copies in Italy alone. Since publishing his searing expose of their criminal activities, the author has received so many death threats from the Camorra that he has been assigned police protection. Known by insiders as 'the System', the Camorra, an organized crime network with a global reach and large stakes in construction, high fashion, illicit drugs and toxic-waste disposal, exerts a malign grip on cities and villages along the Neapolitan coast is the deciding factor in why Campania has the highest murder rate in all of Europe and why cancer levels there have skyrocketed in recent years. In pursuit of his subject, Roberto Saviano worked as an assistant at a Chinese textile manufacturer and on a construction site, both controlled by 'the System', and as a waiter at a Camorra wedding. Born in Naples, he recalls seeing his first murder at the age of fourteen, and how his own father, a doctor, suffered a brutal beating for trying to help an eighteen-year-old victim, left for dead in the street. Gomorrah is both a bold and engrossing piece of investigative writing and one heroic young man's impassioned story of a place under the rule of a murderous organization

Włoska mafia to jawnie przestępcza organizacja, działająca poza prawem maszyna do zarabiania brudnych pieniędzy. Jej szefostwo, zwykle zlecając zbrodnie swoim żołnierzom , nie cofa się przed mordowaniem konkurencji, stróżów prawa, dziennikarzy i zwykłych ludzi, którzy mieli nieszczęście stanąć im na drodze. A jednak szczególnie na południu Włoch, gdzie struktury mafijne są wyjątkowo silne i trwałe, zorganizowana przestępczość łatwo łączy się z religijnością i kultem swoiście rozumianego honoru. Nie wolno zdradzić towarzyszy w przestępstwie. Należy szanować i być posłusznym starszym z „rodziny”. Trzeba troszczyć się o dzieci i własną żonę, ręce trzymać z dala od żony „brata”, pod groźbą śmierci. W zamian za to mafia otoczy cię opieką — odpowiednio wykształci, zapewni godny byt, a w razie wpadki zaopiekuje się bliskimi, a uwięzionemu podeśle najlepszych adwokatów. Albo zorganizuje wystawny pogrzeb... Skąd się wzięła sycylijska mafia? Lubi się przedstawiać jako organizacja o wielosetletniej tradycji. „Śmierć Francuzom! Pragniemy niepodległości!” (Morte ai Francesi! Indipendenza anela!) — miały krzyczeć tłumy w Palermo w czasie Nieszporów Sycylijskich, jak nazwano powstanie wyspiarzy przeciw rządom francuskich Andegawenów w XIII wieku. Iskrą, która spowodowała bunt, było znieważenie miejscowej mężatki przez francuskich żołnierzy. Morte ai Francesi! Indipendenza anela! — pierwsze litery zawołania układają się w słowo M-A-F-I-A. Mafia — organizacja surowa, nieraz okrutna, uciekająca się czasem do zabójstwa, ale zawsze w słusznej sprawie, dla dobra zwykłych ludzi. Prawda jest jednak inna — cosa nostra to wytwór „nowoczesności”, którą chaotycznie zaprowadzano na włoskim południu od XIX wieku. A jej historia? Najlepiej się ją poznaje, studiując biografie głośnych gangsterów, trzymających w ręku życie mieszkańców południa Italii. Tomasz Bielecki — ukończył historię i politologię na Uniwersytecie Jagiellońskim, przez cztery lata pracował w Zakładzie Historii Starożytnej UJ (i katedrze judaistyki), a później jako dziennikarz działu zagranicznego „Gazety Wyborczej”. Zaczynał jako reporter specjalizujący się w wojnie z terroryzmem i z tego powodu w pierwszych latach XXI w. wielokrotnie bywał na Bliskim Wschodzie, także w Iraku podczas amerykańskiej inwazji. Później został korespondentem w Moskwie, a następnie w Brukseli, w której mieszka do dziś. Zajmował się także tematyką Włoch i Watykanu, w magazynie „Ale Historia” opublikował m.in. cykl poświęcony włoskim organizacjom przestępczym.

"Seria Niezwykła podróż… to kolekcja dwóch przepięknie ilustrowanych książek, których wnętrze obfituje w szereg rzetelnych i bardzo ciekawych informacji. Niezwykła podróż do czasów Leonarda da Vinci przenosi czytelnika do świata największego mistrza doby renesansu. Dzięki tej książce dowiemy się więcej o życiu i początkach kariery nieocenionego Leonarda, odwiedzimy również pracownię mistrza i poznamy historię jego najsławniejszych dzieł. Dodatkowym walorem książki, na który należy zwrócić uwagę, są duże, barwne, niezwykle plastyczne ilustracje, będące tłem dla prezentowanych treści."

Biografia bł. Bartolo Longo,który przeszedł drogę nawrócenia od błędu do prawdy, by następnie całkowicie oddać się rycerskiej służbie Maryi Królowej Niebios. Jego działalności zawdzięczamy, że miasto Pompeje, niegdyś całkowicie spustoszone wybuchem wulkanu, zostało na nowo wskrzeszone, a na ruinach dotkniętego śmiercią miasta pogańskiego powstało najważniejsze na świecie miejsce kultu Matki Bożej Różańcowej, przyciągające nieustannie rzesze pielgrzymów. Dzięki działalności Bartolo Longo Sanktuarium Maryjne w Pompejach wieńczą liczne dzieła, wśród których najważniejsze są te nastawione na ochronę i opiekę nad sierotami oraz synami i córkami więźniów. Pier Marino Frasconi, który od najmłodszych lat był codziennym świadkiem, a potem kronikarzem życia swego dobroczyńcy, sięga do osobistych wspomnień, własnych i cudzych, zbieranych przez długie lata; opowiadań naocznych świadków; cytuje oryginalne dokumenty, korespondencję oraz osobiste notatki Błogosławionego. Dodatkowymi walorami tej biografii są wskazówki Bartolo Longo dotyczące życia duchowego oraz postępowania wobec oszczerstw i przeciwności, jego nauka o praktycznym wymiarze miłosierdzia, chrześcijańska polemika z filozofią pozytywistyczną oraz liczne anegdoty z życia codziennego.

TOSKANIA JEST KOBIETA, ANIOŁEM MOCNO STĄPAJĄCYM PO ZIEMI Wyrusz śladem toskańskich fortun, zsyłanych i odbieranych przez los, talentów poetyckich i malarskich, które wzbijają się i gasną, aby zyskać nieśmiertelność wieki później. Opowiedziana pięknym, poetyckim językiem historia baśniowego Prato i jego mieszkańców jest zwierciadłem, w którym odbija się to, co najcenniejsze: sztuka, miłość i pasja. Żagiel na przełęczy Katarzyny Włodyki De Simone nie opowiada o „innej Toskanii” , ale o Toskanii właściwej. O Toskanii najpiękniejszej, bo rozjaśnionej powrotami; ziemi, z której najpierw się ucieka, ale na koniec zawsze wraca, jak robili to Curzio Malaparte, Francesco Datini czy Filippo Lippi. Wspólne wątki ich losów, opisane lekko stylizowanym językiem, splatają się niespodziewanie ciasno, tworząc osnowę prowadzącą nas po ulicach słynącego z włókiennictwa Prato. Razem z autorką podążamy za tą nicią połączonych istnień, ciesząc się słowem. Urzeka ono znaczeniem, dźwiękiem i barwą; my obracajmy je w myśli i próbujmy zachować na dłużej. Julia Wollner, magazyn śródziemnomorski „Lente” Książkę Katarzyny Włodyki de Simone otwiera cytat z wiersza Zbigniewa Herberta. I słusznie, bo autorka w podobnie malarski, porywający sposób kreśli nam wizję „innej Toskanię" – nie tę znaną z filmów czy blogów, piękną, kolorową, sielankową. To Toskania silnych osobowości, Toskania ukazana nie z perspektywy Florencji, ale włoskiego odpowiednika Manchesteru czy Łodzi – Prato. Fascynująca, żywiołowa, urzekająca. Jak Żagiel na przełęczy. Maciej A. Brzozowski, autor książek Włosi. Życie to teatr i Boskie. Włoszki, które uwiodły świat