niniejszej pracy zgromadzono teksty będące fragmentami średniowiecznych katalońskich zabytków kultury pisanej. Ich wspólnym mianownikiem są kwestie wyrobu i konsumpcji słodyczy. Wśród nich pierwszoplanową rolę odgrywają teksty użytkowe, czyli średniowieczne receptury cukiernicze spisane w języku katalońskim. Osobne miejsce zajmuje fragment źródła narracyjnego o charakterze kronikarskim, wyjęty z Llibre de les solemnitats de Barcelona (Księgi uroczystości Barcelony) oraz wyimki, kolejno: ze średniowiecznego dzieła naukowego, jakim była encyklopedyczna summa wiedzy Franceska Eiximenisa, pt. Lo Crestia (Chrześcijanin), i z zabytku piętnastowiecznej homiletyki – kazanie Wincentego Ferrariusza oznaczane jako Kazanie wielkopostne z 19 marca 1413 r. Wybór każdego z nich, choć rzecz jasna subiektywny, z pewnością był nieprzypadkowy. Wynika to z faktu, że zawarte w nich informacje rzucają światło na ciągle jeszcze słabo dostępną dla szerszego kręgu odbiorców kwestię produkcji i konsumpcji słodyczy w dawnych wiekach, w naszym wypadku w epoce późnego średniowiecza. Z Przedmowy

W ostatnim czasie napięcie na linii Madryt – Barcelona osiągnęło apogeum. Jesienią ubiegłego roku parlament Katalonii ogłosił niepodległość. Decyzji tej towarzyszyły masowe demonstracje zwolenników i przeciwników secesji. Madryt odpowiedział siłą, a czołowi katalońscy politycy, którzy optowali za oderwaniem się od królestwa uciekli z kraju. Nie napisałem tego eseju, żeby stanąć po jednej ze stron. Napisałem go, żeby zrozumieć co się dzieje – wyjaśnia autor, który urodził się, mieszka i tworzy w stolicy Katalonii. Ta książka to przejmujący wyraz troski o kraj i region, a także próba walki ze stereotypami po obu stronach konfliktu. Z pewnością pomoże nam lepiej i głębiej zrozumieć to, co dzieje się w jednym z najpiękniejszych regionów w Europie.

Rok 1492 był jednym z najbardziej niezwykłych momentów w dziejach Europy, ba... świata. A w Grenadzie, w Andaluzji, był jeszcze bardziej niesamowity niż gdzie indziej. Rok wspaniały, rok okrutny. Bo oto kończy się trwająca blisko osiem stuleci rekonkwista i Grenada wraz z osławioną Alhambrą, ostatnia ostoja Maurów na półwyspie Iberyjskim, po dziesięcioletniej wojnie i wielotygodniowym oblężeniu trafia w ręce chrześcijańskich wojsk dowodzonych przez Izabelę i Ferdynanda. Jednocześnie pod murami miasta wyzwolonego przez katolickich monarchów z mauretańskich rąk zostaje podpisane porozumienie z Krzysztofem Kolumbem, dotyczące jego pierwszej podróży do Indii. Rekonkwista niepostrzeżenie przeistacza się w konkwistę. Ale tak naprawdę Europa oddech wstrzymuje. W Kastylii i w Leonie lada dzień ma zostać ogłoszony królewski dekret o wygnaniu Żydów.

Projekty stworzone przez Gaudiego sprawiają wrażanie jakby nie były poddane siłom grawitacji. Zdarzały mu się budynki, w których nie przewidział ani jednego kąta prostego. Sztuka była dla niego sposobem ewangelizacji. Twierdził, że artysta jest jedynie kontynuatorem dzieła Boga – „Wielkiego Architekta”. Obiekty architektoniczne katalońskiego mistrza przypominają raczej żywe organizmy niż dzieła ludzkich rąk. Na początku swojej kariery, dla pieniędzy projektował dosłownie wszystko – od kiosków z papierosami do bram wjazdowych. Na wystawie światowej w Paryżu w 1878 roku Europa zachwyciła się projektami Gaudiego; osiedlami domków dla spółdzielni pracowniczej z Matarό i …witryną sklepu fabrykanta rękawiczek. Barceloński przemysłowiec Eusebi Güell docenił geniusz Gaudiego i sfinansował wiele jego odważnych projektów. Choć za życia Gaudiego władze Barcelony nie potrafiły dogadać się z artystą, to właśnie jego prace po latach stały się najbardziej rozpoznawalnymi wizytówkami stolicy Katalonii. Żadna wycieczka nie ominie fantastycznego Ogrodu Güell, Casa Batlló i opus magnum artysty – bazyliki Sagrada Familia. Tej świątyni od 1914 roku Gaudi poświęcił się zupełnie, zamieszkał nawet na jej terenie. Po tym jak wpadł pod tramwaj, sanitariusze nie rozpoznali go i przewieźli do hospicjum dla ubogich. Nikomu nie przyszło do głowy, że wielki architekt i wizjoner ubiera się jak włóczęga.

Historia i legenda, które wzajemnie się przenikają Szlak świętego Jakuba, na długo zapomniany, dziś przeżywa swój renesans. Jego tysiącletnia historia to źródło wielu barwnych opowieści. Autorka Hanna Maria Stefaniak, korzystając wyłącznie z hiszpańskich, nieznanych w Polsce źródeł, kreśli bogaty portret drogi wiodącej do Santiago. Czy wiesz, że: Cervantes wplatał do Don Kichota motywy związane z Camino? Pielgrzymia laska mogła służyć również jako instrument muzyczny oraz astrolabium wskazujące kierunek? Słynny korsarz Francis Drake zagroził, że zrówna z ziemią grób św. Jakuba? Patent odlewania ołowianej lub cynowej muszli udzielony został przez papieża wyłącznie rzemieślnikom należącym do cechu w Composteli? Królowa Zofia Holenderska nieomal okupiła swoją pielgrzymkę śmiercią? Poczuj wyjątkową atmosferę Camino i odkryj fenomen jedynego w swoim rodzaju szlaku. A jeśli masz już za sobą pielgrzymkę drogą św. Jakuba, przeżyj wędrówkę jeszcze raz. To również twoja historia. Podążaj jej śladem. Buen Camino! Hanna Maria Stefaniak – lekarz-dermatolog, od 1970 roku dzieli swe życie pomiędzy Polskę (Poznań) i Hiszpanię (Oviedo, Asturia). Oprócz zawodu, pasjami jej życia są muzyka, historia i wędrówka. Do Santiago pielgrzymowała kilkoma szlakami: drogą francuską, portugalską, lewantyjską oraz pierwotną. Od wielu lat jest członkiem Asturyjskiego Towarzystwa Przyjaciół Camino de Santiago. Współpracuje z pismami w Hiszpanii, publikując artykuły na tematy związane z Camino, a także propagujące kulturę polską.

Najdokładniejszy i najbardziej kompletny polski przewodnik po Camino Portugués Zawiera wszystkie informacje potrzebne do zaplanowania i przejścia najchętniej wybieranej przez Polaków drogi do Santiago de Compostela, uwzględniając różne warianty trasy. Dodatkowo po raz pierwszy w języku polskim opisana została trasa z Fatimy do Tomaru, dzięki czemu wędrowanie można rozpocząć od miasta objawień maryjnych. W przewodniku znajduje się również opis szlaku z Santiago do Fisterry. Szczegółowy opis drogi „zakręt po zakręcie” Czytelne i dokładne mapy Kilka wariantów przebiegu szlaku Profile wysokości Adresy miejsc noclegowych na całej trasie Opisy zabytków i miejsc wartych zobaczenia Plany większych miejscowości Lokalizacje sklepów, barów, punktów usługowych Aktualne ceny, godziny otwarcia, dane kontaktowe Źródła wody Miejsca i godziny mszy świętych Pełny opis drogi do Fisterry i Muxíi Kilkaset zdjęć Ponadto wskazówki: Jak przygotować się do Camino Jak dotrzeć na miejsce startu Co warto (i czego nie warto) spakować do plecaka W 2017 r. ponad 300 tys. pielgrzymów przybyło do sanktuarium św. Jakuba w Santiago de Composteli. Jest to absolutny rekord w historii tego szlaku. Więcej informacji tutaj.

Książka jest kontynuacją monografii pt. Polska i Hiszpania na ścieżce konwergencji. Aspekty sektorowe i prezentuje wyniki badań oraz ocenę procesów regionalnej konwergencji i wzrostu gospodarczego w Polsce i Hiszpanii na tle dużych gospodarek europejskich. Regionalna perspektywa badań nabiera współcześnie coraz większego znaczenia zarówno w ekonomii, jak i polityce gospodarczej.

Nowe, zaktualizowane wydanie najdokładniejszego i najbardziej kompletnego polskiego przewodnika po Camino de Santiago Zawiera wszystkie informacje potrzebne do zaplanowania i przejścia francuskiej drogi św. Jakuba z Saint Jean Pied-de-Port do Santiago de Compostela. Pozwala także na kontynuowanie wędrówki z Santiago do Fisterry. Szczegółowy opis drogi „zakręt po zakręcie” Czytelne i dokładne mapy Kilka wariantów przebiegu szlaku Profile wysokości Adresy miejsc noclegowych na całej trasie Opisy zabytków i miejsc wartych zobaczenia Plany większych miejscowości Lokalizacje sklepów, barów, punktów usługowych Aktualne ceny, godziny otwarcia, dane kontaktowe Źródła wody Miejsca i godziny mszy świętych Pełny opis drogi do Fisterry i Muxíi Kilkaset zdjęć Ponadto wskazówki: Jak przygotować się do Camino Jak dotrzeć na miejsce startu Co warto (i czego nie warto) spakować do plecaka W 2017 r. ponad 300 tys. pielgrzymów przybyło do sanktuarium św. Jakuba w Santiago de Composteli. Jest to absolutny rekord w historii tego szlaku. Więcej informacji tutaj.

Barcelona Roberta Hughesa, autora znakomitego Rzymu, to fascynująca biografia najbardziej niehiszpańskiego z hiszpańskich miast. Hughes opisuje burzliwe dzieje stolicy Katalonii, opowiada o losach władców, magnatów, artystów, poetów, architektów, żyjących i tworzących w tym mieście i oprowadza czytelnika po jego najciekawszych miejscach. Od Parku Güell i surrealistycznej świątyni Sagrada Família Gaudiego do postmodernistycznego klubu Torres de Àvila.

Etniczność, teoria etnogenezy i ludy barbarzyńskie: rozważania krytyczne Izydor z Sewilli i konstruowanie Gockiego (przeciw)-mitu: Legitymizacja władzy i tworzenie etnograficznej tożsamości Gotów Historia Gothorum i ideologia władzy w wizygockiej Hiszpanii Symboliczne i rytualne znaczenie długich włosów u Merowingów w kulturze politycznej frankijskiej Galii, czyli o rytualnej legitymizacji i delegitymizacji władzy Dlaczego nie można wydalić Gotów poza granice cesarstwa? Rzecz o debacie Jordanesa z Prokopiuszem

Książka "Cholula 1519" opowiada o ostatniej bitwie, jaką konkwistador Hernan Cortes stoczył jesienią 1519 roku z mieszkańcami staromeksykańskiego miasta Cholula przed dotarciem do stolicy państwa Azteków - Tenochtitlanu. Starcie w Choluli - największym miejscu kultu prekolumbijskiego boga Quetzalcoatla –miało tubylcom wykazać słabość ich bóstw w konfrontacji z bogiem chrześcijan. Bitwa stała się wzorcem dla innych europejskich poczynań militarnych na terenie Nowego Świata, m. in. dla bitwy w Cajamarce w roku 1531. Interesującym elementem książki jest rekonstrukcja spotkania Cortesa z Pizarrem, w czasie którego ten pierwszy zachęca tego drugiego do zastosowania taktyki z Choluli w Peru. Książka pokazuje też, jak istotnym elementem w tamtym okresie począł stawać się przyspieszony przepływ informacji na temat sposobu realizacji operacji militarnych.

W 1525 roku Francja pragnęła podbić bogate włoskie księstwo Mediolanu, w czym pomagały jej lub przeszkadzały włoskie państewka. Obie strony wezwały na pomoc szwajcarskich, niemieckich i włoskich najemników. Najgorszym przeciwnikiem Francji w tej wojnie była armia Hiszpanii, a połączenie tronów Hiszpanii i Austrii w 1519 roku całkowicie zmieniło naturę wojen włoskich. W tytanicznym starciu pod Pawią Francuzi zostali rozgromieni przez cesarską armię, król Franciszek I trafił do niewoli, a śmietanka jego arystokracji została wyrżnięta.

Przewodnik ksenofoba to żartobliwe, ale pouczające spojrzenie na charakter i dziwactwa różnych narodów. W tym tomie autorka pokazuje, które wyjątkowe zalety i słabości Portugalczyków czynią ich Portugalczykami oraz jak te cechy są postrzegane przez inne narody. Szczera, napisana z nutą ironii książka stanowi gwarantowane lekarstwo na ksenofobię. Lektura obowiązkowa dla turystów i wszystkich ciekawych świata.

Ku metamorfozie. Geneza rewolucji niepodległościowych w amerykańskim imperium Hiszpanii

dr hab. Teresa Kamińska, prof. UG: Porównania międzykrajowe w ugrupowaniach integracyjnych mają swoją niezaprzeczalną wartość poznawczą i aplikacyjną. Dotyczy to także takich krajów jak Hiszpania i Polska, które choć przystąpiły do EWG (Hiszpania) i UE (Polska) w 20-letnim odstępie, to w momencie akcesji charakteryzowały się bardzo zbliżonymi cechami z różnych płaszczyzn funkcjonowania kraju, gospodarki, społeczeństwa i państwa, na co Autorzy książki zwracają uwagę, uzasadniając wybór przedmiotu dociekań. Bezwzględnie należy wyeksponować i podkreślić wysokie umiejętności warsztatowe Autorów poszczególnych rozdziałów związane z łączeniem wiedzy teoretycznej z badaniami empirycznymi. Każde zagadnienie podlegające rozważaniu zostało osadzone na gruncie odpowiednich teorii, a następnie przebadane za pomocą narzędzi statystycznych lub ekonometrycznych, co świadczy o dużej sprawności w weryfikacji przyjętych hipotez. Treść monografii jest zdecydowanym przykładem koniecznego i interesującego testowania istniejących teorii ekonomicznych z pożytkiem dla badaczy problemów ekonomicznych, praktyków, działających na obu rynkach (polskim i hiszpańskim) oraz studentów, którzy mogą zdobywać wiedzę o realnej gospodarce i teoriach umożliwiających praktyczne wyjaśnienie zachodzących w niej zjawisk i procesów.

W 1481 r. Emirat Granady pozostawał ostatnią enklawą islamu na Półwyspie Iberyjskim, zdominowanym przez katolicką Hiszpanię. Ostatni emir Granady, Muhammad XII Boabdil, musiał stawić czoła potędze zreformowanej i bogato wyposażonej w nowoczesne działa królewskiej armii Hiszpanii. Pomimo tej dysproporcji sił Hiszpanie potrzebowali aż 11 lat ciężkich działań wojennych zanim mogli przeciwstawić swe działa murom samej Granady. Po tym nie trzeba było już jednak długo czekać na rezultaty. Andaluzja, jako ucieleśnienie kwitnącej kultury islamu w Hiszpanii, przeszła do historii.

Przewodnik ksenofoba to żartobliwe, ale pouczające spojrzenie na charakter i dziwactwa różnych narodów. W tym tomie autorka pokazuje, które wyjątkowe zalety i słabości Hiszpanów czynią ich Hiszpanami oraz jak te cechy są postrzegane przez inne narody. Szczera, napisana z nutą ironii książka stanowi gwarantowane lekarstwo na ksenofobię. Lektura obowiązkowa dla turystów i wszystkich ciekawych świata.

Książka jest długo oczekiwaną i jedyną na polskim rynku aktualną syntezą historii literatury hiszpańskiej. Autorka w ciekawy i chronologiczny sposób przedstawia najważniejsze epoki literackie w odniesieniu do Hiszpanii – autorów, dzieła oraz gatunki literackie – nie pomijając odpowiedniego kontekstu społeczno-politycznego oraz powiązań z literaturą światową, w tym podkreślając związki i podobieństwa Hiszpanii z Polską oraz szerzej omawiając autorów lepiej znanych w Polsce. Najwięcej miejsca poświęciła dwóm najważniejszym epokom literackim Hiszpanii – tzw. Wiekowi Złotemu (XVI–XVII w.) i Wiekowi Srebrnemu (1898–1936). Tekst zasadniczy został opatrzony atrakcyjnymi cytatami zarówno z krytyków i historyków literatury, jak i bezpośrednio z dzieł literackich oraz tablicami chronologicznymi wydarzeń historyczno-kulturowych w Hiszpanii, Polsce i na świecie.

Czy wracając z Katalonii, możemy powiedzieć, że byliśmy w Hiszpanii? Dlaczego najwspanialsze zabytki w tym kraju mają arabski rodowód? Jak Hiszpanie oceniają czasy podboju Ameryk i okres ich kolonizacji? A co z hiszpańską wojną domową, najtragiczniejszą w Europie XX wieku? Jak w ogóle mogło do niej dojść? Jak bardzo ostatni kryzys gospodarczy odmienił Hiszpanów? Na czym polega fenomen hiszpańskich fiest? Czy sjesta to przypadkiem nie stereotypowy relikt przeszłości? Dlaczego rywalizacją Realu Madryt z FC Barceloną żyje cały kraj? Skąd wzięły się tapas i czy pozycja corridy jest jakkolwiek zagrożona? Z myślą o próbie odpowiedzi na te i inne pytania Maciej Bernatowicz zasiadł do pisania książki. Publikacji w zamyśle lekkiej i przyjemnej, choć tak naprawdę poruszającej ważne i intrygujące zagadnienia dotyczące współczesnej Hiszpanii. Autor korzystając z własnych, wieloletnich doświadczeń przybliża także styl życia Hiszpanów, opisuje ich codzienne zwyczaje z wadami i godnymi pozazdroszczenia zaletami. To jak pracują, co i gdzie jedzą, gdzie podróżują i jak świętują. Istotną częścią książki jest podjęcie tematów Basków i przede wszystkim Katalończyków z podkreśleniem aspektów politycznych, społecznych, kulturowych i sportowych. No i stało się: teraz nie wyobrażam sobie kolejnej podróży do Hiszpanii bez książki Macieja Bernatowicza w kieszeni. Szkoda, że nie było jej 30 lat temu, kiedy zaczynałem tam jeździć, pisać reportaże, a potem kręcić filmy o tym kraju, jego regionach, przywódcach i mieszkańcach. Musiałem przebrnąć przez wiele przypadkowych lektur, które z czasem zaczęły się składać w jakiś spójny, choć nigdy nie dość kompletny obraz. A tu – wszystko co trzeba w jednym miejscu, napisane z niezrównanym znawstwem i na dodatek w tak doskonałym stylu […]. JACEK PAŁASIŃSKI, dziennikarz radiowy i telewizyjny, korespondent Przewodnik? A może spacerownik? Nie. Książka, którą wzięli Państwo do ręki, to raczej codziennik pomieszany z wiedzownikiem, efekt zauroczenia Autora krajem, w którym spędził kilka lat, a którym zafascynował się już pewnie na całe życie. W ten sposób powstała niewymuszona gawęda, opowieść nie tylko o błahostkach codziennej, rodzinnej rzeczywistości, lecz także o kulturze, historii, polityce, piłce nożnej i innych wielkich sprawach. Książka ciekawa, osobista, a zarazem obiektywna, bo poparta rzetelnymi lekturami, próbująca stopniowo odsłaniać mniej znane oblicza Hiszpanii […]. Czy rzeczywiście fiesta pokona wszystko? Zapraszam do lektury! MARZENNA ADAMCZYK, ambasador w Królestwie Hiszpanii i Księstwie Andory Maciej Bernatowicz Dyplomata, absolwent Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. W Hiszpanii, głównie w Madrycie spędził prawie dziewięć lat. Jego młodzieńcze zafascynowanie hiszpańską piłka nożną z czasem przekształciło się w zainteresowanie historią i problemami społecznymi Hiszpanii. Był świadkiem najbardziej doniosłych wydarzeń w jej współczesnej historii, w tym zamachów terrorystycznych z 2004 roku, potężnego kryzysu gospodarczego, zmiany na tronie królewskim czy fetowania kolejnych tytułów mistrzowskich w piłce nożnej. Miał również okazję tłumaczyć między innymi konferencje prasowe Realu Madryt. Współpracował jako komentator z Telewizją Polską, Programem 3 Polskiego Radia oraz z dziennikiem „Rzeczpospolita”.

Postać cesarza Karola V wzbudza ambiwalentne odczucia. Z jednej strony uważa się go za idealistę i utopistę, z drugiej za pragmatyka i tyrana. Dla jednych jest uosobieniem obrońcy chrześcijańskiej Europy, dla innych twórcą pierwszej nowożytnej hegemonii. Niektórzy widzą w nim bigota i strażnika ortodoksji katolickiej, inni podkreślają, że swoją polityką doprowadził do powstania państw narodowych w Europie. Jaka jest prawda o tym ostatnim cesarzu Zachodu? Aby odpowiedzieć na to pytanie, autor analizuje idearium polityczne Karola V, starając się zgłębić idee, które legitymizowały jego politykę. Dowodzi, że sednem cesarskiego projektu politycznego była realizacja erazmiańskiej idei jedności chrześcijańskiej Europy. Jednak w warunkach XVI w., kiedy rodziły się państwa narodowe, idea uniwersalnej jedności chrześcijańskiej, tak droga Erazmowi, była trudna do zrealizowania. Chociaż w wymiarze politycznym Karol V poniósł klęskę, jego idea przetrwała do dziś. W obliczu zła, którego w swojej historii doświadczyła Europa ze strony różnych nacjonalizmów oraz poważnego kryzysu tożsamości jaki dziś przeżywa, odwołująca się do chrześcijańskiej tradycji karolińska idea jedności nabiera jeszcze większej aktualności. ze Wstępu „Książka nie jest zwykłą biografią, ale momentami niezmiernie szerokim obrazem działań i zamysłów Karola V opatrzonych niemal filozoficznym komentarzem. Takie spojrzenie na Habsburga i jego aktywność oraz plany – ciekawe i trudne zarazem – czyni książkę Filipa Kubiaczyka niezmiernie ciekawą i inspirującą, co na polskim rynku księgarskim jest ostatnio coraz rzadsze, a z pewnością bardzo potrzebne. (…) Jest to polemika z historiografią, która zdaniem Autora, niejednokrotnie krzywdziła jego bohatera, a przesiąknięta została tym, co zwykło się nazywać hiszpańską <<czarną legendą>>”. z recenzji dr hab. Aleksandry Skrzypietz (Uniwersytet Śląski w Katowicach)