,,Rosyjskie służby specjalnie czyli jak rozbić państwo” to książka opowiadająca o wielowiekowej tradycji działań dezinformacyjnych popełnianych przez rosyjskie służby specjalnie. Autor przedstawia konkretne przykłady i akcje podejmowane na przestrzeni wieków, od Iwana Groźnego przez carską Ochranę, KGB, aż po Władimira Putina, Gazprom i wojnę na Ukrainie. Poprzez przykłady konkretnych akcji dezinformacyjnych na przestrzeni prawie 500 lat, autor ukazuje niezmienność i prostotę wykorzystywanych przez rosyjskie służby specjalne metod w kontrze do ułomności europejskich i światowych elit w ich zwalczaniu. Książka omawia słynne i po dziś dzień mylnie zakorzenione w społecznej świadomości akcje specjalne takie jak np. ,,Operacja Trust”, ,,Protokoły mędrców Syjonu”, oraz współcześnie przeprowadzaną dezinformację poprzez ,,trolle internetowe” czy działania bezpośrednie na Ukrainie, w państwach bałtyckich czy USA.

W monografii Obwód Kaliningradzki w polityce bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej wieloaspektowo przedstawiono bardzo ważny problemem, jakim jest rola eksklawy kaliningradzkiej w neoimperialnej polityce Federacji Rosyjskiej. Rozpad Związku Radzieckiego spowodował zmiany w istniejącym układzie wpływów w Europie i na świecie. W jego wyniku całkowicie uniezależniły się państwa subregionu Europy Środkowej i Wschodniej, które do wchodziły w skład bloku państw socjalistycznych. Wyłoniły się także nowe państwa, do niedawna funkcjonujące jako republiki związkowe. Wydarzenia, jakie miały miejsce we wschodniej części kontynentu, wymusiły redefinicję europejskiej architektury bezpieczeństwa, łącznie ze zmianą dotychczasowych stref i obszarów wpływów. Powstała w wyniku rozpadu Federacja Rosyjska stała się nowym, znaczącym podmiotem polityczno-militarnym w światowym systemie bezpieczeństwa. Jej potęga w znacznej mierze utrzymywana jest dzięki potencjałowi militarnemu, w tym jądrowemu. W kontynentalnym wymiarze interesów Federacji Rosyjskiej ważne miejsce zajmuje obwód kaliningradzki. Po strukturalnym przesunięciu w głąb Azji eksklawa kaliningradzka stała się najdalej na zachód wysuniętą częścią rosyjskiego terytorium. Czyni to z obwodu obszar o strategicznym znaczeniu pod względem militarnym. W związku z tym wzrasta zapotrzebowanie na analizę czynników kształtujących jego pozycję w strukturze bezpieczeństwa Rosji. Kluczowym problemem w tym kontekście jest określenie roli, jaką przypisała mu Moskwa. Publikacja dedykowana jest środowiskom akademickim zajmującym się problematyką neoimperialnej polityki Federacji Rosyjskiej. Wydawnictwo zostało opracowane na podstawie bogatej bazy dokumentacyjnej i znacznej ilości publikacji dotyczących polityki bezpieczeństwa Rosji. Ze względu na aktualność i ważność poruszanych tematów, będzie ono stanowić cenną pomoc w działalności dydaktycznej Akademii Sztuki Wojennej oraz innych ośrodków akademickich.

Oddając w Państwa ręce niniejszy tom, mamy nadzieję, że zawarte w nim artykuły nie tylko przybliżą Czytelnikom skomplikowaną problematykę procesów zachodzących obecnie w przestrzeni poradzieckiej, ale i stana się zaczynem dalszej owocnej dyskusji. Fragment Wstępu

Listy niewysłane to zbiór listów pisanych na zesłaniu przez dwudziestoletnią Annę Branicką do przebywającego w niemieckiej niewoli narzeczonego, Janusza Radomyskiego. Teksty te ukazują nie tylko dramat niespełnionej miłości, ale także warunki życia ludzi internowanych w ZSRR. Wśród listów znajdują się również wspomnienia m.in. świąt, polowań i dożynek w Wilanowie i Rosji oraz fragmenty dotyczące września 1939 i Powstania Warszawskiego.

"Zaletą Kolosa odrodzonego, ważnego osiągnięcia w dziedzinie przywracania i kultywowania pamięci o wojennym doświadczeniu całego narodu, jest niezrównany dostęp Glantza i wykorzystanie przez niego radzieckich źródeł archiwalnych. Pozwala mu to nie tylko rzucić światło na zwycięstwa Armii Czerwonej pod Moskwą, Stalingradem czy Kurskiem, ale także wydobyć z cienia mnóstwo ważnych „zapomnianych bitew”, z których wiele skazano na niepamięć w imię ochrony reputacji uczestników i narodowej dumy. Jak z niespotykaną dotąd szczegółowością ujawnia autor, w pierwszych latach konfliktu katastrofalne klęski przeplatały się z doniosłymi zwycięstwami, gdy Armia Czerwona usiłowała się odnaleźć w warunkach „Wielkiej Wojny Ojczyźnianej"". Oprócz samych bitew Glantz prezentuje wnikliwy portret Armii Czerwonej jako ewoluującej instytucji wojskowej. Dokonując przejrzystej jak nigdy dotąd oceny jej wielkości, liczebności i struktury sił, autor przedstawia przenikliwy wgląd w doktrynę, strategię, taktykę, uzbrojenie, wyszkolenie, korpus oficerski i kierownictwo polityczne. Nadaje przy tym ludzkie oblicze dowódcom i żołnierzom Armii Czerwonej, w tym kobietom i członkom jednostek – bezpieczeństwa (NKWD), inżynieryjnych, kolejowych, transportu samochodowego, budowlanych czy karnych – których znaczenie dotychczas nie w pełni rozumiano. Glantz, czołowy światowy autorytet w dziedzinie radzieckich sił zbrojnych, stworzył nadzwyczajne opracowanie, niezmiernie poszerzające nasze pojmowanie fragmentu II wojny światowej, któremu wciąż niełatwo wynurzyć się z mroków historii. O autorze David M. Glantz to założyciel i były dyrektor Biura Badań nad Obcymi Siłami Zbrojnymi (Foreign Military Studies Office) Wojsk Lądowych Stanów Zjednoczonych. Wśród wielu jego publikacji znalazły się: Stumbling Colossus, Zhukov's Greatest Defeat, The Battle of Kursk, The Battle for Leningrad oraz When Titans Clashed. „Niezrównana znajomość radzieckich źródeł pozwoliła Glantzowi stworzyć dorobek, który dogłębnie skorygował naszą wiedzę o froncie wschodnim II wojny światowej” – „Slavic Review” „Czołowy światowy badacz wojny radziecko-niemieckiej” – „Journal of Military History” „Znakomity historyk i błyskotliwy śledczy” – „New York Review of Books” „Bez wątpienia najlepszy zachodni znawca tematu” – „The Atlantic” „Niezrównana znajomość radzieckich źródeł pozwoliła Glantzowi stworzyć dorobek, który dogłębnie skorygował naszą wiedzę o froncie wschodnim II wojny światowej” – „Slavic Review” „Czołowy światowy badacz wojny radziecko-niemieckiej” – „Journal of Military History” O autorze David M. Glantz to założyciel i były dyrektor Biura Badań nad Obcymi Siłami Zbrojnymi (Foreign Military Studies Office) Wojsk Lądowych Stanów Zjednoczonych. Wśród wielu jego publikacji znalazły się: Stumbling Colossus, Zhukov's Greatest Defeat, The Battle of Kursk, The Battle for Leningrad oraz When Titans Clashed. "

14 sierpnia 1018 roku wielki i bogaty Kijów, stolica Rusi, otworzył bramy przed wojskiem polskim i poddał się Bolesławowi Chrobremu. Wydarzenie to było ukoronowaniem błyskawicznej wyprawy kijowskiej polskiego księcia. Oficjalnie za powód wyprawy podano chęć ponownego osadzenia na tronie kijowskim wygnanego uprzednio starszego brata Jarosława, a zięcia Chrobrego, Światopełka oraz uwolnienie z ruskiej niewoli żony wygnańca, nieznanej z imienia córki polskiego władcy. Polskie siły zbrojne wspomagane kontyngentami jazdy ciężko- i lekkozbrojnej z Niemiec i Węgier wyruszyły w połowie lipca ku wschodniej granicy Polski w celu odparcia najazdu ze strony Rusi Kijowskiej. Pod polską twierdzą Wołyń nad Bugiem doszło po 22 lipca 1018 roku do krwawego starcia. Rozgorzała zacięta bitwa, w której oręż polski odniósł wspaniałe zwycięstwo, rozgramiając całkowicie wojsko Rusi Kijowskiej. Chrobry natychmiast po zwycięstwie pociągnął dalej, na Kijów, zdobywając po drodze wiele grodów. 14 sierpnia Polacy dotarli pod Kijów oblegany od jakiegoś czasu przez sprzymierzeńców Chrobrego, wojowników koczowniczego ludu Pieczyngów. Na widok polskich wojsk mieszkańców Kijowa opuściły resztki odwagi i otworzyli bramy, korząc się pokornie przed wkraczającym Bolesławem Chrobrym. Jak to ujął Gall Anonim: „Od tego czasu Ruś długo płaciła daninę Polsce”.

Niniejsza książka stanowi osobiste zapiski, zachowane od niepamięci, pewnej rodziny – jak wiele rodzin w Polsce, zranionej sowieckim piętnem. Jest rozliczeniem, żywą pamięcią przeszłości, czasów dzieciństwa, wspomnieniem przygód, smaków, rozłąki. To opowieść nieszablonowa, niemieszcząca się w ramach podręcznika historii, pamiętnika czy książki podróżniczej, a z każdej z nich czerpiąca wiele elementów. To opowieść szkatułkowa – barwna, wzruszająca, prawdziwa i piękna, poparta relacjami świadków przeszłości. Książka zawiera narracje Zdzisława Martinki – jego osobiste opisy wydarzeń politycznych rozgrywających się w latach 1939–1958 – które mieszają się z opisami przygód i losów jego samego jako młodego chłopca, młodzieńca i dorosłego mężczyzny, a także jego córki Agnieszki, która z chwilą wydania książki w końcu spełnia marzenie swoje i Taty. Jej podróż śladami zsyłki Taty – jak zwykle na ukochanym rowerze i z pękiem maszynopisu – nie jest tylko przygodą, którą wielu podróżników mogłoby spisać po powrocie z wyprawy. To podróż w głąb serca, do korzeni (Maria Masłowska, redaktor). Połowinka to książka, która opowiada o ogromnym trudzie, która powstała w trudzie tworzenia oraz przekopywania mnogości danych i źródeł, a także przeżywania na nowo historii osobistej mieszającej się z dziejami naszego kraju, która również na etapie redakcji musiała przezwyciężyć trudy niesprzyjających okoliczności. Jest więc książką, której trud – w różnych wymiarach i skalach – nie oszczędził. Powieść-esej, reportaż, pamiętnik, wspomnienia, książka historyczna, książka podróżnicza, labirynt „tu i teraz” oraz retrospekcji… Piękna i cenna. Praca nad Połowinką była nie tylko pracą. Nie sposób bowiem nie odbierać jej jednocześnie umysłem i sercem. Nie sposób nie odczuć poruszenia, onieśmielenia… Nie sposób pozostać obojętnym (Iwona Kresak, redaktor)

Czy 10 tygodni wystarczy, by przekonać się, że Rosja to nie kraj,a stan umysłu? Stephan Orth udowadnia, że Rosjanie to nie tylko miłośnicy wódki, broni palnej i polityki Putina. Są wśród nich także serdeczni melomani, zadeklarowani hippisi i pedantyczni intelektualiści. Każdy ze spotkanych bohaterów stanowi małą,osobistą część obrazu tego ogromnego państwa, które odzyskuje status mocarstwa światowego, ale wciąż nie do końca wie, czego pragnie dla samego siebie. Couchsurfing w Rosji… wyjaśnia, co naleśniki mają wspólnego z emocjonalnym życiem Rosjan, w jaki sposób na Krymie wylądowały „uprzejme zielone ludziki” i gdzie kryje się legendarna rosyjska dusza. Od Moskwy po Władywostok, przez gościnne mieszkania i domy, duże miasta i wioski, poznajemy kraj, w którym za melancholijną maską kryje się wielkie serce. Czytając książki Stephana Ortha, mamy wrażenie, że na własne oczy widzimy kraj i jego mieszkańców. „Westdeutsche Allgemeine Zeitung” O swoich przygodach autor napisał tak porywającą książkę, że aż chce się jechać do Rosji. „Kleine Zeitung” Dzięki pełnym humoru anegdotom autor kreśli zróżnicowany i osobisty portret Rosji. „Pinneberger Tageblatt” Ta relacja z podróży jest pod każdym względem nietypowa. I dlatego właśnie warto ją przeczytać. „Neue Westfälische” Świetna książka i doskonała lektura. „Münchner Merkur” Orthowi udało się oddać obraz Rosji z dala od polityki i Putina. W miarę jak w dzisiejszych czasach Zachód coraz bardziej oddala się od Rosji, tego typu książki stają się coraz bardziej istotne. „Donau-Kurier” Stephan Orth – były redaktor działu „Podróże” w „Spiegel Online”, a od 2016 roku niezależny dziennikarz. Od 2004 roku zdeklarowany miłośnik couchsurfingu – podejmował u siebie gości z całego świata i zwiedził w ten sposób ponad trzydzieści krajów. Orth jest autorem bestsellera Couchsurfing w Iranie. (Nie)codzienne życie Persów. Za swoje reportaże podróżnicze wielokrotnie otrzymywał nagrodę Columbus.

Bohdan Osadczuk) Beauvois odkrywa całe połacie nieznanych faktów i problemów, pomaga w istotny sposób sprawie przywracania pamięci historycznej Polakom, Ukraińcom i Rosjanom. Czyni to naprawdę sine ira et studio w imię maksymalnej rzetelności badacza... Chyba tylko bezstronny i neutralny historyk może dojść do przedstawiania procesów społecznych obarczonych w dotychczasowej historiografii trzech zainteresowanych czy, inaczej mówiąc, biorących udział w ówczesnym rozwoju sytuacji stron, w bardzo odmienny sposób zaangażowanych, balastem mitów i uprzedzeń...

Praca koncentruje się na wzajemnych relacjach polsko-rusko-węgierskich od X do XIV w. Ma za zadanie przybliżyć po trosze zakres zderzania się i przenikania tych cywilizacji, choć oczywiście nie powstała z zamiarem całościowego opracowania tego nader rozległego i wielostronnego zagadnienia, lecz raczej jest próbą ukazania jakże bogatych możliwości wciąż stojących przed badaczami, którzy chcą w sposób rzetelny zajmować się wyżej zakreśloną problematyką. W pracy czytelnik odnajdzie rozważania badaczy z sześciu krajów: Polski, Ukrainy, Rosji, Białorusi, Czech oraz Węgier. Skoncentrowali się oni na zagadnieniach poświęconych polityce dynastycznej, prozopografi, komunikacji międzykulturowej, źródłoznawstwu, relacjom polsko-rusko-węgierskim i wielu innym.

W czerwcu 1937 roku światem wstrząsnął skandal: grupa najbardziej utalentowanych i doświadczonych oficerów Armii Czerwonej została skazana na śmierć przez tajny sąd wojskowy. Oskarżono ich o udział w domniemanym spisku, współpracę z nazistami i plan obalenia Stalina. Po wykonaniu wyroku fala represji zalała całą Armię Czerwoną, a oficerów i żołnierzy posądzonych o zdradę stracono. Czystka wojskowa stała się początkiem fali wielkiego terroru, podczas której ponad 1 mln ludzi uwięziono w obozach pracy, a co najmniej 750 tys. zabito. Przemoc i tyrania zaczęły dotykać także tych, którzy w żaden sposób nie sprzeciwiali się reżimowi dyktatora. Zamach Stalina na własne wojsko miał bardzo poważne konsekwencje po wybuchu II wojny światowej. Armia Czerwona, pozbawiona doświadczonych oficerów, działała nieudolnie. Prawdopodobnie dlatego nie doszło do sojuszu ZSRR, Wielkiej Brytanii i Francji przed wojną - wódz niszczący własne siły zbrojne byłby zbyt nieprzewidywalnym sojusznikiem. Dlaczego Stalin latem 1937 roku bezpardonowo zaatakował swoje wojsko? Czym się kierował, osłabiając armię w przededniu wojny? Powstało wiele analiz historycznych na ten temat, jednak większość z postawionych przez naukowców tez zawiera istotne luki. Czy radzieckim politykiem kierowały siła i pewność siebie, czy też paranoja i lęk przed słabością? Czy i kto sfabrykował "spisek wojskowy"? Dzięki niedawnemu otwarciu rosyjskich archiwów powstała możliwość zweryfikowania relacji uciekinierów ze Związku Radzieckiego, teorii spiskowych i obiegowych opinii na temat czystki. Wnikliwa analiza tych materiałów i znakomita znajomość kontekstu pozwoliły na rzucenie nowego światła na charakter władzy, przemoc państwa wobec obywateli i relacje cywilno-wojskowe w reżimie stalinowskim. Zawarta w publikacji nowa interpretacja wielkiej czystki, a także odkrywcze i przekonujące argumenty dotyczące przesłanek, którymi kierował się Stalin, sprawiają, że jest to nie tylko kawał rzetelnej historii, ale także pasjonująca lektura! Wielka czystka w przededniu wojny: tak się zrodził jeden z najbrutalniejszych reżimów!

Nieodzowną częścią pracy naukowej jest współpraca i wymiana myśli. Przy tej okazji często nawiązują się przyjaźnie. Tak też było w wypadku wymiany między Uniwersytetem Wrocławskim i Uniwersytetem Petersburskim. Dobrym duchem tych relacji był docent Borys Zaostrowcew. Kiedy Go zabrakło wśród nas, akademickim zwyczajem, postanowiliśmy uczcić Jego pamięć tomem studiów. Ze względu na charakter publikacji tematyka zamieszczonych artykułów jest różnorodna i przedstawia problemy będące obszarem zainteresowań badawczych autorów. Na szczególną uwagę zasługują: analiza problemów stacjonowania w powojennych Niemczech wojsk radzieckich, opis ekonomicznych aspektów wojny radziecko-fińskiej, studium na temat kształtowania granicy radziecko-polskiej po II wojnie światowej oraz rekonstrukcja podstawowych zasad francuskiej polityki w kwestii Alzacji i Lotaryngii. Pozostałe teksty traktują o różnych aspektach historii Polski w okresie międzywojennym oraz historii powszechnej XVII-XX wieku, gdzie szczegółowe zagadnienia przedstawiane są w szerszym kontekście, wzbogacając dotychczasowy ogląd problemów.

Próba odpowiedzi na pytania, czy protesty społeczne i przewroty polityczne były spowodowane dążeniami do demokracji, czy jedynie potrzebą wymiany elit politycznych i gospodarczych. Kreml te wydarzenia obserwuje ze strachem. Postrzega je jako operację zachodnich służb specjalnych, której celem jest obalenie systemu putinowskich rządów.

Autor książki w ośmiu zawartych w Pragnieniu Królestwa artykułach wykazuje, że Cieszkowski i Bierdiajew reprezentowali dwa istotnie różne oblicza mesjanizmu – podczas gdy dla pierwszego z nich charakterystyczny był mesjanizm, który stawia sobie doczesne cele i jest pełen wiary w możliwość ich zrealizowania, to cele, które wyznacza Bierdiajew, transcendują rzeczywistość doczesną i w tym znaczeniu jego mesjanizm ma charakter eschatologiczny, wyczekuje końca i patrzy na historię z perspektywy jej transcendentnego kresu, nie zaś – wewnątrz światowego spełnienia. Autor równocześnie wyraża przekonanie, że nie można żadnego z tych istotnie różnych stanowisk wyłączyć z tradycji mesjanistycznej, i dlatego mesjanizm da się scharakteryzować być może jedynie jako pewną postawę – jako tytułowe pragnienie Królestwa. W zakończeniu książki Herbich stara się pokazać, że różnica między tymi dwoma stanowiskami znajduje swoje odzwierciedlenie także we współczesnych polskich debatach na temat rozumienia mesjanizmu.

Pasjonujące w lekturze klasyczne studium autorstwa Normana Daviesa wciąż pozostaje jedynym, które przynosi pełny obraz konfliktu polsko-bolszewickiego. Wojny, która zmieniła bieg historii. Brytyjski historyk dokładnie odtwarza przebieg poszczególnych kampanii i bitew, naświetla polityczny – tak polski, jak i międzynarodowy – kontekst operacji wojskowych. Opowiada o działaniach wojennych i dyplomatycznych. Analizuje początek konfliktu z 1919 roku, marsz na Kijów, Bitwę Warszawską i bitwę nad Niemnem.

Punktem wyjścia w dyskusji na temat miejsca i roli Jednej Rosji w systemie politycznym Federacji Rosyjskiej w latach 2001-2016 jest założenie, że w obrębie rodziny partii autorytarnych mamy do czynienia ze szczególnym typem partii. Podstawą jego wyodrębnienia są: bezpośrednie związki z obozem władzy - faktycznym ośrodkiem podejmowania decyzji politycznych w obrębie danego systemu politycznego i udział w procesie stabilizowania reżimu autorytarnego. Ten typ partii autorytarnych jest wewnętrznie zróżnicowany, co wynika z rzeczywistego wkładu partii w stabilizację systemu autorytarnego i stopnia ich instytucjonalizacji, w wymiarze wewnętrznym i zewnętrznym, przede wszystkim w obszarze autonomii decyzyjnej i systemowości. W związku z tym wyodrębnić można typ partii dominującej i „partii władzy”. Jedna Rosja w ciągu 15 lat swego istnienia nie nabrała wyraźnych cech typu idealnego partii dominującej. Zdecydowanie bliżej było jej w omawianym okresie do typu idealnego „partii władzy”, mimo że różniła się dość wyraźnie od „partii władzy” istniejących w rosyjskim systemie politycznym w latach dziewięćdziesiątych XX wieku. Biorąc pod uwagę stopień jej instytucjonalizacji i zakres faktycznie sprawowanych przez nią funkcji, można przyjąć, że mamy w jej przypadku do czynienia z dominującą „partią władzy”.

„Wysłany patrol w kierunku na Dietkowce zauważył, że we wsi znajdują się tabory nieprzyjacielskie, o czym niezwłocznie doniósł dowódcy 4-go szwadronu. Szwadron uderzył na wieś Dietkowce, zagarniając tabory nieprzyjacielskie, i wówczas dopiero zauważył szybko wycofującą się piechotę sowiecką ze wsi Didkowce i już przeprawiającą się przez rz. Kalinka. Ponownie uderzył na oddział, czekający na przeprawę, biorąc go do niewoli. Przeprawa przez rzekę utrudniła pościg i zlikwidowanie pozostałych mniejszych oddziałów. Powodzenie w szarżach na Didkowce zachęca dowódcę 4-go szwadronu do przygotowania przeprawy i do ponownego uderzenia na nieprzyjaciela. Szybko buduje przeprawę i następnie dopędza nieprzyjaciela poza wsią Worobijówką, gdzie nieprzyjaciel chciał dostać się do pobliskiego lasu, i znosi go, rezultatem czego jest wzięcie 205 jeńców (w tym dowódca pułku), 2 k. m. i taboru pułkowego. 11. p. uł. w dniu tym zdobył: około 500 jeńców (nie licząc rannych), 9 k. m. (taczanek), 35 koni i kilkanaście wozów. Straty własne – 1 ułan zabity, 2-di rannych, 4 konie zabite, 6 koni rannych...” Prezentowana praca poświęcona została bojom polskiej kawalerii wokół Zasławia (ob. Iziasław w obwodzie chmielnickim na Ukrainie nad rzeką Horyń) prowadzonych 23 września 1920 roku. Walki we wrześniu 1920 roku były efektem zakończonej w maju słynnej wyprawy kijowskiej. Rosjanie bardzo szybko, bo już 5 czerwca, przeszli do kontrataku, co doprowadziło do przerwania polskiego frontu. Dywizje konne Siemiona Budionnego szerokim strumienie wlewały się na tyły armii Edwarda Śmigłego-Rydza – rozpoczął się okres odwrotu. Szczególnie chlubną kartę w walkach z Armią Konną Budionnego, zapisał 5. Pułk Ułanów, który po przeprowadzonej szarży 23 września zyskał przydomek „zasławskich”, a dzień tego ataku stał się ich świętem pułkowym. Walki prowadzone przez polskie oddziały, a zwłaszcza ich kulminacyjny punkt, czyli wspomniana wyżej szarża, przyczyniły się do odwrotu Armii Konnej Siemiona Budionnego.

After years of rapprochement, the relationship between Russia and the West is more strained now than it has ever been in the past 25 years. Putin's motives remain for many a mystery, though not for Mikhail Gorbachev. In this new work, Russia's elder statesman draws on his wealth of knowledge and experience to reveal the development of Putin's regime and the intentions behind it. He argues that Putin has diminished the achievements of perestroika and is part of an over-centralized system that presents a precarious future for Russia. Faced with this, Gorbachev advocates a radical reform of politics and new fostering of pluralism and social democracy. Gorbachev's insightful analysis moves beyond internal politics to address wider problems, including the Ukraine conflict and the global challenges of poverty and climate change. Above all else, he insists that solutions are to be found by returning to the atmosphere of dialogue and cooperation which was so instrumental in ending the Cold War. This book represents the summation of Gorbachev's thinking on the course that Russia has taken since 1991 and stands as a testament to one of the greatest and most influential statesmen of the 20th century.

An acclaimed historian explores the dynamic history of the twentieth century Soviet Union In ten concise and compelling chapters, The Soviet Union covers the entire Soviet Union experience from the years 1904 to 1991 by putting the focus on three major themes: warfare, welfare, and empire. Throughout the book, Mark Edele—a noted expert on the topic—clearly demonstrates that the Soviet Union was more than simply "Russia." Instead, it was a multi-ethnic empire. The author explains that there were many incarnations of Soviet society throughout its turbulent history, each one a representative of Soviet socialism. The text covers a wide range of topics: The end Romanov empire; The outbreak of World War I; The Bolshevik Revolution of 1917; The breakdown of the old empire and its re-constitution in the Civil War; The New Economic Policy; The rise of Stalin; The Soviet’s role in World War II; Post war normalization; and Gorbachev’s attempt to end the Cold War. The author also explores the challenges encountered by the successor states, their struggles with and against democracy, capitalism, authoritarianism, and war. This vital resource: Provides a concise overview of the history of the Soviet Union Includes information on the latest research that takes the broad view of the history of the Soviet Union and its place in world history Treats scholarly disagreements as part of the history of the influence of the Soviet Union on the course of the twentieth century Offers suggestion for further readings and a link to online primary sources Written for students of twentieth century Russia, the Russian Revolution, the Soviet Union, and the Cold War, and twentieth century World History, The Soviet Union: A Short History is a volume in the popular Wiley Short Histories series.

Allegations of Russian conspiracies meddling in the affairs of Western countries have been a persistent feature of Western politics since the Cold War – allegations of Russian interference in the US presidential election are only the most recent in a long series of conspiracy allegations that mark the history of the twentieth century. But Russian politics is rife with conspiracies about the West too. Everything bad that happens in Russia is traced back by some to an anti-Russian plot that is hatched in the West. Even the collapse of the Soviet Union – this crucial turning point in world politics that left the USA as the only remaining superpower – was, according to some Russian conspiracy theorists, planned and executed by Russia’s enemies in the West. This book is the first-ever study of Russian conspiracy theories in the post-Soviet period. It examines why these conspiracy theories have emerged and gained currency in Russia and what role intellectuals have played in this process. The book shows how, in the new millennium, the image of the ‘dangerous, conspiring West’ provides national unity and has helped legitimize Russia’s rapid turn to authoritarianism under Vladimir Putin.